สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้ที่สองที่ได้ตั้งขึ้นเพื่ออยากได้ความเห็นและแนวทางเพิ่มเติมในการดำเนินชีวิตนะคะ
อาจจะผิดพลาดไปย้างในการใช้คำหรือการเขียนกระทู้ เพราะไม่เคยมาเขียนแบบนี้เลย จะขอเล่าเป็นเรื่องทุกเรื่องราวที่เรารู้ว่าตัวเองท้องจนถึงปัจจุบันนะคะ
(อาจจะมีรีวิวและขอคำแนะนำเรื่อง รพ ด้วยนะคะ)
ก่อนอื่นเลยต้องขอบอกก่อนว่าเราอายุ 21 ปีค่ะ ยังคงเรียนมหาลัยอยู่ มีแฟนและเกิดการตั้งครรภ์ไม่พร้อมขึ้น (กินยาคุมภายใน 12 ชม นะคะแต่ก็อย่างว่าโอกาศพลาดก็มีเยอะมากกก และก็มีจนตอนนี้555555) เรารู้ว่าตั้งครรภ์หลังประจำเดือนมาคลาดเคลื่อนห่างกันเพียงห้าวันค่ะ ใจไม่ดีเลยดสินใจซื้อมาตรวจ จรวจตอนแรกขีดเดียวเว้ยยย สักพักมาแดงเถือกเข้มๆสองขีดเลยจ้า เราก็ว่าเอ้ะ อาจจะผิดพลาดรึเปล่า(ถึงแม้ว่าเปอร์เซ็นการผิดพลาดมันจะแทบไม่มีเลยก็เถอะ)เลยตัดสินใจซื้อมาตรวจอีกสองอันกับแฟนในเวลาที่ห่างกันค่ะ สรุป สองขีดทั้งสามอันเลยค้า ตอนนั้นแฟนก็มองหน้าเราแล้วก็ยิ้มบอกไม่เป็นไรๆไหนๆน้องก็มาเกิดแล้วเค้ารับผิดชอบได้ แต่เรานี่สิ อึ้งไปหมดไม่เชื่อสายตาเลยจริงๆน้ำตาคาเบ้าจะไหลก็ไม่ไหลสับสนจนนอนไม่หลับไปหมด

พอรุ่งเช้าแฟนก็ไปทำงานหาเงิน เราซึ่งก็มีเงินเก็บพอควรเลยตัดสินใจไปโรงพยาบาลเพราะไม่เชื่อที่ตรวจปัสสาวะเลยไปจรวจเลือดให้รู้แล้วรู้รอดที่ โรงพยาบาลสมิติเวช เข้าไปกรอกประวัติก็อ้ำๆอึ้งๆกับพี่เจ้าหน้าที่เพราะไม่เคยมาเกี่ยวกับสูตินรีเวชเลย(เขินนิดๆนะคะแต่เพื่อความชัวสู้!!) พี่เจ้าหน้าที่ก็เรียกเราคุณผู้หญิงๆ คิดตอนนั้นเขินมากกก แต่ยอมรับว่าพวกพี่ๆเจ้าหน้าที่ดูแลดีมากจริงๆพาไปส่งถึงที่ที่แผนกเลย ถึงที่ก็ชั่งน้ำหนักสอบถามว่ามาทำอะไรเสร็จสรรพ ก็ถึงตอนตรวจเลือด เราเป็นคนที่กลัวเข็มมากก และประจวบกับมากับเพื่อนซึ่งก็ไม่ได้เข้าไปด้วยเหมือนตอนไปกับแม่ครั้งก่อนๆ หว่าเว้มากเลย กลัวสุดๆ เจ้าหน้าที่เจาะมือเบาแต่ปวดมากกก(หรือเพราะเรากลัวเข็มด้วยก็ไม่รู้5555) คิดถึงแม่ตลอดเวลาเลย เจาะเสร็จคุณหมอก็เรียกเข้าพบแล้วจ่ายยาโฟลิคมาให้และจะโทรแจ้งผลตอนเย็นวันนั้นคือประมาณสี่โมงเย็น ลุ้นมากอยากให้ผลของที่ตรวจปัสสาวะผิดพลาด อยากให้มันเป็นฝัน แต่พอถึงเวลาสี่โมง เจ้าหน้าที่โทรมาแจ้งยินดีด้วยนะคะ ตั้งครรภ์ได้ 5 สัปดาห์แล้วค่ะ ค่าฮอร์โมน 18** ปกติดีนะคะคุณแม่(เราลืมไปเหมือนกันค่ะว่าค่าฮอร์โมนเท่าไหร่แหะๆเพราะมีแต่เรื่องวุ่นๆทั้งนั้นเลย) อึ้งสิค่ะ ทำอะไรต่อละ ไหนจะเรียน ไหนจะทางบ้าน ไหนจะค่าใช้จ่าย ควรจะทำยังไงสับสนไปหมด แล้วมามีเด็กตอนที่เที่ยวหนักมากดื่มทุกวัน อยู่ใกล้คนสูบบุหรี่ตลอด พัฒนาการลูกจะเป็นยังไงจะปกติดีมั้ยสับสนไปหมด แต่พอแฟนกลับมาเราบอกเค้า เค้าก็ยังยืนยันคำเดิมและกอดเราอยู่ข้างๆเราเสมอ นี่อาจจะเป็นข้อดีที่เกิดขึ้นที่เราเจอคนที่พร้อมและรับผิดชอบเป็นพ่อของลูกเรา

แต่เชื่อมั้ยคะเราเคยอยากเอาเด็กออก เคยอยากจะขอรับกรรมคนเดียว เคยสับสนมากถึงขั้นโทรไปคุยกับ 1663 ตอนนั้นเครียดจนร้องไห้ทุกวันแต่ก็แอบร้องไม่บอกใคร เปิดดูอินเตอร์เน็ตทุกวิถีทาง จนเข้าไปเจอเว็บขายยาทำแท้งต่างๆ (ขอไม่เอ่ยถึงเว็บดังกล่างหลายๆเว็บนะคะ) แต่เหมือนลูกจะน้อยใจหรือรู้ว่าเราไม่ต้องการเค้าเพราะพอเราคิดแบบนั้นเลือดเราไหลค่ะ เลือดออกเป็นลิ้มๆแต่ไม่เยอะ เอาละสิพอเลือดออกจริงๆเครียดไปใหญ่นอนไม่หลับเปิดศึกษาหาเหมือนเดิม จนเราเจอกับเว็บของคนที่เป็นหมอ ตอนนั้นไม่คิดถึงเรื่องทำแท้งเท่าไหร่นะคะแต่อยากโทรไปปรึกษาไปสอบถาม แต่เชื่อมั้ยคำที่เราได้คือถามว่า ท้องกี่สัปดาห์ ราคายา3240รวมส่ง พร้อมโอนค่อยโทรมาแล้ววางสายเราไปเลย นาทีนั้นน้ำตาไหลค่ะ ไม่คิดว่าเอาเข้าจริงๆแล้วเราอยากได้คำปรึกษาแต่เจอคำแบบนั้นกลับมา ไม่คิดว่าพอถึงเวลาที่ต้องทำจริงๆมันจะน่ากลัวขนาดนั้น มือเผลอลูบท้องโดยอัตโนมัติ และตั้งแต่วันนั้นเราสัญญากับลูกเลยว่า เราจะไม่ให้เค้าไปไหน เราจะให้เค้าอยู่กับเรา เราจะดูแลเค้าเอง ถึงแม้ว่าเราจะไม่พร้อม แต่เราจะทำทุกอย่างที่เราจะทำได้ เลี้ยงเหล้าเลี้ยงเพื่อนเลี้ยงหมาแมวได้ ทำไมจะเลี้ยงลูกไม่ได้แค่ลูกคนเดียว

ผ่านช่วงนั้นมาได้สักอาทิตย์กว่าๆค่ะ เราก็มีโปรเจ็คใหญ่ที่มหาลัยเป็นตัวหลักที่ตัดเกรด เอาละสิท้องก็ท้อง นอนก็เก่งง่วงก็ง่วง แต่เกรดเลยนะเว้ย ไม่ทำก็เสรฺจกันเอฟโปรอีก อดหลับอดนอนทำโปรเจ็คได้สามวัน เลือดไหลอีกแล้วค่ะ เป็นสีน้ำตาลเหมือนตอนประจำเดือนใกล้จะหมดจนต้องใส่ผ้าอนามัย ตอนนั้นเครียดอีกแล้ว เครียดงานยังไม่หายเครียดลูกอีก เลยกัดฝันอดทนทำโปรเจ็คจนเสร็จสิ้นในสองวันถัดมา และไปหาหมอกับแฟน ตอนนี้ไปหาหมอที่ โรงพยาบาลวิภารามค่ะ เพราะใกล้บ้านแฟนมากกว่าและคราวนี้แฟนไปด้วยไม่ต้องกลัวมากไปอีกแล้ว ไปถึงทำบัตรทำประวัติอะไรพี่ๆเจ้าหน้าที่ที่นี้ก็น่ารักอีกแล้วว (อาจจะเพราะเป็นเอกชนทั้งสองที่) มาคราวนี้แตกต่างจากครั้งที่แล้วค่ะเนื่องจากอายุครรภ์ได้ 7 สัปดาห์เลยขอคุณหมอซาวน์ ซาวน์ไปตอนแรกเข้าห้องคนเดียวกลัวมากแล้วคุณหมดก็เอาอุปกรณ์สอดเข้าทางช่องคลอด (แอบแปลกๆนะเพราะไม่เคยเลย) สองเห็นการตั้งครรภ์ในมดลูกกับจุดกระพริบๆ คุณหมอก็บอกว่านี้เค้านะ หัวใจเต้นแล้วด้วย เรายิ้มเลยค่ะ รู้สึกตื้นตันไปหมด จนคุณหมอบอกพยาบาลไปเรียนแฟนเราเข้ามา แฟนเข้ามาก็ขำๆเราค่ะ เพราะเค้าไม่เคยเหมือนกันแต่พอได้เห็นหน้าจอเห็นเจ้าตัวเล็กที่ตัวยังไม่เท่าไหร่น้ำตาเค้าคลอไปหมด เราก็น้ำตาไหลตามสิค่ะ ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมีวันนี้ ตอนนั้นนึกถึงแม่เลยค่ะ ตอนแม่มีเราแม่รู้สึกอย่างงี้หรอ ความรู้สึกอยากถนุดถนอมนี้อยากดูแล อยากกอด เราเพิ่งมารู้จริงๆค่ะว่าแม่รักเราจริงๆเป็นยังไง

เล่ามาถึงตรงนี้ก็อยากจะบอกว่าตอนนี้เราท้องได้สามเดือนจะสี่เดือนแล้วค่ะ เรื่องฝากครรภ์ยังไม่ได้ทำเลยเพราะมัวแต่ศึกษาอยู่ ว่าจะเลือกโรงพยาบาลไหนค่ารักษาเท่าไหร่อะไรยังไงคิดไปจนถึงตอนคลอดเลย พ่อกับแม่ก็ยังไม่ได้บอกค่ะเพราะเราตัดสินใจไว้ว่าจะบอกเค้าหลังคลอดเอาหลานไปยืนเค้าคงจะเย็นและอ่อนลงเพราะพ่อกับแม่เราชอบเด็กมากๆ เลยอยากขอคำปรึกษาเรื่องโรงพยาบาลค่ะ ถึงเราจะเรียนอยู่แต่เราก็มีงานเสริมที่รายได้ดีพอสมควรเลยอยากจะเลือกสิ่งที่ดี เคยอ่านรีวิวคลอดธรรมชาติแบบบล็อกหลังค่ะว่าลดการเจ็บปวดเลยอยากสอบถามคุณแม่หลายๆท่านที่เคยคลอดวิธีนี้บวกกับค่าคลอดต่างๆและขอฝากตัวขอคำแนะนำต่างๆด้วยนะคะ