จั่วหัวมาขนาดนี้.....จะเล่าเรื่องอะไรถ้าไม่ใช่เรื่องเที่ยว
ผิดค่ะ!!!! จริงๆกระทู้นี้เป็นเรื่องการแชร์จุดเริ่มต้นของการเดินทางก็แค่นั้นเอง ใครคิดว่าไม่ชอบ ไม่น่าสนุก ไม่ดึงดูดความสนใจก็ข้ามมันไปค่ะ แต่ใครว่างจะอ่านเล่นๆก็เข้ามาแชร์ความเห็น แชร์กำลังใจกันได้ที่นี่
กาลครั้งหนึ่งซึ่งไม่นานเท่าไหร่ 6-7 ปีที่แล้ว มิวไปบังเอิญไปเห็นรูปๆหนึ่ง เป็นรูปรถไฟสายหนึ่งแล้วได้มีโอกาสตามอ่านข้อมูลนิดหน่อยจาก google นั่นคือ Trans-Siberian Railway ความรู้สึกแรกแ_่งงงงงง>>>>>โคตรเท่ห์ แล้วมันก็ผ่านเลยไป ปีที่หนึ่ง ปีที่สอง ปีที่สาม.....เราก็ยังคงอยู่ในจุดที่มนุษย์เงินเดือนเป็นกันทุกคน ทำงานจันทร์ – ศุกร์ ได้หยุดเสาร์อาทิตย์ (ถ้าโชคดี) โชคไม่ค่อยดีเราจะทำงานเสาร์เว้นเสาร์ โชคร้ายเราต้องทำงาน 7 วัน
แล้วพอครบ 30 วัน....ใช่ค่ะ เงินเดือนออก และหมดกับการใช้หนี้ในวันรุ่งขึ้น // น้ำตาแทบไหล5555
แล้วเราก็วนเวียนไปเที่ยวแค่ไม่ไกลบ้านนัก เพราะเราไม่มีทั้งเวลาและเงิน ซี่งมิวก็เป็นค่ะถึงแม้จะเป็นคนชอบไปนั่นมานี่ เรียกว่าในเมืองไทยก็ไปมาหลายจังหวัด ทั้งกับเพื่อน ครอบครัว หรือที่ชอบที่สุดคือไปคนเดียว
.......ครั้งหนึ่งมันเคยมีคนถามว่า “ไปเที่ยวคนเดียวทำไมวะ อยากติสท์เหรอ ไม่เหงารึไงวะ”........
สำหรับมิวการไปเที่ยวคนเดียวมันคือการให้เวลาตัวเอง ให้ความเคารพตัวเอง ให้อิสรภาพตัวเอง แต่ถ้าเอาเข้าจริงจะเที่ยวกับใครหรือไปกี่คนมันก็ไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอะไร อยู่ที่สะดวกแบบไหนก็ทำแบบนั้น....ส่วนมิวสะดวกแบบนี้อ่ะค่ะ
กลับมาที่รถไฟสายเท่ห์ เวลาผ่านไปนานเข้าปีที่ 6 ปีที่ 7 มิวแค่มีโอกาสดูข้อมูล ซื้อหนังสือมาอ่านบ้างให้หายอยาก เพราะการจะใช้เวลาไปที่นี่ถ้าไม่สุดก็ยังไม่อยากทำมัน.....นอกเหนือจากเงินที่ต้องมีแล้วนั้น (ถึงไม่มากมายก็ต้องใช้) เวลาก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่โคตรจำเป็น มิวเห็นคนมากมายโดยเฉพาะในกระทู้ ใน social media เที่ยวกันทีเป็นเดือนโคตรอิจฉา...คิดๆเค้าทำไงกันวะ (ยังไม่ได้คำตอบนะคะ แต่ก็ช่างมัน)
แล้วสุดท้ายโอกาสก็เป็นของเรา....ใช่ค่ะ มิวได้โอกาสอันดีคือลาออกจากงาน (มันดีใช่มั้ย???) จริงๆคือจะย้ายตามสามีไปอยู่ต่างประเทศ เลยคิดว่าขอลาออกจากงานก่อนเวลาและทำสิ่งที่คิดมานานคือการไปที่นี่ รถไฟสายโรแมนติก Trans-Siberian Railway โดยมิวจะเริ่มเดินทางวันที่ 8 มกราคม 2561 เริ่มต้นเส้นทางที่เวียดนาม ด้วยแผนการเดินทางที่มีคร่าวๆ คร่าวๆจริงๆ ที่มันไม่ชัดเจนเหตุเพราะมันมีเมืองที่งอกเงยออกมาตามที่เราอยากไป
ตามแผนแล้ว (ถ้าไม่มีอะไรผิดออกไป) มิวจะนั่งเครื่องบินไปลงที่ Danang แล้วเริ่มเที่ยวที่ Hoi An – Hue – Sapa – Hanoi จบเวียดนามมิวจะเดินทางด้วยรถไฟไป Nanning - Jishou – Fenghuang – Beijing แล้วข้ามไปที่มองโกเลีย (Ulanbaatar) จากนั้นคือไป Irkursh และจบรถไฟเที่ยวสุดท้ายที่ Moscow รถไฟสายที่มิวอยากนั่งมากที่สุด ถึงแม้มันจะไม่ใช่สุดทางอย่างที่หลายคนเดินทางไป แต่มิวก็ปลื้มแล้วกับการเดินทางครั้งนี้
ที่เล่ายืดยาวมาทั้งหมด แค่อยากจะบอกว่า ไม่อยากให้ทุกคนตัดความหวังตัวเอง ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามที บางครั้งมันอาจดูเป็นไปไม่ได้หรือเป็นไปได้ยาก แต่มันอาจจะเป็นไปได้สักวันที่เรายังหายใจอยู่
กระทู้นี้เป็นปฐมบท มิวอยากกลับมาเล่าทุกอย่าง แชร์ทุกเรื่องราวให้คนที่อยากรู้ หลังจากนี้อาจจะมีกระทู้ยิบย่อยเรื่องการเตรียมตัวเดินทาง เผื่อมันจะเป็นประโยชน์กับใครก็ตาม
สุดท้าย.....ขอบคุณทุกคนที่อ่านข้อความทั้งหมด ไว้เจอกันกระทู้หน้าแล้วจะพยายามเก็บภาพสวยๆมาฝากนะคะ
#2 เข้าไปอ่านเรื่องการเตรียมตัวเดินทางได้ที่กระทู้นี้ค่ะ
https://ppantip.com/topic/37512733
ในวันที่การเดินทางของฉันมาถึง #1
ผิดค่ะ!!!! จริงๆกระทู้นี้เป็นเรื่องการแชร์จุดเริ่มต้นของการเดินทางก็แค่นั้นเอง ใครคิดว่าไม่ชอบ ไม่น่าสนุก ไม่ดึงดูดความสนใจก็ข้ามมันไปค่ะ แต่ใครว่างจะอ่านเล่นๆก็เข้ามาแชร์ความเห็น แชร์กำลังใจกันได้ที่นี่
กาลครั้งหนึ่งซึ่งไม่นานเท่าไหร่ 6-7 ปีที่แล้ว มิวไปบังเอิญไปเห็นรูปๆหนึ่ง เป็นรูปรถไฟสายหนึ่งแล้วได้มีโอกาสตามอ่านข้อมูลนิดหน่อยจาก google นั่นคือ Trans-Siberian Railway ความรู้สึกแรกแ_่งงงงงง>>>>>โคตรเท่ห์ แล้วมันก็ผ่านเลยไป ปีที่หนึ่ง ปีที่สอง ปีที่สาม.....เราก็ยังคงอยู่ในจุดที่มนุษย์เงินเดือนเป็นกันทุกคน ทำงานจันทร์ – ศุกร์ ได้หยุดเสาร์อาทิตย์ (ถ้าโชคดี) โชคไม่ค่อยดีเราจะทำงานเสาร์เว้นเสาร์ โชคร้ายเราต้องทำงาน 7 วัน
แล้วพอครบ 30 วัน....ใช่ค่ะ เงินเดือนออก และหมดกับการใช้หนี้ในวันรุ่งขึ้น // น้ำตาแทบไหล5555
แล้วเราก็วนเวียนไปเที่ยวแค่ไม่ไกลบ้านนัก เพราะเราไม่มีทั้งเวลาและเงิน ซี่งมิวก็เป็นค่ะถึงแม้จะเป็นคนชอบไปนั่นมานี่ เรียกว่าในเมืองไทยก็ไปมาหลายจังหวัด ทั้งกับเพื่อน ครอบครัว หรือที่ชอบที่สุดคือไปคนเดียว
.......ครั้งหนึ่งมันเคยมีคนถามว่า “ไปเที่ยวคนเดียวทำไมวะ อยากติสท์เหรอ ไม่เหงารึไงวะ”........
สำหรับมิวการไปเที่ยวคนเดียวมันคือการให้เวลาตัวเอง ให้ความเคารพตัวเอง ให้อิสรภาพตัวเอง แต่ถ้าเอาเข้าจริงจะเที่ยวกับใครหรือไปกี่คนมันก็ไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอะไร อยู่ที่สะดวกแบบไหนก็ทำแบบนั้น....ส่วนมิวสะดวกแบบนี้อ่ะค่ะ
กลับมาที่รถไฟสายเท่ห์ เวลาผ่านไปนานเข้าปีที่ 6 ปีที่ 7 มิวแค่มีโอกาสดูข้อมูล ซื้อหนังสือมาอ่านบ้างให้หายอยาก เพราะการจะใช้เวลาไปที่นี่ถ้าไม่สุดก็ยังไม่อยากทำมัน.....นอกเหนือจากเงินที่ต้องมีแล้วนั้น (ถึงไม่มากมายก็ต้องใช้) เวลาก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่โคตรจำเป็น มิวเห็นคนมากมายโดยเฉพาะในกระทู้ ใน social media เที่ยวกันทีเป็นเดือนโคตรอิจฉา...คิดๆเค้าทำไงกันวะ (ยังไม่ได้คำตอบนะคะ แต่ก็ช่างมัน)
แล้วสุดท้ายโอกาสก็เป็นของเรา....ใช่ค่ะ มิวได้โอกาสอันดีคือลาออกจากงาน (มันดีใช่มั้ย???) จริงๆคือจะย้ายตามสามีไปอยู่ต่างประเทศ เลยคิดว่าขอลาออกจากงานก่อนเวลาและทำสิ่งที่คิดมานานคือการไปที่นี่ รถไฟสายโรแมนติก Trans-Siberian Railway โดยมิวจะเริ่มเดินทางวันที่ 8 มกราคม 2561 เริ่มต้นเส้นทางที่เวียดนาม ด้วยแผนการเดินทางที่มีคร่าวๆ คร่าวๆจริงๆ ที่มันไม่ชัดเจนเหตุเพราะมันมีเมืองที่งอกเงยออกมาตามที่เราอยากไป
ตามแผนแล้ว (ถ้าไม่มีอะไรผิดออกไป) มิวจะนั่งเครื่องบินไปลงที่ Danang แล้วเริ่มเที่ยวที่ Hoi An – Hue – Sapa – Hanoi จบเวียดนามมิวจะเดินทางด้วยรถไฟไป Nanning - Jishou – Fenghuang – Beijing แล้วข้ามไปที่มองโกเลีย (Ulanbaatar) จากนั้นคือไป Irkursh และจบรถไฟเที่ยวสุดท้ายที่ Moscow รถไฟสายที่มิวอยากนั่งมากที่สุด ถึงแม้มันจะไม่ใช่สุดทางอย่างที่หลายคนเดินทางไป แต่มิวก็ปลื้มแล้วกับการเดินทางครั้งนี้
ที่เล่ายืดยาวมาทั้งหมด แค่อยากจะบอกว่า ไม่อยากให้ทุกคนตัดความหวังตัวเอง ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามที บางครั้งมันอาจดูเป็นไปไม่ได้หรือเป็นไปได้ยาก แต่มันอาจจะเป็นไปได้สักวันที่เรายังหายใจอยู่
กระทู้นี้เป็นปฐมบท มิวอยากกลับมาเล่าทุกอย่าง แชร์ทุกเรื่องราวให้คนที่อยากรู้ หลังจากนี้อาจจะมีกระทู้ยิบย่อยเรื่องการเตรียมตัวเดินทาง เผื่อมันจะเป็นประโยชน์กับใครก็ตาม
สุดท้าย.....ขอบคุณทุกคนที่อ่านข้อความทั้งหมด ไว้เจอกันกระทู้หน้าแล้วจะพยายามเก็บภาพสวยๆมาฝากนะคะ
#2 เข้าไปอ่านเรื่องการเตรียมตัวเดินทางได้ที่กระทู้นี้ค่ะ https://ppantip.com/topic/37512733