เราบอกคนที่เราชอบไปว่า

พี่ มาลองคบกันดูป่ะ

ด้วยน้ำเสียงเหมือนชวนไปกินก๋วยเตี๋ยวปากซอย เหมือนชวนไปโยนโบวลิ่ง เหมือนฝากไปส่งไปรษณีย์หน้าหมู่บ้าน ฯลฯ คือไม่ได้มีอารมณ์ร่วม หวานซึ้ง ไม่มีอารัมภบท ไม่มีเขิน ไม่มีใดๆ...

แน่นอนว่าคุณผู้ชายปฏิเสธ เค้าดูตื่นเต้น ใจสั่น เหงื่อออก ทำตัวไม่ถูก แล้วก็พูดวนไปวนมา ประมาณว่าเห็นเราเป็นน้องสาว ไม่ได้คิดอะไร เราก็ตอบรับ อื้อๆ โอเค ไม่ได้คิดอะไรมาก แล้วก็ชวนเปลี่ยนเรื่องเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

คือนั่งอยู่ในรถกัน หนีไปไหนกันไม่ได้ด้วย 5555+

แต่พี่ผู้ชายเค้าก็นิ่งไป สักพัก เค้าร้องไห้ ตาคลอ ตาแดฃ น่ำตาไหล

ฮีร้องไห้... ผู้ชายที่ปฏิเสธคำขอคบเรา กลับเป็นฝ่ายร้องไห้ ตาแดง น้ำตาไหล ตลอด 2 ชม บนถนน...

คือเรางงมาก เราเงิบมาก เรางงว่าเค้าเป็นอะไร เค้ากลัวเราหายไปจากชีวิตเค้าหรอ หรือยังไง ?? คนที่ร้อง คนที่แสดงออกว่าเสียใจ ต้องเป็นกรุสิคะ !!???

แล้วปัญหาตอนนี้คือเรารู้สึกผิด และเสียใจที่เราทำให้เค้าร้องไห้

โอโห อินางเอกมากๆ จ้า... เห้อออออ เราควรโทรไปขอโทษ ไปง้อเค้าดีมั้ยคะ บอกเค้าว่าเราไม่หายไปไหนหรอกดีไหม