มีลูกตั้งแต่วัยรุ่น ยังมีโอกาศเจอคู่ชีวิตดีๆบ้างมั้ยคะ

สวัสดีคนที่เข้ามาอ่านนะคะ เข้าเรื่องเลยเนาะ คือเรามีลูกตั้งแต่ม.3-ม.4 ใช่คะ เด็กมาก เป็นแฟนคนแรกของเราและพลาดแบบย้อนเวลาไม่ได้
ครอบครัวเราเป็นคนเชื้อสายจีนคะ ทำธุระส่วนตัว ที่บ้านดูแลดีทุกอย่าง แต่เราแย่เอง
เราก็หน้าตาแบบคนเชื้อสายจีน เรียนดีระดับนึงเลยแหละ เราเป็นคนหน้าเด็ก ไม่แต่งหน้า เรากับลูกเลยดูเหมือนพี่น้องกัน และเราดูเหมือนคนไม่มีลูกเลย ประมาณว่ายังวัยรุ่นอยุ่ มันก็จะเป้ะๆหน่อย
โอเค.. เราท้อง แต่ทางอาม่าอากงป๊าเรา เค้าจะไม่พูดให้ใครมาซ้ำเติมเลย เราก็เลิกกับแฟนคนนี้ เพราะต่างคนต่างยังเด็ก ยังไม่มีความคิดพอสำหรับการใช้ชีวิตแบบครอบครัว
ลูกเรา เราก็เลี้ยงเองนะ ญาติทางแม่เราก็ดูแลช่วยมาตลอด (ป๊ากะแม่เราเลิกกัน) เราจะไปๆมาๆ สำหรับทั้งสองบ้าน คนรอบข้างรักลูกเรานะ เค้าเปนเด็กนน่ารัก หน้าเหมือนเราเป้ะ ใครเห็นก็จะเข้าหาตลอด
แล้วคือเราเรียนต่อ สายวิทคณิต เพราะเราไม่อยากทิ้งการเรียน
ในระหว่างที่เรากลับไปเรียน เราก้ใช้ชีวิตวัยรุ่นทั่วไป มีเที่ยวบ้าง มีคนมาจีบนะ มาเรื่อยๆ เพราะเราก็หน้าตาโอเคแหละ
เรามีแฟน คนที่มาจีบก็มีทั้งรุ้บ้างว่าเรามีลุก บางคนก้ไม่รุ้ แต่เราเลือกที่จะไม่พุดก่อน เพราะมันไม่ใช่เรื่องน่าอวดเท่าไร และเรายังเรียนม.ปลายอยุ่ กลัวรร.จะดูแย่ แต่ถ้ามีคนถาม เราก็บอกตามความจริงไป
คนที่รร.รุ้นะ แต่เลือกที่จะไม่พุด เพราะโปรไฟล์เราค่อนข้างดี เราเป็นประธานนักเรียน เป็นตัวแทนแข่งวิชาการต่างๆ เป็นนักเรียนดีเด่น
แต่เบื้องหลังเรามันแย่มากๆ แต่เราก็ทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ทั้งเปนแม่ และเปนนักเรียน
ในเฟสบุ้คเรา จะไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับลูกเลย เพราะมีคนรุ้จักเราเยอะ ยอดไลค์คือก็ระดับนึงเลยแหละ มีทั้งรุ้ว่ามีลูก แล้วก็ไม่รุ้ แต่จะไม่มีใครมาประเจิดประเจ้อหน้าไทม์ไลน์เรา เพราะคนกลุ่มนั้นเค้ารุ้ว่าเราต้องเรียน ต้องเดินหน้าต่อไป มันจะดูแย่มากๆ เลยเลือกที่จะไม่ออกสื่อ เรายังไม่มีอะไรที่จะดูดีเลยว่าชีวิตจะดี เข้าใจเรามั้ย ไม่รุ้จะพุดยังไง แบบอย่างน้อย เรามีอาชีพที่มั่นคง คงพอจะทำให้มันดูดีขึ้นมานิสสส
คือเรารุ้สึกว่า เวลาเราคุยกับใครแล้วรุ้สึกดี เราจะเริ่มถอยห่าง เพราะกลัวว่าวันนึงเค้ารุ้ว่าเรามีลูก แล้ววันนั้นเรารักเค้า มันจะพังอ่ะ
เราเลยไม่อยากอะไรกับใครอีก คนที่มาจีบเรา ก้มีวิดวะบ้าง ทหารเรือบ้าง เป็นครูบ้าง เพราะเราจะคุยรุ่นพี่ส้ะส่วนใหญ่
เราจะถอยห่าง เมื่อเรารุ้สึกว่าเราชอบเค้า หรือเค้าชอบเรา เราเทมาหลายคนล่ะ
ใจเราก้ไม่อยากเทนะ กลัวว่าวันนึงเค้าจะรับไม่ได้ที่เรามีลูก เราคิดไปเองมั้ง ไม่รุ้ดิ
มีคนที่รุ้ว่าเรามีลูก แล้วพร้อมที่จะรักเราจริงๆ แต่สุดท้าย เค้าก็แค่โกหก55555
มันเลยทำให้เรา ไม่อยากอะไรกับใครแล้ว (คือมีหลายคนที่เราคุยแล้วเปนคล้ายๆแบบนี้ แต่ขอพุดรวมๆ)
และตอนนี้ เราเรียนพยาบาลที่สถาบันนึง ในกรุงเทพ มีหลายคนเค้าก้บอกเราว่า อายุยังน้อยๆ ยังมีโอกาศเจอคนอีกเยอะ ทำตัวเองให้ดี ให้มันดีกว่าเมื่อก่อนก้พอ ด้วยคำพูดของคนที่ดูถูกด้วยมั้ง
มันทำให้เราตั้งใจที่จะเปนพยาบาล
ที่ตั้งกระทู้คือ ผช.ส่วนใหญ่รู้สึกยังไงกับคนที่มีลูกแล้วแบบเราบ้างอ่ะ ตอนนี้เราก็มีอาชีพที่มั่นคงระดับนึงแหละ คือเราก้ผญ.ทั่วไปคนนึง แต่มันจะแย่กว่าคนอื่นหน่อย
ยังมีคน(ดีๆ)ที่อยากจริงจังกับเราบ้างมั้ย