สวัสดีค่ะ เรามีปัญหาด้านสภาพจิตใจ ซึ่งในความคิดเราคิดว่าอาจเป็นเพราะความเครียด แต่ก็มีอาการและปฏิกิริยาหลายๆอย่าง จนทำให้แฟนเราคิดว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า ซึ่งเราก็ปฏิเสธมาตลอดว่าเราไม่ได้เป็น และไม่ใช่แฟนเราคนแรกที่บอก พ่อเราก็เคยๆพูดไว้เหมือนกันว่ากลัวเราจะเป็นโรคซึมเศร้า
        อาการของเราคือ เวลาเรามีปัญหาหรือเรื่องเครียด เรามักจะพูดปัญหาเหล่านั้นกับใครไม่ได้แม้จะมีคนรับฟัง อยากจะพูดแต่มันพูดไม่ออก และบางครั้งก็รู้สึกเศร้าและหดหู่มาก มันรู้สึกไปเอง จนทำให้มีปฏิกิริยาอารมณ์รุนแรง โดยการทำลายข้าวของแต่เป็นส่วนน้อยส่วนใหญ่จะทำร้ายตัวเอง เพื่อบรรเทา(คล้ายๆกับเสพติดความเจ็บปวด) เราคิดสั้นในหลายๆครั้ง เราเคยกินยาเกินขนาด แต่โชคดีที่ไม่เป็นไรเพราะแฟนเราขับรถมาหาเรา เรารู้สึกไม่มีความสุขทั้งๆที่เรากำลังยิ้ม เราทำได้แค่อดทนเพื่อจะผ่านความรู้สึกพวกนั้นไปให้ได้ แต่ยิ่งทำก็เหมือนฝืนตัวเอง เราพยายามบอกตัวเราว่าเราโอเคไม่เป็นไร ทั้งๆที่ไม่ใช่ เรารู้ว่าเรากำลังหลอกตัวเราเองอยู่ เราพยายามทำให้คนอื่นสบายใจ แต่กลับเป็นเราที่รู้สึกเหมือนแบกโลกทั้งโลกไว้คนเดียว แฟนเราพยายามช่วยในทุกๆทางเพื่อให้เราหายจากอาการเหล่านี้ แต่มันไม่หายไปเลย อาจจะมีบ้างที่ดีขึ้นแต่มันก็วนกลับมาแย่เหมือนเดิม

ปล. -เราอยู่กับพ่อสองคนซึ่งพ่อไม่ค่อยมีเวลาให้เพราะต้องหาเงินส่งเสียเรา ส่วนมากเราเลยมักจะอยู่คนเดียว และตอนนี้เราก็เรียนมหาลัย เลยจำเป็นต้องออกมาอยู่หอคนเดียว
      -แฟนถามเราอยากให้เราไปหาหมอ แต่เราไม่อยากไป(เพราะเรามีปัญหาเรื่องเงิน) และไม่อยากให้แฟนมาเสียเงินกับเรา และเราไม่คิดว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า แต่เราก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเราเป็นอะไร
      -เราอยากทราบว่ามีใครที่มีอาการคล้ายๆเราบ้างมั้ย และทำยังไงให้อาการเหล่านี้ดีขึ้นแบบไม่ทางกลับมาเป็นอีก