สวัสดีเราชื่อ เอ(นามสมมุติ) แฟนเก่าเราชื่อ บี(นามสมมุติ) เราคบกันมา 2ปีกว่าๆเค้าเป็นรุ่นน้องเรา 1ปี เราคบกันตั้งแต่เรียนมัธยมจนเราขึ้นปี1 เลิกกันเพราะเค้าตามเค้าจิกเรามากเกินไป เวลาไปไหนหรือเราทำอะไรหรือเราลืมไม่ได้บอกเค้าเค้าก็ตามเรา ทักถามเพื่อนเรา โดยทีเราไม่ชอบเพราะเราคิดว่ามันก้าวก่ายมันวุ่นวายเพื่อนเรา ง่ายๆคือเรากลัวเพื่อนรำคาญจนลืมแคร์ความรู้สึกเค้า แม้กระทั่งเราไปแค่ซักผ้าแปปเดียวแล้วเราลืมบอกเค้า เค้ายังทักถามเพื่อนเราหาว่าเราไปไหน มันทำให้เราเบื่อเค้าค่ะ เพราะเรารู้สึกว่าเค้าจุกจิกเรามากเกินไป จนบางทีเพื่อนเราก็พูดกับเราในเชิงบ่นๆว่า นี้แฟนเว่ยไม่ใช่พ่อจะให้รายงานอะไรหนักหนา บลาๆๆ จนเราคิดขึ้นมาวูบหนึ่งว่าเราเบื่อเค้า เรารำคาญเค้า จนลืมมองเห็นความหวังดี ความเป็นห่วงของเค้า จนเราทะเลาะกันและไอ้เราชอบประชดประชัน และสุดท้ายเค้าก็บอกเราว่า โชคดีนะ ด้วยความโมโหเราเลยตอบไปว่าโชคดีเช่นกัน นั้นเป็นประโยคที่แปลว่าเราจบกันเราเลิกกันจริงๆ จากนั้นพอเวลาผ่านไปได้ 1อาทิตย์ เรารู้สึกหว้าเหว่มากเหงาแต่ได้แต่บอกตัวเองไปว่า เรายุคนเดียวยุกับเพื่อนได้ไม่เป็นไร แต่ข้างในใจเราโครตเป็นเลย จนวันหนึ่งเพื่อนเค้าทักมาบอกว่าเค้าก็ยังคิดถึงเรา อยากกลับมา แต่ด้วยความเก๊กของดัวเอง(555555) ตอบเพื่อนเค้าไปว่าให้เค้าทักกลับมาบอกเราเอง และเค้าก็ทักกลับมาบอกเราเองจิงๆค่ะ แต่ไม่ใช่กลับมาขอคืนดีนะ (หง่อย-ไปดิ) เป็นการกลับมาคุยมาบอกว่ายังไม่พร้อมอยากยุคนเดียว(คือไรว่ะ งง) แต่แล้วเราก็คุยกันนะแต่คุยกันได้ไม่นานเราและเค้าก็เงียบหายจากกันไป แต่ใจเราคิดถึงอยากกลับไปหาเค้ามากเพ้อทุกวันจนเพื่อนด่า แต่เค้าเงียบมากไม่เพ้อไม่อะไรเลยเหมือนเค้าลืมเราแล้ว ไม่ได้รักเราแล้วจริงๆ แต่วันสำคัญต่างๆเค้าก็ทักมาอวยพรกันนะ เช่นวันเกิด วันปีใหม่ อะไรงี้อ่ะเราก็อวยพรเค้ากลับนะ แต่ปีที่ผ่านมาเค้าเงียบหายไปในวันเกิดเราเค้าไม่ทักมาอวยพรเราเลย จนผ่านไปได้ 2อาทิตย์ เราอดใจไม่ได้เลยทักไปหาเค้าอีกครั้ง รวบรวมความกล้าความหน้าด้าน (เราเป็นคยกล้าที่เก่งแต่กลับเพื่อนแต่ในเรื่องความรักเราไม่กล้าเรากลัวคำตอบ) แล้วเราทักไปขอคืนดี ขอให้เค้ากลับมาเริ่มต้นใหม่ทั้งๆทีไม่รุ้ว่าเค้ามีแฟนหรือคนคุยใหม่ไหม แต่สุดท้ายแล้วเค้าก็ยังคงตอบกลับมาด้วยประโยคเดิมๆซ้ำๆที่เคยบอกเราทุกๆครั้งหลังจากเลิกกัน เวลาที่เราได้คุยกันว่า เค้ายังไม่พร้อมที่จะกลับมา แต่เค้าหารู้หรือไม่ว่าเราพยายามเปลี่ยนนิสัยทุกอย่างให้ดีขึ้น พยายามไม่เป็นคนงี่เง่างอแงเหมือนก่อนเพราะเราคิดว่าโตแล้วโตพอที่จะเข้าใจแล้วว่า เราไม่น่าปล่อยเค้าไปในตอนนั้นเลย เพราะคนที่เราคบมาเค้าคือคนที่นิสัยดี ทนเรา ยอมเราที่สุด ครอบครัวเราถามหาเค้าตลอดทั้งๆที่รุ้ว่าเค้ากับเราเลิกกันแล้ว (ครอบครัวของเราเอ็นดูเค้าชอบเค้าค่ะ) แต่เรากลับปล่อยเค้าไป ด้วยเหตุผลปัญญาอ่อนที่ว่าเบื่อว่ารำคาน จนทุกวันนี้ 3ปักว่าแล้ว เราก็ยังคงรอยังคงคิดค่ะว่าเค้าจะกลับมาโดยที่ไม่รู้เลยว่าเค้าจะกลับมาไหม แต่ใน 3ปีที่ว่าเนี่ยไม่ใช่ไม่มีคนเค้ามานะ มีเข้ามาแต่เราเริ่มต้นใหม่ไม่ได้ไม่รู้ทำไม เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่จนโสดมาถึงทุกวันนี้

มีใครเป็นเหมือนเราบ้างไหมอ่ะ แบบนี้อ่ะ มาแชร์ความรู้สึกกันหน่อยอมยิ้ม02อมยิ้ม02
ปล.อย่าด่าเรานะ เราด่ากลับนะ แค่มาระบาย อยากให้มาแชร์ความรู้สึกกัน