สวัสดี เข้าเรื่องเลยนะ คือเราเป็นลูกคนเดียว พ่อไปมีเมียใหม่ ตอนแรกเราก็สงสัยว่าพ่อทิ้งแม่ไปทำไม แต่ตอนนี้รู้เลยว่าทำไม เเม่เรา พูดคำหยาบใส่เราทุกวัน ด่าทุกวัน ไม่มีวันไหนเลยที่เราไม่ผิด เราพยายามทำดีทุกอย่าง แต่แม่ก็ไม่เห็นไม่เข้าใจไม่รู้ไม่ชี้อะไรเลย กลับบ้านมาก็ด่าๆสั่งๆ ทุกวัน เหมือนชีวิตเราอยู่บนหน้าปัดนาฬิกาอะ เดินไปก็เจอแต้เรื่องเดิมๆ แม่ชอบเล่าให้เราฟังว่า เพื่อนบ้านคนนู้นเป็นอย่างงั้น เพื่อนบ้านคนนั้นเป็นอย่างนี้ รำคาญมาก เราไม่เคยร้องไห้ได้เลย เวลาทะเลาะกับแม่ แม่จะเอาไม้กวาดตีเรา ไม้แขวนเสื้อ เก้าอี้   หรืออะไรก็ได้ที่สามารถทำให้เราเจ็บได้อะ แม่เคยทำเราเย็บ7เข็ม เราไม่เคยได้ยินคำว่าขอโทษจากปากแม่ คำว่ารักจากปากแม่ จนกดดันมาก มีช่วงนึงที่เราไม่มีเพื่อนเลย ไปปรึกษาแม่ แม่บอกว่าก็ไม่ต้องมีเพื่อนไปเลยสิ เราก็เครียดกว่าเดิมอีก แม่จะยกตัวเองเป็นใหญ่ ถือตัวเองเป็นผู้ดี ไม่เคยถามเราก่อนเลย ไปซื้อของขาย เราก็ไปด้วย ไปเดินเลือกๆให้แม่ พอเอามาปุ๊บ แม่บอก ของที่เลือกมามันดีตรงไหน. เราก็อธิบายว่าเด็กน่าจะชอบ แถมมีเด็กหลายคนบอกให้ซื้อด้วย แม่เราก็บอกว่าไม่จำเป็น แล้วพอถัดมา2-3วัน ก็มาว่าเราว่าไม่ช่วยคิดทำมาหากินเลยรึไง เอาแต่เล่นไปวันๆ แม่จะให้สอบเข้าโรงเรียนไหนก็สอบเข้าได้ เรียนถึงเกรดจะไม่สูงมาก แต่ก็ไม่ได้ต่ำมากไปเหมือนกัน เอาไปให้แม่ดูแม่ก็จะเอาวิชาที่เราได้น้อยมาเป็นองค์ประกอบในการด่าตลอดจนทุกวันนี้ถามตัวเองว่าเราผิดที่เกิดมาใช่มั้ย?