ผมอายุ 30 ปี ตกงาน เมื่อก่อนผมก็มีงานการที่มั่นคงมีเงินเก็บ
ปี 61 ผมเริ่มขยับขยายใด้แล้ว ตอนนี้
เรื่องมีอยู่ว่า ผมมีแฟนคบกันมาสี่ปี แต่ระหว่างสี่ปีผมกับแฟนทะเลาะตลอดเวลา มีลูกด้วยกัน 1 คน อายุ 1 ขวบ แต่ตอนนี้ผมไปเอาลูกมาอยู่กับผม จึงเกิดปันหา ทางฝ่ายแฟนผมจะเอากลับ แต่ระหว่างอยู่ด้วยกันผมกับแฟนก็ช่วยกันเลี้ยงรายจ่ายส่วนใหญ่ผมเป็นคนออก แต่แฟนผมเป็นโกหกเก่งมาก พูดว่าผมไม่เคยเลี้ยงไม่เคยจ่าย ผมอึดอัดมาก ตั้งแต่คลอดน้องมาผมเป็นคนเลี้ยงดูตลอด ผมสามารถทำได้หมด อาบน้ำป้อนข้าวป้อนนมทำได้หมดทุกอย่างเหมือนแม่คนอื่นๆเค้าทำกัน ตอนอยู่บ้านแฟนจะไปไหนแต่ละครั้งต้องจ้างเลี้ยงทั้งๆที่เป็นญาติพี่น้องตัวเอง อย่างเช่นไปเช้าเย็นกับ ต้องจ้าง ผมไม่เข้าใจเหมือนกัน
ก่อนที่ผมจะเอาน้องมาอยู่แฟนผมตั้งท้องอีกคน แต่ผมต้องไปทำงานห่างไปประมานหนึ่งเดือนผมเกิดทะเลาะกัน แฟนผมได้กินยาขับน้องออก ผมจะบอกก่อนนะแฟนผมเป็นเจ้าชู้มากๆ ผมถึงคิดเสมอได้มาแบบไหนก็ไปแบบนั่น
จนได้ตกเลือดก็ได้โทรมาหาผมบอกว่ากับมาดูหน่อย
แต่ก่อนหน้านี้ผมบอกแล้วให้เอาน้องไว้ผมโมโหสุดๆ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ หรือเรื่องการทำแท้งสมัยนี้เป็นเรื่องปกติแล้ว ผมพูดกับเค้าว่ามา รพ มาจ่ายค่ารักษาน่าจะเป็นวันที่น้องเกิด ตั้งแต่คนแรกแล้วที่แฟนผมเค้าคิดจะเอาน้องออก ผมข้อร้องว่าอย่าฆ่าเค้าเลย พยายามไม่ห่างจนท้องโต น้องถึงได้รอดมาถึงทุกวันนี้ อีกอย่างตอนที่มีน้องคนแรก ผมเริ่มแย่เรื่องงานเรื่องเงิน แต่ผมก็มีใช้จ่ายวันต่อวัน หนี้สินก็เริ่มเยอะ
แต่ตอนนี้อยากได้น้องกลับเพื่ออะไร ทั้งๆที่ไม่ค่อยได้เลี้ยงเองเลย การงานแฟนผมก็ไม่มีเป็นหลัก  แต่จะเอาลูกผมกลับไปทำไม เรื่องนี้ผมอยากจะพูดออกไปมาก ผมสมควรจะพูดเลยบอกคนอื่นๆดีไหมครับ ยังมีอีกเยอะครับ เดียวว่างผมจะมาระบายต่อ