เราเริ่มสายตาสั้นตอนม.1 ค่ะ ไปวัดที่ร้านแว่นครั้งแรกคือสั้น 250 โห แล้วตอนจะตัดแว่นนี่คิดตลอดว่า เราใส่แว่นจะดูดีมั้ยวะ 555 ตัดมาได้แว่นเห่ยๆอันนึงค่ะ ตอนแรกก็ใส่ไปร.ร.เลย แต่พอส่องกระจกหลายๆที เห้ย มันไม่โอ เลยถอดเก็บ กลับบ้านมา แม่ถาม แว่นไปไหน เราตอบ จะใส่แค่ตอนเรียนและดูนนัง พอขึ้นม.3 แว่นหายจ้าาา ตัดแว่นใหม่สิ แถมวัดสายตาครั้งนี้ได้ 175 โอ้ มันลดลง เออ แล้วแว่นอันนี้อันนี้ดูดีกว่าเดิม แต่ก็ชินกับการไม่ใส่ตลอดเวลา ก็เลยเป็นแบบเดิมอยู่ดี แล้วมีวันนึงไปดูหนังแต่ลืมเอาแว่นไป ซวย เลยเดินเช้าร้านแว่น ซื้อคอนแทคมาคู่นึง แล้วเป็นการใส่ครั้งแรก เลยใส่ครึ่งชม. ตายละหว่า หนังใกล้ฉายละ สุดท้ายก็ใส่ได้ แต่ก็รู้สึกไม่ชอบการใส่คอนแทคอีก กลายเป็นว่าสาเหตุหนึ่งคือ เราไม่ชอบเห็นอะไรชัดๆ มัน hd ไป 5555 การมองเห็นไม่ชัด ก็ทำให้รู้สึกดีเวลาส่องกระจก เพราะรุ้สึกว่า เห้ยชั้นหน้าเนียนมาก//หลอกตัวเองเวอร์ ใครเป็นแบบเราบ้าง