เมื่อพูดถึงคู่อริในฟุตบอลสเปน แสงสป็อตไลท์มักส่องไปที่ เอล กลาสิโก้ ใครต่อใครต่างก็ให้ความสนใจต่อการปะทะกันสองสองสโมสรที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ศักดิ์ศรีแห่งเขตแคว้นระหว่างเมืองหลวงกับคาตาโลเนีย

แต่ถ้าหากขยับลงมาทางใต้สักนิด ที่แอนดาลูเซีย ณ เซวิลล์เมืองแห่งการต่อสู้วัวกระทิงและระบำฟลามิงโก้ เมืองแห่งดนตรีและสีสันอันเร่าร้อน เต็มไปด้วยมนต์ขลัง ที่นี่ยังเป็นเจ้าบ้านของดาร์บี้ที่เข้มข้นที่สุดคู่หนึ่งของฟุตบอลสเปน

Sevilla vs. Real Betis


แดงกับเขียว ขนาดสีประจำทีมยังตรงข้ามกัน


เซบีญ่าซึ่งอยู่ตอนบน และรีลเบติสจากตอนล่าง ทั้งสองทีมต่างสะท้อนตัวตนของชุมชนในฟุตบอลของพวกเขา เซบีญ่านั้นก่อตั้งขึ้นโดยกลุ่มชาวอังกฤษและนักธุรกิจสเปนในปี 1890 รีล เบติส นั้นตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เมื่อราชันเขียวขาวนั้นเกิดจากการรวมตัวกันของผู้คนรากหญ้า



เหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้นในปี 1907 เมื่อเกิดความขัดแย้งขึ้นภายใน สโมสรเซบีญ่าปฏิเสธที่จะเซ็นสัญญานักเตะจากต่างชนชั้น พนักงานสองคนของสโมสรลาออกหลังจากเหตุการณ์นี้ และนี่กลายเป็นจุดเริ่มต้นของราชันย์เขียวขาว

อันที่จริงแล้วในอดีตยังมีอีกเซบีญ่าในสมัยนั้น เซบีญ่า บาลอมปี ซึ่งยุบรวมตัวกับรีล เบติสในปี 1914 และนั่นก็ทำให้ฝักฝ่ายในเมืองแบ่งเป็นสองอย่างชัดเจนด้วยสถานภาพทางสังคม เซบีญ่ากลายเป็นตัวแทนของชนชั้นสูง ขณะที่เบติสเป็นสัญลักษณ์ของชนชั้นแรงงาน


รีล เบติส บาลอมปีในยุคแรก ใส่เสื้อสีฟ้ากับกางเกงสีขาว แต่ดูยังไงก็เห็นเป็นเสื้อสีดำ

สองสเตเดี้ยมรวมกันนั้นสามารถจุผู้ชมได้หนึ่งหนึ่งแสนคน แต่สนามก็เต็มไปด้วยผู้คนอยู่เสมอ คนในเมืองเซวิลล์มักจะเป็นแฟนของทีมใดทีมหนึ่งในสองทีมนี้ ซึ่งนับว่าหาได้ยากมากในสเปน เพราะรีลมาดริด กับบาเซโลน่าครองฐานแฟนกว่า 77% ของแฟนฟุตบอลในประเทศ แต่เมืองหลวงของแอนดาลูเซียนเป็นที่ซึ่งความจงรักภักดีต่อท้องถิ่นหยั่งรากลึกกว่านั้น แม้จะแบ่งแยกเป็นสองส่วน

ผู้คนมักนิยามพวกเขาเป็น “พี่น้อง” ทว่าอันที่จริงแล้ว สายสัมพันธ์ฉันท์พี่น้องระหว่างสองทีมเพิ่งเริ่มต้นเมื่อไม่นานมานี้เอง