ไม่ได้อยากดราม่านะคะ
สร้างความสามัคคีที่ฟังมาก็ไม่มีอีกเลยย
คือกีฬาทุกปี คือทำไมพวกเราต้องจัดกัน  แถมบอกสร้างความสามัคคีแต่เด็กทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่ บางคนนี่แบบด่ากันยับ
ยิ่งลีดนี่แบบ เอิ่มมมม หมดงบไปเป็นหมื่นในการตัดชุด ตัดมาที่สแตนน้ำแดง ก็แหกปากไป T-T  ทุกปีนี่ทะเลาะกันแบบ ไม่ได้รู้สึกว่าสามัคคีเลย
ทำไมครูถึงต้องพูดกดดัน ไม่เข้าร่วมคุณได้ มผ.
ทำไมต้องแหกปาก กลับบ้านเกือบทุ่ม
ทั้งที่ช่วงนี้ใกล้จะสอบอะไรมากมาย ทั้ง ม.ต้น ที่จะต้องสอบO-Net  ม.ปลาย ก็Gat-pat
ซึ่ง ที่ รร. ครูก็มานั่งบ่นว่าผลการเรียนเด็กต่ำลง ทำไมอย่างนั้น ทำไมอย่างนี้
และงบบางส่วนอย่างเช่นเอาไว้ปรับปรุง รร. ก็ไม่พอ สุดท้ายก็ให้พวกเราจ่ายเงินเพิ่ม

ซึ่งเราเองไม่ได้เด็กสายเรียนนะคะ แต่อยากให้มีอย่างพอประมาณ ไม่ใช่กินเวลาเรียนไป และทำให้ต้องกลับบ้านดึกๆ
กีฬาสีคือเน้นความสามัคคีซึ่งมันดี  แต่ทำไมถึงต้องกดดัน
กีฬาสีนี่สนุกนะคะบางทีก็ไม่อยากเรียนพักสมอง แต่มันจะรู้สึกดีกว่านี้ถ้ามันไม่มากินพื้นที่ความรู้สึกที่ขัดข้อง




แต่มันคือความเห็นส่วนตัวของเราที่เราพบ เราเจอ
เราไม่รู้หรอกค่ะว่าใครคิดแบบไหน? แต่สำหรับเราแค่รู้สึกว่า
ความสวยงามเบื้องหน้าที่แลกด้วยเบื้องหลังคือความแตกแยก
ทั้งด่ากันยิ่งรุ่นพี่บีบรุ่นน้องนั่นนี่ รุ่นน้องก็ด่า ต่างฝ่ายก็ต่างรู้สึกแย่

แต่ข้อคิดที่ได้จากกีฬาของเราคือ...
มันสอนให้ฝึกความอดทน สอนให้รู้จักกระจายงานพึ่งพาอาศัยกัน ฝึกทักษะทางด้านกีฬาและความพร้อมเพรียง  

แต่... มันรู้สึกยุ่งเหยิงมากขึ้นจริงๆ   เราพยายามคิดว่า "ไม่เป็นไรสำหรับงานกีฬา"

ตอนนี้เราก็พยายามมองหาแง่ดีของกีฬาสี  เราถึงได้ออกมาเรียบเรียงอักษรถาม พี่ๆน้องๆ ในพันทิป
ว่าคิดยังไง  แง่ดีของกีฬายังมีอะไรไหมคะ? และ จุดประสงค์ที่ทำไมต้องมีกีฬามีเพราะอะไร?


ทุกคนมีความเห็นส่วนตัวและความเห็นที่ต่างกัน บอกก่อนนะคะว่า เราเห็นในสิ่งทีเราเห็นเราจึงมาแชร์
ไม่ได้มีเจตนาที่จะก่อให้เกิดความขัดแย้ง  

เราเชื่อว่าหลายคนเคยคิดแบบเรา...