เริ่มต้นเล่าเรื่องเลยนะคะ คือว่านี่คบกับแฟนมา4ปี แรกที่คบกันทุกอย่างโอเคคู่เราไม่มีอะไรที่เป็นแบบคู่อื่นทั่วๆไปเลยจะประมาณว่าไม่ใช่ความรักเด็กๆที่งอนกัน ห้ามกันทำนู่นนี่ ต้องอยู่ด้วยกันตลอดอะไรอย่างงี้ จะเป็นแนวแบบความรักของคนที่โตแล้วมากกว่า คือมีเวลาเป็นของตัวเอง แต่ก็ให้ความสำคัญกันตลอดทุกอย่างฟังเหมือนจะดูดี จนมาช่วงกลางปีนี้เรามาเรียนที่เดียวกันเราเลยอยู่ด้วยกันตอนนี้ก็ประมาณ6เดือนแล้ว แต่หลังๆรุ้สึกว่าเค้าเปลี่ยนไป ไม่สนใจเราเหมือนเมื่อก่อน ไม่ค่อยจะให้ความสำคัญสักเท่าไหร่ อยู่ห้องเดียวกันเหมือนต่างคนต่างอยู่ นี่รุ้สึกว่าทำไมเดี่ยวนี้เหมือนไม่รุ่จักเค้าเลยเดาไม่ได้เลยว่าเค้าคิดอะไรอยู่ ถ้าเป็นอย่างงี้เค้าว่าอย่างนั้นนะอะไรแบบนี้ ทั้งที่เหมือนก่อนทุกอย่างมันโอเคคือรู้ใจกันดี ดูเปิดใจให้กัน อยู่ด้วยแล้วสบายใจมากกว่าตอนนี่ตอนนี้เราแทบจะเหมือนไม่รู้จักเค้าเลยเรากลับรู้สึกว่าเราเป้นคนอื่นกับเค้าไปแล้วอะ ล่าสุดคือทะเลาะกันเรื่องคือเค้าจะออกไปข้างนอกไปหาเพื่อนซึ่งเพื่อนเค้าเราก้รุ่จักนะ เราบอกว่า ถ้าจะออกไปเราจะไปด้วยแบบเราไม่ได้คิดจะไปด้วยจิงๆหรอกแค่แกล้งเล่นเฉยๆ เค้าก็ออกอาการแบบแรงมากว่า ไม่อยากให้เราไป เค้าอยากอยุ่กับเพื่อนของเค้าแบบที่ไม่มีเราอยุ่ด้วยมากกว่า อยากอยู่แบบประสาเพื่อนๆ เราเลยแบบแอะใจว่าทำไมต้องห้ามเราให้ไม่ไปแรงอะไรขนาดนั้น เราเลยบอกว่าถ้าจะออกไปกก็ต้องมีเรา แต่ถ้าจะออกไปคนเดียวก็เลิกกันไปเลย เค้าก้บอกว่างั้นไม่ไป แล้วสักพักเค้าออกไป เราเลยบอกว่าถ้าออกไปก็เลิกกันเลยจะขนของออกไปเลยตอนนี้ หรือจะค่อยกลับมเก้บพน.ก้ได้แล้วแต่ แล้วเค้าก้ออกไปเลย กลับมาตอนเที่ยงอีกวันแล้วเก้บของออกไปเลย สรุปคือพเลิกกันแบบงงๆ คือเราอะมีความรุ่สึกว่า ที่เค้าเลิกกับเราไปอะไม่ใช่เรื่องที่ทเลาะกันอะแต่เป็นเพราะความรู้สึกเค้าอะที่เรารุ่สึกว่าเค้าเปลี่ยนไปอะตอนนี้เรานี่แบบสับสนกับตัวเองมากว่าเราควรทำอะไร ควรจะเคลียกับเค้าไหม ต้องพุดว่าอะไรคือไม่รุ้เลย มันเป้นฟิวแบบหาคำตอบของอะไรไม่ได้เลย เอาง่ายๆคือหลอกตัวเองอยุ่นั่นแหละเพราะนี่ทำใจไม่ได้ เคยจะเลิกกันหลายครั้งแต่ทุกครั้งกลับมาดีกัน เพราะเราคิดว่าถ้าไม่มีเค้าอยุ่ไม่ได้ คิดว่าจะอยุ่แบบไม่มีเค้ามันยังไงไม่ออกจริงๆ