จขกท.เป็นคนที่แคร์ความรู้สึกคนอื่นมากค่ะ เหมือนเวลาไปทำอะไรกับใครไว้ หรือเวลาพูดคุยก็จะแคร์ตลอดว่า สิ่งที่เราพูดไปจะทำให้คนนั้นคิดมากหรือเครียดหรือเปล่า เช่นเวลาไปแซว ก็จะมานั่งคิดว่าหรือเขาจะไม่พอใจอย่างงู้นอย่างงี้ ทั้งๆที่เขาไม่ได้คิดอะไรเลย(อันนี้คือกังวลใจถึงขั้นนอนไม่หลับเลยต้องเดินไปหรือทักไปถามเจ้าตัวว่า เห้ยเป็นอะไรรึเปล่า ขอโทษ ทำนองนี้ค่ะ) คือแบบนี้เป็นบ่อยมาก เหมือนคิดไปไกลแล้วว่าเขาเป็นยังไง จินตนาการไว้แล้วว่าเขาต้องแบบนี้ๆแน่เลย เหมือนเราคิดมากไปทำนองนั้นค่ะ แต่ก็อดคิดไม่ได้ อีกเรื่องคืดชอบแคร์คำพูดและการที่คนอื่นมองเข้ามจเสมอจนเก็บมาคิด,ร้องไห้กับตัวเอง จขกท.กลัวการที่คนอื่นมองเข้ามาแบบ เราไม่เก่งแต่ได้เป็นตัวแทนไปแข่งงี้ๆเราก็คิดเลยว่า เนี่ยคนอื่นอาจจะแอบคิดก็ได้ว่าเราฟลุ๊คหรือเปล่า กลัวคนมองเข้ามาไม่ดี กลัวคนอื่นมองเราไม่ดีอะไรทำนองนี้ กลัวแบบที่เราทำไปมันแค่เรื่องบังเอิญ (จขกท.อายุ14ค่ะสัปดาห์หน้า15ปีแล้วววว) กัจะขึ้นม.4ในอีกไม่กี่เดือนนี้ คือเรียนพิเศษเยอะมากๆๆๆ แล้วกลัวคนอื่นทองเข้ามาว่าแบบ ไม่ติดอะไรเลยคนนี้ เรียนซะเยอะทำไมไม่ติดอะไรเลย ถ้าเราไปเรียนบ้างแบบเขา เราอาจจะติดก็ได้ หรือไม่ก็ ถ้าเราติด ก็จะคิดว่าแบบ “ไม่ได้เก่งจริงหรอก ก้แค่ฟลุ๊คติด บางทีอาจจะมั้วถูกก็ได้ใครจะไปรู้ “ คือเป็นคนคนที่แคร์กับคำพูดและความคิดของคนอื่นมากๆเลยค่ะ ไม่ร็ว่าควรทำยังไงดีให้เลิกคิดและเครียดแบบนี้ ชอบเครียดจนเก็บไปคิดตอนก่อนนอนแล้วก้นอนไม่หลับ ใครรู้หรือเคยเป็นขอความกรุณาให้คำปรึกษาหน่อยค่ะ T^T