........... เหตุการ์ณเกิดกับเราเมื่อ 3/4 วันก่อน เราทะเลาะกับเเฟนเรานั่งรถไปหาแฟนที่ ตจว เพื่อจะเคลีย เเต่เคลียไม่ลงตัว เราเดินลงจากรถไปกดตัง
เเฟนเราส่งข้อความมาถ้าไม่เดินกลับมาเลิกกับกูไป เราเดินกลับมาปรากฏว่า แฟนเราขับรถหายไปแล้วโทรไม่ติด โทไม่รับ ตัดสายเเละด่าเรา
ตอนนั้น 3 ทุ่มกว่า รถเข้ากทมหมด เราเลยเดินเท้าไปเรื้อย เเถวนั้น มืด เเละน่ากลัวมาก เราโทรหาทั้งเพื่อนทั้งพี่คนรู้จักเราร้องไห ขอความช่วยเหลือ ขอคำเเนะนำ เราเดินไปจนเจอ โรงเเรมนึง ราคาถูก และน่ากลัวมาก กับราคา 1xx เพราะเงินที่มีจำนวนจำกัดยืมมาจากเพื่อน เราคิดว่าจะรอถึงเช้า ละต้องหารถกลับ  ช่วงนั้นเป็นช่วงหลังปีใหม่เราคิดว่าต้องมีคนกลับ เข้ากทม เราทักไลน์ เพื่อนๆไปเรื้อยมีคนตอบบ้างไม่ตอบบ้างโทรไปไม่ว่างบ้าง TT  (ขอใช้นามสมุติว่า นาย A)  นาย A กทม เราเลยขอติดรถกลับเข้า กทม เเละบอกปัญหาคราวๆ ว่าเราทะเลาะกับแฟนขอความช่วยเหลือติดรถกลับหน่อย
นาย A บอกให้เราส่งโลเคชั่นมาดู ตอนนั้นเราไม่คิดว่าจะได้รับความช่วยเหลือ


.............เวลาผ่านไปเขาโทรมาบอกว่าถึงเเล้ว เขาบอกว่าเก็บของเเล้วลงมาเลย สักพักเขาถาม พนง ว่า มะกี้มีคนเข้าเปิดห้องที่นี่ไหม  พนง งานบอกไม่มี เราบอกจะไม่มีได้ไงเดี่ยวเราลงไป เขาถามกลับว่าเราพักห้องไหน เราบอกไป และเราบอกว่าเดี่ยวเราลงไปเขาบอกเดี่ยวขึ้นไปเอง แปปเดียวเขามาเราก็บอก สภาพเราแย่มาก เรากินยาไป (ยาโรคซึมเศร้าที่หมอสั่งจ่ายเรา Lorazepam
) เราบอกเขาตาเราลายไปหมดละเเต่เราพูดรู้เรื่อง เราเบลอปวดหัวมาก (ความรู้สึกเหมือนฝืนนอน  จะซึมๆ ง่วงๆ ) เราบอกต้องรีบกลับไปนอน อยากกลับบ้านมาก ตอนนั้นเราถือโทรศพท์ในมือจะพิมหาเพื่อน  เขาหยิบโทรศัพท์ออกจากมือเราถึง 2ครั้งเเละบอกว่าจะพิมหาใคร อย่าพึ่งเเชท และหยิบโทรศัพท์เราไปไว้ที่อื่น  

อีกอย่างเราเป็น ประจำเดือน เราบอกเขาเราต้องรีบต้องไปเซเว่น  บอกว่าไหนไม่เชื่อว่าเป็นประจำเดือน เราบอกจริงๆแและดึง กางเกงในเราเราก็ดึงเกงในเราไว้บอก เป็นจริงๆ มันเลอะจะมาดูอะไร กลับบ้านเร็วเราอยากกลับ เเล้วเขาก็ .... จนสำเร็จ เขาลงมาเชคเอ้า ออกเราเดินตามข้างหลังจนขึ้นรถกลับกทม

ตอนอยู่บนรถเราเงียบตลอดเเทบจะไม่พูดอะไรสักคำ เพราะเราต้องห้ามหลับเด็ดขาด จนพอเราถึงห้องเดินมาถึงห้องตอนไหนหลับตอนไหนเรายังไม่รู้เลย
เรามานั่งเรียงเหตุการ์ณเเละเสียใจมาก เจ็บใจมากๆ เราโทรหาพี่เรา พี่เราบอกให้ไปแจ้งความ ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูก โทรหา 191 และไปแจ้งความ คืนเดียวกันเราไปสถาบันนิติเวช เพื่อตรวจหาอสุจิ อีกวันเราต้องนั่งรถกลับไปแจ้งความท้องที่เกิดคนเดียว เราร้องไหทั้งวันทั้งคืนกินไม่ได้นอนไม่หลับ หมอให้กินทั้งยาคลุมยาต้านไวรัสกันไว้ ยาจะทำให้คลื่นไส้ เราทรมารมาก ๆ เราเจ็บใจเราสูญเสียเเทบทุกอย่าง เรื่องนี้ พ่อแม่เราไม่รู้ มีเพียงพี่สาวเราเเละเราบอกเเฟนเราตั้งเเต่เเรกว่า เมื่อคืนเธอไม่รู้ว่าเราเจออะไรมาบ้าง เรา โดน ... เเฟนเรารับไม่ได้ด่าเราสารพัดจะด่า คิดว่าเรามีความสัมพัน ชู้ เรื่องเรียนที่มหาลัยเราก็ไม่ได้ไปนี่ก็จะเปิดเทอมแต่เราก็ต้องมาวิ่งเรื่องนี้ อีกทั้งเรื่องทำวีซ่าไป ต่างประเทศก็ต้องพักเพราะเรื่องนี้ เรารู้สึกเเย่ที่สุดในชีวิต ไม่คิดว่า การขอความช่วยเหลือของตัวเองจะนำมาเป็นเหตุทำให้ตัวเองเป็นแบบนี้ เราไม่กล้าทานยาโรคซึมเศร้าที่หมอจ่าย เราอยู่แต่ห้องไม่กล้าไปเจอใครพี่สาวเราบอกให้กลับบ้านเราก็ไม่อยากกลับเราเห็นหน้าพ่อแม่เราก็ร้องไห เเม่โทรหาเราถามร้องไหทำไม เราบอกเเค่ว่า ทะเลาะกันเเฟน ตอนนี้ทรมารใจมาก



( ส่วนเรื่องเรารู้จักกับนาย A ยังไง เรารู้จักมา มาจาก การที่เพื่อนมหาลัยส่งไลน์มา  ตอนนั้นโทรศัพท์เราพังเราไปถามเรื่องโทรศัพท์เขารับซ่อมโทรศัพท์
เรารู้เพียงเเค่ชื่อเเละหน้าตา ข้อมูลทั้งหมดที่เเจ้งมาจากพี่เราหาให้ทั้งหมด ขอความช่วยเหลือเพราะคิดว่าเขาอยู่มหาลัยเดียวกัน เรารู้จักกับเพื่อนเขา เขาน่าจะ ไม่ทำอะไรไม่ดี เราไม่เคยคุยกัน ไม่เคยจีบ หยอดล้อกัน มาก่อนหน้านี้ เพราะเรามีเเฟนอยู่เเล้วถ้าเราไม่ลำบากเราไม่ทักไปขอความช่วยเหลือใครหรอก เรื่องนี้เราผิดที่ไว้ใจคนง่ายไป เราเกลียดตัวเองตรงนี้ เกลียดที่ไม่น่าไปไหนคนเดียวไกลๆ กลางคืนและเป็นที่ๆไม่รู้จัก  )

คำถามคือ **********เราอยากรู้ว่าเราจะสามารถเอาผิดกับคนๆนี้ได้ยังไง คนที่มักง่ายแบบนี้ได้ยังไง เราเป็นคนทักและโทรขอความช่วยเหลือเขาเองเราจะเอาผิดเขาได้ไหม ใครมีความรู้เรื่องนี้ช่วยบอกทีนะค่ะ พรุ่งนี้ ต้องเดินทางไปสถาบันนิติเวชาเพื่อรับผลด้วย นอนไม่หลับเลยค่ะ TT เครียดมากจริงๆ