จากการเข้าสู่วัยทำงานทำให้ดิฉันเห็นสังคมของการทำงานมากขึ้น และเกิดความฉงนกับคำหนึ่งที่เพื่อนร่วมงานมักพูดกันคือ "การบริหารงานด้วยความขัดแย้ง" ขออธิบายก่อนว่าองค์กรที่ดิฉันอยู่กันอย่างหวาดระแวง คือเพื่อนร่วมงานจะไม่สนิทใจกันเท่าใดนัก เพราะต่างฝ่ายต่างต้องระวังระแวงว่าหากตนทำอะไรผิดจะต้องมีสายลับที่แฝงอยู่ในกลุ่มเพื่อนร่วมงานจะนำความไปฟ้องผู้บังคับบัญชา  ดิฉันเองก็เคยถูกสายลับฟ้องและถูกผู้บังคับบัญชาตำหนิด้วยวาจาระดับประถมและอารมณ์ที่เดือดปุด ตอนนี้องค์กรแห่งนี้ก็แตกเป็นฝักเป็นฝ่ายตามแผนกงาน แต่ก็ยังมองหน้ากันได้เพราะทุกคนต่างมีมาส์กประจำตัวที่เอาไว้ใส่เวลาต้องทำงานร่วมกันกับฝ่ายต่าง ๆ ในองค์กร และบ่อยครั้งที่เพื่อนร่วมงานมักจะเผยความในใจออกมาว่าไม่มีความสุขกับสภาพที่เป็นอยู่ เพราะไม่มีกำลังใจในการทำงาน เพื่อนร่วมงานผู้อาวุโสบอกว่านี่เป็นกลวิธีในการบริหารของผู้บังคับบัญชาคนนี้ คือเขาต้องการให้องค์กรแบ่งออกเป็นฝ่าย ๆ  คอยจับผิดซึ่งกันและกัน และใช้ความช่างฟ้องและความประจบของลูกน้องเป็นเครื่องมือในการจับตาดูความเคลื่อนไหว ให้คนทำงานอย่างสุจริตและมีประสิทธิภาพ ลูกน้องจะได้ไม่อู้งาน ไม่มีใครกล้าทำผิด
   นี่คือประเด็นที่ดิฉันสนใจว่าหลักบริหารแบบนี้มีจริง ๆ หรือ และมันดีต่อองค์กรจริงหรือ ดิฉันลงมือค้นหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตโดยใช้คำค้นว่า "หลักการบริหารองค์กรโดยใช้ความขัดแย้งภายใน" แต่ยังไม่พบคำตอบว่าเป็นทฤษฎีของใคร และมีงานวิจัยใดรองรับ คือลึก ๆ แล้วดิฉันไม่เห็นด้วยกับการบริหารแบบนี้ เพราะดิฉันในฐานะหนูทดลอง มันรู้ซึ้งถึงความรู้สึกที่ได้รับผลกระทบจากการบริหารแบบนี้ มันกดดัน ไม่มีความสุข และหามิตรภาพในที่ทำงานที่แท้จริงไม่ได้เลย วอนผู้ที่มีความรู้เกี่ยวกับการบริหารมาเสนอความรู้เรื่องนี้ด้วยนะคะ จักขอบพระคุณอย่างยิ่ง