😊
ท้าวความก่อนเลยนะคะ เราอายุ 33 แฟนอายุ 34 ค่ะ รู้จักกันโดยการมีสังคมเล่นกีฬาด้วยกัน แฟนเป็นพ่อหม้าย ลูก1 ค่ะ ลูกเค้าอายุ 9 ขวบ เป็นผญ ค่ะ เค้าเลิกกันได้ 3 ปี เนื่องจากภรรยาเก่านอกใจ ไปคบทอมค่ะ ส่วนเรา เพิ่งคบ กับเค้าได้ประมาณ ปี ครึ่งค่ะ

คือเรามารู้ทีหลังนะคะ ว่าเค้าเป็นพ่อหม้าย เค้ามาบอกตอนจะเริ่มขอเป็นแฟนค่ะ

ความรู้สึกตอนนั้นคือ คิดแค่ว่าเค้าเลิกแล้วคือจบ ไม่เป็นไร อีกอย่างเราเป็นคนรักเด็ก คิดว่า ยังไงก็ไหวคะ

สถานะตอนนี้นะคะ
ลูกจะอยู่กะแม่เป็นส่วนใหญ่นะคะ
เค้าจะไปรับลูกมาทุกๆ สองอาทิตย์ (อาทิตย์ เว้นอาทิตย์ ) หรือหยุดยาวะปิดเทอม เค้าจะไปรักลูกทุกๆ วันศุกร์ และ วันอาทิตย์ ส่งลูกกลับไปบ้านยาย เสร็จจากนั้นก็จะตรงมาหาเราค่ะ
***อาทิตย์ที่ไม่ไปรับลูกคืออยู่กับเรา *** แต่จะโกหกแม่ (ที่บ้านว่าไปทำงาน ตจว.) เราเคยถามนะคะ ว่าทำไมไม่บอกตรงๆ เค้าบอกว่า เค้าไม่อยากให้เราเสียหาย ไม่อยากให้แม่เค้ามองเราไม่ดี
ปล.แม่เค้ารู้นะคะว่ามีเราแล้ว แต่ไม่มีรายละเอียด ว่าเป็นใครยังไง

ปัญหามันมีอยู่ว่า แฟนเราเป็นคนขี้อาย  พูดน้อย คือคบกันมาปีกว่าๆ เค้าไม่เคยพาเราไปหาแม่เค้าเลย ทั้งๆ ที่เราไม่เคยมีพันธะ อะไรเลย (เราโสด 7-8 ปี ก่อนมาเจอคนนี้) เราทำงานมั่นคงค่ะ เค้าก้อทำงานมั่นคง ที่บ้านเค้าค่อนข้างมีชาติตระกูลดีค่ะ ที่บ้านเรา พ่อแม่ก้อรับราชการนะคะ ฐานะกลางๆ ไม่ได้รวยค่ะ ไม่มีหนี้สินค่ะ อะไร

ที่สำคัญ เค้าก็ไม่เคยพาลูกมาเจอเราเลย เราเคยพูดกับเค้าว่าทำไม เค้าก็ไม่ตอบ

เราจะน้อยใจทุกครั้งที่เค้าเห็นอย่างอื่นสำคัญกว่า ครอบครัว (แม่ พี่สาว พี่ป้าน้าอา ญาติๆ) เค้าครอบครัวใหญ่ค่ะ

แต่เหมือนเค้าจะพยาม แยก ถ้าต้องไปเที่ยว ตจว หรือต่างประเทศกับครอบครัว จะพาลูกไปด้วย อีกอาทิตย์ ค่อย พาเราไปเที่ยวสองต่อสองบ้าง แต่เราแค่ไม่เข้าใจค่ะ ว่าทำไม ไม่พาเรารู้จักกับครอบครัวเค้าเลย แล้วไปด้วยกัน เคยถามค่ะ เค้าก็เงียบ

เรามีอาการน้อยใจทุกครั้งที่เค้าต้องอยู่กับลูกหรือครอบครัว เรารู้สึกแตกแยกมากค่ะ รู้สึกว่าทำไม ถามตัวเองตลอดว่าทำไม เค้าไม่พาเราไปรู้จักกับครอบครัวเค้าบ้าง

เพราะทุกครั้งที่ เค้าค้องรับลูกมาอยู่ด้วย นั่นคือโลกของเค้าและครอบครังครัว ไม่มีเราเป็นส่วนนึงเลย คุยแค่ไลน์ และโทหาบ้าง ถ้าว่าง แต่พอเอาลูกไปส่งคืนยายและแม่ของน้องแล้วเค้าจะติดเรามาก

เราไม่เคยมีท่าทีแสดงว่ารังเกียจลูกเค้าเลย เราพุดถึงบ่อยมาก เราไปเที่ยวเมืองนอกทุกครั้ง จะซื้อของเล่นมาฝากทุกครั้ง เค้าจะแค่พูดขอบคุณนะคะ น้องชอบมาก เรารุ้สึกดีใจนะคะ

บางครั้งเค้าจะทำแค่ส่งรูปน้องผ่านไลน์มาให้เราดู เราไม่เคยแสดงความรังเกียจอะไรเลยค่ะ อย่างที่บอก เรารักเด็ก จริงเราอยากมีลูกค่ะ เป็นของตัวเองค่ะ แต่เรามีไม่ได้ มดลูกเราไม่สมบูรณ์ค่ะ

เอาตรงๆ คือเราพร้อมนะคะ ที่จะรับเค้ามาเลี้ยงด้วยเป็นครอบครัวเดียวกัน ไม่ต้องถึงขั้นแม่เลี้ยง เราเป็นเพื่อน เป็นพี่เลี้ยงได้หมด

เรารู้สึกแปลกๆค่ะ ที่เค้าไม่รับเราเป็นส่วนนึงในครอบครัวเค้า อย่างน้อย น่าจะพาเรารู้จัก แม่ พี ป้า น้า อา เค้าบ้าง ถ้าในกรณีที่ยังไม่พร้อมใจเจอกับลูกเค้าหน่ะค่ะ

เรารุ้สึกแย่ค่ะ ที่แตกแยก  เคยถามว่า เราผิดอะไรตรงไหนหรือเปล่า อายหรือเปล่า ที่คบกับเรา เค้าก็บอกว่ารักเรานะคะ เราดีกับเค้าที่สุดแล้ว ถ้าไม่นับเรื่องลูกและครอบครัวเค้า ทุกอย่างที่เค้าทำให้ ถือว่าเป็นแฟนที่ดีคนนึงเลยค่ะ ให้เกียรติดี ดูแลดีเอาใจใส่ดีมากเลยค่ะ ไม่บกพร่อง แต่ทำไมเราถึงรู้สึกแย่จังคะ


อยากได้กำลังใจค่ะ