แม่เราเป็นโรคความดัน เบาหวาน หัวใจ เรากับแม่อย่คนล่ะจังหวัด เราจะทักคุยกับแม่ทางเฟสทางไลน์มากกว่าโทรคุยเพราะความรู้สึกตอนนี้เหมือนเรากับแม่ไม่สนิทใจกัน ตั้งแต่เราคลอดลูกมา แม่เราไม่เคยมาเหลียวแลเราเลย หน้าหลานก็ไม่อยากเห็น  จนลูกเรา3ขวบ. แม่เราก็มาเจอลูกเราแค่ 2 ครั้ง. กับให้เงินลูกเรา500฿  แม่โกรธที่เราท้องแล้วไม่มีเงินไปแต่งงาน แม่เราอายชาวบ้าน เราเลยไม่สามารถพาลูกไปหาพ่อแม่เราได้  แม่เราเคยสั่งให้เราทำแท้งไปแล้ว แต่เราก็ดื้อไม่ยอมทำแท้ง. เราเลยให้เงินแม่2หมื่น. แม่ก็ไม่พูดเรื่องทำแท้งเลย. พอลูกได้1ขวบ แม่ก็เริ่มโทรมาราวีมาด่าแม่สามีเรา. แม่เราโทรมาขอค่าสินสอดการแต่งงาน อยากจัดงานใหญ่โต(แม่เป็นคนหน้าใหญ่มากแต่เงินในกระเป๋าไม่มี). แม่สามีเราก็บอกว่า เก็บเงินไว้ให้หลานเป็นค่าหาหมอในยามหลานป่วยดีกว่าไหม. แม่เราไม่ยอมและด่าสาดเสียเทเสีย จะมาเอาเงินสินสอดและอยากจัดงานแต่งด้วย. สรุปแม่ก็เงียบไป. แต่ลับหลังพอเจอหน้าเราแม่ก็ชอบด่าแม่สามีเราตลอด ด่าผ่านเรา คือเราเครียดมาก เราเลยไม่อยากคุยกับแม่เลย คุยทีไนชอบด่าแม่สามีเราทุกที แม่สามีมีแต่ให้กับให้เราตลอดไม่ว่าจะเป็ยของกินเงินทองเสื้อผ้า. แต่แม่เรามีแต่จะขอเรา ทั้งๆที่แม่ก็รู้ว่าเราจน เราไม่มีงานทำ สามีเงินเดือนแค่9000.   ใจคอแม่เราจะเอาเงินจากเราให้ได้ พอไม่ให้แกก็โกรธไม่ยอมคุยกับเรา.   แม่อยากให้เรากู้หนี้ยืมสินมาแต่งงาน. แต่เราไม่ชอบเป็นหนี้และแม่สามีก็ไม่เห็นด้วยกับเรื่องแบบนี้   แม่เราชอบยุให้เรากับสามีเลิกกัน หาว่าสามีไม่ให้เกียติพ่อแม่เรา.   ส่วนแม่สามีคอยแต่ปลอบโยนให้ครอบครัวเราสมบูรณ์อยู่กันอย่างพร้อมหน้าเพราะแม่สามีไม่อยากให้เลิกกัน.  
จุดใันอยู่ที่ว่า. แม่สามีมีเงินเก็บล้านกว่าๆ. แต่แม่เรามีแต่หนี้สินพ้นล้นตัว   ในมุมแม่เราเขาคิดว่ายืมมาจัดงานสินสอดแล้วจะคืน (คืนจริงป่าวก็ไม่รู้)
ในมุมแม่สามี เราก็เข้าใจเขา นั่นคือเงินของเขา เก็บไว้ใช้ยามที่เขาลำบาก.
การจะแต่งงานเราอยากให้มันเป็นเงินที่เราหามาได้ทั้งเราและแฟน.   ลึกๆเราไม่อยากแต่งหรอกค่ะ. แค่ถ่ายพรีเวดดิ้งใส่ชุดเจ้าสาวสักครั้งนึงในชีวิตก็พอ. เราไม่อยากใช้จ่ายเกินตัว. เราไม่ชอบการเป็นหนี้     เรารู้สึกแย่กับแม่มากๆๆ จนไม่อยากกลับบ้านในปีใหม่  เราเล่นเฟสแชร์แต่คลิปตลกๆ แม่ก็มาแขวะเราว่ามีความสุขจริงๆๆนะ. ไม่เคยเป็นห่วงแม่เลยอะไรทำนองนี้   พอเราทักหาแม่ทีไร. แม่บอกหัวใจจะเต้นแรงอาการกำเริบ. พอเราบอกให้ไปหาหมอๆๆๆๆ พูดจนปากจะฉีกยั้นรูหู แม่ก็ไม่เคยฟัง แล้วมาดราม่าว่าลูกเลวไม่สนใจแม่   แม่เราเป็นครู แต่ในเฟสแม่ชอบด่าหยาบๆคายๆ บางทีก็โพสด่าครูในโรงเรียนด้วยกัน. เราก็เตือนแม่ แต่แม่ไม่ฟังเลย ยังโพสหยาบๆคายๆตลอด ทั้งที่ตัวเองเป็นครู  แม่บอกอีกว่าอยากออกจากงาน. เห้ออ มีหนี้สินแทนที่จะคิดหางานเพิ่ม เราแนะนำไปแล้วแต่แม่ก็ไม่ฟัง  มีหนี้แต่คิดออกจากงาน ขนาดมีงานทำยังไม่มีเงินเหลือกินเลยสักบาท. รู้จักใครก็ไปยืมเงินเขาหมดทุกคน. เรายังอายแทน แม่ไม่เคยอายเลยสักนิด ส่วนมากยืมแล้วไม่คืนด้วย มีเจ้าหนี้มาตามด่าแม่ที่โรงเรียนประจำ แต่แม่ก็ไม่เคยอาย....  ที่เขามาตามด่า เพราะแม่เบี้ยวหนี้  เราไม่รู้จะทำไงกับแม่ดี  ทุกวันนี้แม่มองว่าเราอกตัญญู  อีกข้อสำคัญมาก แม่เราตาเป็นต้อ ไม่ทราบว่าต้ออะไร แกไปหาหมอตามคลีนิกแต่ แกไม่เคยรู้เลยว่าต้ออะไร จนตาใกลจะบอด แกก็ไม่กระตือรือร้นที่จะรักษา. พ่อเราเปียแชร์มา7หมื่นบาท เราก็บอกว่า แชร์นั้นแม่ก็ช่วยพ่อส่ง แต่พอเงินได้มาพ่อเอาไปหมด(สงสัยเอาไปเล่นการพนัน). เราบอกแล้วพูดแล้ว ว่าให้เอาไปรักษาตาที่วัดไร่ขิง. แต่ท่านก็ไม่ฟังคำแนะนำใดๆเลย. ทุกวันนี้เราเลยไม่อยากคุยด้วยแล้ว แต่ก็ยังมิวายมาด่าเราว่าไม่เป็นห่วงแม่  เราไม่รู้จะพูดยังไงดี
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ เราควรทำอย่างไรดี