เหตุเกิดที่เมือง Zawoja, Poland
สืบเนื่องจากการที่ไปคลุกคลีกับทีมควิดดิช กัปตันทีมจึงชวนทำกิจกรรมเรื่อยๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถือโอกาสโฆษณากระทู้ควิดดิชแอบแฝง>> https://ppantip.com/topic/37048731
จนมาถึงการเล่นสกี ความจริงก็เหนื่อยมาก ไม่อยากไป
เพิ่งกลับมาจากทริปเยี่ยมเพื่อน 2 ประเทศ (Spain and Greece)
(การมาเรียนหน้าหนาวมีความดีงามกว่าหน้าร้อน เพราะปิดยาวกันไปเลยจ้า เกือบจะสองอาทิตย์หรือมากกว่า)
กลับมาวันที่ 26 ธันวา พักหนึ่งวัน ไปงานปาร์ตี้ของยูเนสโก 28 ธันวาพักหนึ่งวัน (เราเป็นนักวิจัยโปรแกรมของยูเนสโก)
ไปสกีต่ออีกวันที่ 30 ธันวา
พยายามคิดหาเหตุผลจะบอกเพื่อนว่าไม่ไปแระ ไม่ไหวแล้วววว
แต่ก็เสียดายโอกาส ไม่รู้จะได้ไปอีกเมื่อไร
ไม่ได้ทำอะไรหลายๆ อย่าง ตอนเรียนที่สก๊อตแลนด์
คราวนี้มีโอกาสแก้ตัว ต้องใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุด ทั้งงาน ทั้งเล่น
ตามสโลแกนของคนทั่วไป work hard... play (even) harder
เริ่มต้นทริป ตี 5 เตรียมตัวให้พร้อมรถมา 6.30 (ทำไมทริปดีๆ ถึงอยู่เช้าๆ ทุกที)
ต้องไปรอรถตู้ไปเมืองที่ชื่อว่า “Zawoja”
ตอนแรกนั่งข้างเพื่อนๆ ตอนหลังเพื่อนเมื่อย
พอดีกะที่เราเวียนหัวจะอ้วก เลยไปนั่งหน้าสุด
ปิดตา กะว่าจะหลับ เพราะใช้ระยะเวลาการเดินทาง 2 ชม
ปรากฏว่าเผลอเปิดตามาดูข้างทาง
เฮ้ยยยย...เลิ่งๆ มันสวยมาก หลับไม่ลงจริมๆ
ถ้าป้ายรถเมล์จะสวยเบอร์นี้
สวยอ่ะ ไม่รู้จะพูดอะไรได้อีก
ป้ายรถเมล์อันนี้ก็หนาวไป ขอกองไฟด่วนนนๆ
ชอบตรงนี้มาก อยากให้จอด หนูจะลงงงงง!!!
เพลงที่เข้ามาทุกขณะคือ เทอสวยยยยยยย ทุกนาทีที่เคยสัมผัส
สวยจนไม่สามารถหยุดกดชัตเตอร์ได้เลย
I'm speechless!
ในที่สุดก็ถึงแล้วววววววววววววว
ไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย ถึงปุ๊บก็ไปถ่ายรูปน้ำชายคาที่มันย้อยลงมาเป็นน้ำแข็ง
คุณครูฝึกสกีจำเป็นของเราก็ไปกระโดดหยิบมาให้ 555+
หลับตาพริ้มเชียวววว #แกอ่ะกดชัตเตอร์ไม่ดีเอง
เบื้องหลังคือรถที่นั่งมา เพื่อนเรียกรถบัส มันบัสตรงไหน นี่รถตู้!
ค่าโดนสาร 15 pln หรือ *9.35 บาทนั่นเอง หรือ 140.25 บาท (ตอนมายังแปดบาทหว่า ขึ้นเมื่อไหรแว๊)
เค้าเล่นกันมาตั้งแต่แบเบาะ
เพื่อนๆ ดู Professional กันมาก
ใจมันหวิวๆ บอกไม่ถูก ไม่เล่นแล้วได้มั้ยอ่ะ
บรรยากาศลานสกี ชันไปอีก
เค้าว่ามันจะ hard for beginner
ตรงนี้เล่นไม่ได้ สำหรับผู้ฝึกหัด
จะเล่นก็ได้นะ แต่กลัวฟันหักอ่ะ 555+
เพื่อนถาม How brave you are?
ตอบอย่างมันใจ "ป๊อดค่ะ" ขอแบบ slope 10 องศา ได้ม่ะ
ความจริงแล้ว ไม่สามารถบาดเจ็บแถวหน้าได้ ถ้าล้มถูกวิธี ยกเว้นชนกัน
ไปปุ๊บ เพื่อนผู้ชาย ผู้ที่เราทำลายมุกของเค้าต่อหน้าผู้คนมากมายถึงสองครั้ง
ก็ไปต่อแถวซื้อบัตรสกี เพื่อเล่น 4 ชม จะมีตู้ให้แตะก่อนเข้าเล่นเพื่อเช็คเวลา
ส่วนเพื่อนอีกคนก็พาเรามาหา instructor เพราะเราคือมือใหม่หัดขี่
การเข้าไปในสถานที่แห่งนี้จะพบได้ว่าแทบไม่เห็นชาวเอเชียเลย
แต่มีชาวยุโรปจากหลายๆ ที่มาเล่นด้วยเหมือนกัน
ก็ไม่แปลกที่จะมีคนจ้อง 555+
ผลของการหาครูฝึกผู้เชี่ยวชาญ ปรากฏว่าไม่สามารถหาคนสอนได้
เพื่อนบอกไปดูอีกเนินที่เราต้องเล่น ที่เตี้ยกว่านี้ อาจจะมีคนสอน
โทรหาหลายๆ ที่ หลายๆ คน คนหนึ่งบอกเค้าว่างตอน 12.30 ขณะนั้นแค่ประมาณเกือบ 10 โมง
ระหว่างเดินหา instructor
เพื่อนก็พยายามหาต่อ จนได้อาศัยรถลุงคนหนึ่งมาอีกเนิน
ลุงคือบุคคลที่มีร้านให้เช่าอุปกรณ์ ลุงช่วยพาไปหาคนสอน
แต่รอไปรอมาก็ไม่มีใครมา เพื่อนตัดสินใจว่ากลับไปที่เนินเดิม บุ๊คคน 12.30
ระหว่างนั้นเราก็จะกินข้าวรอ แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะไปเนินเดิมยังไง
ปรากฏว่าลุงคนเดิม ที่เพิ่มเติมคือให้ยืมรถ
ให้ยืมรถถถถถถ!!!
ลู๊งงงงงงง...ทำไมลุงใจดีเบอร์นี้อ่ะ รู้จักกันไม่ถึงสิบนาที
คุณลุงผู้ให้ยืมรถ
ตู้ที่จับเวลาการเล่น โดยการแตะบัตร
นี่คือภาพคนต่อคิวขึ้นไปบนเนิน การเล่นก็จะวนลูปไปเรื่อยๆ
ขึ้นไป สไลด์ลงมา ขึ้นไปใหม่ จนครบ 4 ชม
อันนี้น่าจะแล้วแต่การซื้อบัตรประเภทไหน
ถ้าเล่นเป็นคงจะมันส์
การทำขาเป็นสามเหลี่ยมแบบนี้ คือการเบรคนั้นเอง แต่ทำไมเราทำไม่ได้สักที 555+
เพื่อนชาวโปลิชผู้น่ารัก
เพื่อนเสียเวลาหาคนสอนให้เราร่วมสองชม
ในขณะที่เสื้อแดงก็เล่นไปแล้ว เสื้อขาวยังไม่ได้เล่น
พอถึงเวลา 12.30 คนสอนบอกเค้าไม่สอนแล้ว เพราะว่าเค้าพูดภาษาอังกฤษไม่ได้
จะบอกเพื่อนแล้วว่า ไม่เล่นก็ได้ เพราะกลัวมาตั้งแต่ต้น
แต่ก็เสียดายกางเกงกันน้ำที่ซื้อมา 555+ ควรจะใช้ให้คุ้มราคาสักหน่อย
ปรากฏเพื่อนบอกว่าเค้ามีแผน I have a plan for you! #น่ารักอ่ะ
แผนคือ...
เสื้อแดงจะเล่นเสร็จก่อนเค้า 2 ชม ฉะนั้นเสื้อแดงจะเป็นคนสอนให้เอง
และจะเป็นคนขับรถไปคืนลุงเจ้าของรถ
ตัวเรานั้นก็ไม่สนิทกับเสื้อแดงคนนี้
แต่คิดสภาพถ้ามีครูรับสอนก็ไม่ต่างกัน
แล้วอีกอย่างเคยคุยด้วยกันแค่ทำลายมุกเค้า กับเซย์เฮลโล่ว เบาๆ 555+
ต้องบอกว่าตอนไปดูเค้าเล่นควิดดิช คือต้องไปกับคนไม่รู้จักอีกเหมือนกัน คือแค่เซย์ไฮเบาๆ เช่นเดิม
แต่ทุกคนน่ารักมาก แล้วก็ต้องนอนโฮลเทลร่วมกับบรรดาชายฉกรรจ์ทั้งหลาย
รวมถึงอีตานี่ก็นอนเตียงชั้นสองบนเรา
มิหนำซ้ำมันยังเปลี่ยนชุดในห้องแบบเหลือแต่กางเกงในตัวเดียวด้วย
ช่างน่าประทับใจเสียกระไรนี่!
มันก็จะเกร็งๆ หน่อยนะ
ดูเหมือนเค้าโหดๆ เพราะตอนเราทำลายมุกเค้า
เค้าบอกว่า Okay, I will shut up forever!
ขอเท้าความการไปทำลายมุก
เราไปร่วมเล่นควิดดิชกับเค้า เค้าเล่ามุกภาษาโปแลนด์ให้เพื่อนๆ ในทีมฟัง
เพื่อนบอกว่าเรามีเพื่อนต่างชาติด้วยนะ เล่าภาษาอังกฤษสิ
มันเล่าอะไรไม่รู้ เรื่องฮีตเตอร์ คืองงว่ามุกอัลไล
เลยถามว่า
Where should I laugh?
ฮาาาาาาาาาากระจายยยย 555+
เค้ากลายเป็นตัวตลกไปเลย
แล้วจากนั้นเค้าบ่นภาษาอังกฤษอะไรอีกไม่รู้
เราเลยหันไปถามว่า
Another joke?
ฮาาาาาาา อีกระลอกกกกกกกก!
เพื่อนๆ หัวเราะจนคนอีกฝั่งเดินมาไฮไฟล์ ชอบใจ
บอกเราว่า "too good"
อิอิ #เก๊าขอโทษษษษษ
นี่คือใบหน้าผู้มีความสุข แม้จะยังไม่ได้เล่น
ส่วนเพื่อนกับลุงนั้นก็แก้ปัญหากันไป 555+ ฟังไม่รู้เรื่อง
บรรยากาศ -6 เบาๆ #หราาาา
I totally love winter!!!
ตกหลุมรักหน้าหนาว จนหมดใจ
ชอบบบบบบบบบบมากกกกกกกกก
นี่คือร้านเช่าอุปกรณ์เล่นสกีของคุณลุงผู้ใจดี
นี่คือร้านเช่าอุปกรณ์เล่นสกีของคุณลุงผู้ใจดี
เงาน๊านนน คือโผมมมเองงงง
เงาๆ นั่นคือข้าพเจ้าเอง
ไม่ชอบการใส่กางเกงขาม้า waterproof เลย ไม่สวย 555+
เพื่อนแซวว่าชุดเหมือน real skier (ก๊อบแม่มา นี่ลูกแม่ ชุดเป๊ะไว้ก่อน 555+)
ยังไม่อยากจะเชื่อว่าภาพที่เห็นอยู่คือเรื่องจริง
สวยรอบที่ล้านนนน
กลับมาที่เนินแรก กินข้าวเที่ยง รอเพื่อน (ข้าว?)
เมนูเดียวที่รู้จักคือ polish fast food ใหญ่มาก แต่กินจนหมด กลัวหิว
Polish fast food
กินเสร็จแล้วยังมีเวลาเหลือ เดินเล่นมาตามเสียงน้ำ ระหว่างทางเห็นลำน้ำและหิมะสวยมาก
ก็เดินหาจนเจอ น่าจะเป็นอุทยานแห่งชาติ อ่านอะไรไม่ออกเลย ไม่มีภาษาปะกิด
gopro เค้าดีจริมๆ ดีตรงที่ ถ่ายผ่านมือถือได้ อิอิ ว่าแต่หลับตาทำไม
กางเกงขาม้า เฮ้อ! 555+ แต่มันต้องครอบรองเท้า ski มันจะมาขาเดปก็กระไรอยู่
นี่คือบรรยากาศหลังร้านอาหารและที่จอดรถตรงข้ามเนินที่เล่นสกี
สวยกว่านี้มีอีกมั้ย คำตอบคือมี!
I'm in love with the shape of you
หลายคนไม่ชอบเลนส์ wide แต่ขอบอกว่าข้าพเจ้า love it
บางทีก็สงสัยที่เหยียบอยู่นี่ lake หรือ land แต่น้ำนี่น่าจะมาจากน้ำตก
ถามเพื่อนหลายๆ คนว่าเคยกินหิมะมั้ย
มันบอกเคย (ตอนเด็กๆ) เพราะฉะนั้นเราต้องลอง 555+
แววตาบอกความสุขทะลุคอนแทคเลนส์
อยากจะเอาโกโปรไปถ่ายใต้น้ำ แต่ไม้ยาวไม่ถึง
มีความรู้สึกชอบประเทศนี้มาก ชอบตั้งแต่ก้าวย่างแรกลงบนแผ่นดิน
ไม่เข้าใจว่าเกิดขึ้นได้ยังไง แต่มันรู้สึกมีความสุข
หรือชาติที่แล้วเราจะอยู่ที่นี่?
ว่าแล้วก็หมับบบบ...หยิบมากิน 555+
เราเหมือนคนบ้า เดินยิ้ม เดินเล่น ร้องเพลง กลิ้งบนหิมะคนเดียว
ใจก็กลัวคนจะเห็น แต่ก็อยากเล่น เล่นไประแวงไป
ถึงเวลาเล่นสกีแล้วซิ แฮ่ กลัว
กลัวทั้งสกี กลัวทั้งคนสอน
magical car
เพื่อนบอกว่าเราต้องซื้ออะไรสักอย่างฝากลุงเพื่อตอบแทนน้ำใจ เราบอกว่าเราซื้อเอง
ก็ได้ช๊อคโกแลตผสมแอลกฮอล์มาหนึ่งแผง
ไปถึงก็มอบช๊อคโกแลตและเช่าอุปกรณ์สกีของลุง
ระหว่างที่เช่าอุปกรณ์สกีเพื่อไปเล่นนั้น...
ทันใดนั้นฉากโรแมนติกในเรื่องหมอคังก็มา
you are my everything....
เพราะใส่รองเท้าไม่เป็น เพื่อนต้องใส่ให้ 555+ (สมน้ำหน้ามัน)
แต่พี่แกอ่อนโยนไม่เข้ากะหน้าและพฤติกรรมที่ผ่านมาเลย
เกือบจะพร้อมแระ เราลืมถุงมือ
เค้าบอก รอแปป เค้าไปหยิบเป๋ามาให้อีก
เพราะเรายังเดินบนรองเท้าสกีไม่เป็น 555+
เราแบกสกีทุลักทุเล เค้าก็เลยแบกให้
ยังไม่พอ แบกน้ำ แบกเป๋าตังค์ให้ด้วย เพราะเราทิ้งเป้ไว้ที่ร้านเช่าอุปกรณ์สกี
(ถ้าจำเป็นจริงๆ มันคงแบกเราไปด้วย กร๊ากกก)
เอิ่มมมม...ยาวเกินลิมิต
[CR] First Ski Experience : การเล่นสกีครั้งแรก
สืบเนื่องจากการที่ไปคลุกคลีกับทีมควิดดิช กัปตันทีมจึงชวนทำกิจกรรมเรื่อยๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จนมาถึงการเล่นสกี ความจริงก็เหนื่อยมาก ไม่อยากไป
เพิ่งกลับมาจากทริปเยี่ยมเพื่อน 2 ประเทศ (Spain and Greece)
(การมาเรียนหน้าหนาวมีความดีงามกว่าหน้าร้อน เพราะปิดยาวกันไปเลยจ้า เกือบจะสองอาทิตย์หรือมากกว่า)
กลับมาวันที่ 26 ธันวา พักหนึ่งวัน ไปงานปาร์ตี้ของยูเนสโก 28 ธันวาพักหนึ่งวัน (เราเป็นนักวิจัยโปรแกรมของยูเนสโก)
ไปสกีต่ออีกวันที่ 30 ธันวา
พยายามคิดหาเหตุผลจะบอกเพื่อนว่าไม่ไปแระ ไม่ไหวแล้วววว
แต่ก็เสียดายโอกาส ไม่รู้จะได้ไปอีกเมื่อไร
ไม่ได้ทำอะไรหลายๆ อย่าง ตอนเรียนที่สก๊อตแลนด์
คราวนี้มีโอกาสแก้ตัว ต้องใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุด ทั้งงาน ทั้งเล่น
ตามสโลแกนของคนทั่วไป work hard... play (even) harder
เริ่มต้นทริป ตี 5 เตรียมตัวให้พร้อมรถมา 6.30 (ทำไมทริปดีๆ ถึงอยู่เช้าๆ ทุกที)
ต้องไปรอรถตู้ไปเมืองที่ชื่อว่า “Zawoja”
ตอนแรกนั่งข้างเพื่อนๆ ตอนหลังเพื่อนเมื่อย
พอดีกะที่เราเวียนหัวจะอ้วก เลยไปนั่งหน้าสุด
ปิดตา กะว่าจะหลับ เพราะใช้ระยะเวลาการเดินทาง 2 ชม
ปรากฏว่าเผลอเปิดตามาดูข้างทาง
เฮ้ยยยย...เลิ่งๆ มันสวยมาก หลับไม่ลงจริมๆ
ชอบตรงนี้มาก อยากให้จอด หนูจะลงงงงง!!!
สวยจนไม่สามารถหยุดกดชัตเตอร์ได้เลย
I'm speechless!
ในที่สุดก็ถึงแล้วววววววววววววว
ไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย ถึงปุ๊บก็ไปถ่ายรูปน้ำชายคาที่มันย้อยลงมาเป็นน้ำแข็ง
คุณครูฝึกสกีจำเป็นของเราก็ไปกระโดดหยิบมาให้ 555+
เบื้องหลังคือรถที่นั่งมา เพื่อนเรียกรถบัส มันบัสตรงไหน นี่รถตู้!
ค่าโดนสาร 15 pln หรือ *9.35 บาทนั่นเอง หรือ 140.25 บาท (ตอนมายังแปดบาทหว่า ขึ้นเมื่อไหรแว๊)
เพื่อนๆ ดู Professional กันมาก
ใจมันหวิวๆ บอกไม่ถูก ไม่เล่นแล้วได้มั้ยอ่ะ
บรรยากาศลานสกี ชันไปอีก
ตรงนี้เล่นไม่ได้ สำหรับผู้ฝึกหัด
จะเล่นก็ได้นะ แต่กลัวฟันหักอ่ะ 555+
เพื่อนถาม How brave you are?
ตอบอย่างมันใจ "ป๊อดค่ะ" ขอแบบ slope 10 องศา ได้ม่ะ
ความจริงแล้ว ไม่สามารถบาดเจ็บแถวหน้าได้ ถ้าล้มถูกวิธี ยกเว้นชนกัน
ไปปุ๊บ เพื่อนผู้ชาย ผู้ที่เราทำลายมุกของเค้าต่อหน้าผู้คนมากมายถึงสองครั้ง
ก็ไปต่อแถวซื้อบัตรสกี เพื่อเล่น 4 ชม จะมีตู้ให้แตะก่อนเข้าเล่นเพื่อเช็คเวลา
ส่วนเพื่อนอีกคนก็พาเรามาหา instructor เพราะเราคือมือใหม่หัดขี่
การเข้าไปในสถานที่แห่งนี้จะพบได้ว่าแทบไม่เห็นชาวเอเชียเลย
แต่มีชาวยุโรปจากหลายๆ ที่มาเล่นด้วยเหมือนกัน
ก็ไม่แปลกที่จะมีคนจ้อง 555+
ผลของการหาครูฝึกผู้เชี่ยวชาญ ปรากฏว่าไม่สามารถหาคนสอนได้
เพื่อนบอกไปดูอีกเนินที่เราต้องเล่น ที่เตี้ยกว่านี้ อาจจะมีคนสอน
โทรหาหลายๆ ที่ หลายๆ คน คนหนึ่งบอกเค้าว่างตอน 12.30 ขณะนั้นแค่ประมาณเกือบ 10 โมง
เพื่อนก็พยายามหาต่อ จนได้อาศัยรถลุงคนหนึ่งมาอีกเนิน
ลุงคือบุคคลที่มีร้านให้เช่าอุปกรณ์ ลุงช่วยพาไปหาคนสอน
แต่รอไปรอมาก็ไม่มีใครมา เพื่อนตัดสินใจว่ากลับไปที่เนินเดิม บุ๊คคน 12.30
ระหว่างนั้นเราก็จะกินข้าวรอ แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะไปเนินเดิมยังไง
ปรากฏว่าลุงคนเดิม ที่เพิ่มเติมคือให้ยืมรถ
ให้ยืมรถถถถถถ!!!
ลู๊งงงงงงง...ทำไมลุงใจดีเบอร์นี้อ่ะ รู้จักกันไม่ถึงสิบนาที
นี่คือภาพคนต่อคิวขึ้นไปบนเนิน การเล่นก็จะวนลูปไปเรื่อยๆ
ขึ้นไป สไลด์ลงมา ขึ้นไปใหม่ จนครบ 4 ชม
อันนี้น่าจะแล้วแต่การซื้อบัตรประเภทไหน
การทำขาเป็นสามเหลี่ยมแบบนี้ คือการเบรคนั้นเอง แต่ทำไมเราทำไม่ได้สักที 555+
เพื่อนเสียเวลาหาคนสอนให้เราร่วมสองชม
ในขณะที่เสื้อแดงก็เล่นไปแล้ว เสื้อขาวยังไม่ได้เล่น
พอถึงเวลา 12.30 คนสอนบอกเค้าไม่สอนแล้ว เพราะว่าเค้าพูดภาษาอังกฤษไม่ได้
จะบอกเพื่อนแล้วว่า ไม่เล่นก็ได้ เพราะกลัวมาตั้งแต่ต้น
แต่ก็เสียดายกางเกงกันน้ำที่ซื้อมา 555+ ควรจะใช้ให้คุ้มราคาสักหน่อย
ปรากฏเพื่อนบอกว่าเค้ามีแผน I have a plan for you! #น่ารักอ่ะ
แผนคือ...
เสื้อแดงจะเล่นเสร็จก่อนเค้า 2 ชม ฉะนั้นเสื้อแดงจะเป็นคนสอนให้เอง
และจะเป็นคนขับรถไปคืนลุงเจ้าของรถ
ตัวเรานั้นก็ไม่สนิทกับเสื้อแดงคนนี้
แต่คิดสภาพถ้ามีครูรับสอนก็ไม่ต่างกัน
แล้วอีกอย่างเคยคุยด้วยกันแค่ทำลายมุกเค้า กับเซย์เฮลโล่ว เบาๆ 555+
ต้องบอกว่าตอนไปดูเค้าเล่นควิดดิช คือต้องไปกับคนไม่รู้จักอีกเหมือนกัน คือแค่เซย์ไฮเบาๆ เช่นเดิม
แต่ทุกคนน่ารักมาก แล้วก็ต้องนอนโฮลเทลร่วมกับบรรดาชายฉกรรจ์ทั้งหลาย
รวมถึงอีตานี่ก็นอนเตียงชั้นสองบนเรา
มิหนำซ้ำมันยังเปลี่ยนชุดในห้องแบบเหลือแต่กางเกงในตัวเดียวด้วย
ช่างน่าประทับใจเสียกระไรนี่!
มันก็จะเกร็งๆ หน่อยนะ
ดูเหมือนเค้าโหดๆ เพราะตอนเราทำลายมุกเค้า
เค้าบอกว่า Okay, I will shut up forever!
ขอเท้าความการไปทำลายมุก
เราไปร่วมเล่นควิดดิชกับเค้า เค้าเล่ามุกภาษาโปแลนด์ให้เพื่อนๆ ในทีมฟัง
เพื่อนบอกว่าเรามีเพื่อนต่างชาติด้วยนะ เล่าภาษาอังกฤษสิ
มันเล่าอะไรไม่รู้ เรื่องฮีตเตอร์ คืองงว่ามุกอัลไล
เลยถามว่า
Where should I laugh?
ฮาาาาาาาาาากระจายยยย 555+
เค้ากลายเป็นตัวตลกไปเลย
แล้วจากนั้นเค้าบ่นภาษาอังกฤษอะไรอีกไม่รู้
เราเลยหันไปถามว่า
Another joke?
ฮาาาาาาา อีกระลอกกกกกกกก!
เพื่อนๆ หัวเราะจนคนอีกฝั่งเดินมาไฮไฟล์ ชอบใจ
บอกเราว่า "too good"
อิอิ #เก๊าขอโทษษษษษ
นี่คือใบหน้าผู้มีความสุข แม้จะยังไม่ได้เล่น
ส่วนเพื่อนกับลุงนั้นก็แก้ปัญหากันไป 555+ ฟังไม่รู้เรื่อง
I totally love winter!!!
ตกหลุมรักหน้าหนาว จนหมดใจ
นี่คือร้านเช่าอุปกรณ์เล่นสกีของคุณลุงผู้ใจดี
เงาๆ นั่นคือข้าพเจ้าเอง
ไม่ชอบการใส่กางเกงขาม้า waterproof เลย ไม่สวย 555+
เพื่อนแซวว่าชุดเหมือน real skier (ก๊อบแม่มา นี่ลูกแม่ ชุดเป๊ะไว้ก่อน 555+)
ยังไม่อยากจะเชื่อว่าภาพที่เห็นอยู่คือเรื่องจริง
กลับมาที่เนินแรก กินข้าวเที่ยง รอเพื่อน (ข้าว?)
เมนูเดียวที่รู้จักคือ polish fast food ใหญ่มาก แต่กินจนหมด กลัวหิว
กินเสร็จแล้วยังมีเวลาเหลือ เดินเล่นมาตามเสียงน้ำ ระหว่างทางเห็นลำน้ำและหิมะสวยมาก
ก็เดินหาจนเจอ น่าจะเป็นอุทยานแห่งชาติ อ่านอะไรไม่ออกเลย ไม่มีภาษาปะกิด
กางเกงขาม้า เฮ้อ! 555+ แต่มันต้องครอบรองเท้า ski มันจะมาขาเดปก็กระไรอยู่
นี่คือบรรยากาศหลังร้านอาหารและที่จอดรถตรงข้ามเนินที่เล่นสกี
หลายคนไม่ชอบเลนส์ wide แต่ขอบอกว่าข้าพเจ้า love it
ถามเพื่อนหลายๆ คนว่าเคยกินหิมะมั้ย
มันบอกเคย (ตอนเด็กๆ) เพราะฉะนั้นเราต้องลอง 555+
มีความรู้สึกชอบประเทศนี้มาก ชอบตั้งแต่ก้าวย่างแรกลงบนแผ่นดิน
ไม่เข้าใจว่าเกิดขึ้นได้ยังไง แต่มันรู้สึกมีความสุข
หรือชาติที่แล้วเราจะอยู่ที่นี่?
เราเหมือนคนบ้า เดินยิ้ม เดินเล่น ร้องเพลง กลิ้งบนหิมะคนเดียว
ใจก็กลัวคนจะเห็น แต่ก็อยากเล่น เล่นไประแวงไป
ถึงเวลาเล่นสกีแล้วซิ แฮ่ กลัว
กลัวทั้งสกี กลัวทั้งคนสอน
เพื่อนบอกว่าเราต้องซื้ออะไรสักอย่างฝากลุงเพื่อตอบแทนน้ำใจ เราบอกว่าเราซื้อเอง
ก็ได้ช๊อคโกแลตผสมแอลกฮอล์มาหนึ่งแผง
ไปถึงก็มอบช๊อคโกแลตและเช่าอุปกรณ์สกีของลุง
ระหว่างที่เช่าอุปกรณ์สกีเพื่อไปเล่นนั้น...
ทันใดนั้นฉากโรแมนติกในเรื่องหมอคังก็มา
you are my everything....
เพราะใส่รองเท้าไม่เป็น เพื่อนต้องใส่ให้ 555+ (สมน้ำหน้ามัน)
แต่พี่แกอ่อนโยนไม่เข้ากะหน้าและพฤติกรรมที่ผ่านมาเลย
เกือบจะพร้อมแระ เราลืมถุงมือ
เค้าบอก รอแปป เค้าไปหยิบเป๋ามาให้อีก
เพราะเรายังเดินบนรองเท้าสกีไม่เป็น 555+
เราแบกสกีทุลักทุเล เค้าก็เลยแบกให้
ยังไม่พอ แบกน้ำ แบกเป๋าตังค์ให้ด้วย เพราะเราทิ้งเป้ไว้ที่ร้านเช่าอุปกรณ์สกี
(ถ้าจำเป็นจริงๆ มันคงแบกเราไปด้วย กร๊ากกก)
เอิ่มมมม...ยาวเกินลิมิต
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น