มีโอกาสเอา Canon EOS 6D Mark II มาใช้ช่วงเดือนที่งานคอนเสิร์ตกระหน่ำใส่ ปกติเราใช้ 5D Mark III บอดี้เดียวมาตลอด ก็ถือว่าค่อนข้างตอบโจทย์ตัวเอง เพียงพอต่อความต้องการนะ แต่มีเทคโนโลยีใหม่ๆ มาให้ลองก็อยากจะอัพเดตว่าตอนนี้เขาไปถึงไหนแล้ว
สำหรับวงร็อควงนี้แน่นอนว่า แสง สี เวที ย่อมไม่ธรรมดาแน่นอน ตามสไตล์คอนร็อค คอนอินดี้ ที่แสงต้องย้อน ไฟต้องไม่เคลียร์ คือมองด้วยตาก็รู้สึกอิน รู้สึกมันละ แต่สำหรับการถ่ายภาพมันไม่ง่ายเลยยยยย แต่เราชอบคอนยังงี้มากกว่าคอนแสงเคลียร์สวยๆนะ เราว่าเวลาทำไฟล์มันมันส์ดี
ด้วยเราถ่ายคอนใหญ่รอบแรกของ LOMOSONICไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว รอบนั้นได้ภาพพีคมาจากมุมสูง คือถ่ายบนแคทวอร์ก หรือทางเดินบนเพดานของช่างไฟนั่นแหละ ซึ่งสารภาพตรงๆว่าทุกครั้งที่ขึ้นไปขาสั่น แล้วก็ใจหวิวมาก แต่เพื่อภาพก็ยอม ความยากคือ การที่ต้องโน้มตัวจากรั้ว เพื่อก้มถ่ายมุมท็อปบนที่สูงขนาดนั้นมันก็ค่อนข้างน่ากลัวอยู่ แต่เพื่อภาพตอนถ่ายคือไม่คิดอะไรนอกจากถ่าย ถ่ายเสร็จค่อยหวิวต่อ 555
สำหรับเจ้า Canon EOS 6D Mark II ตัวนี้มาพร้อมกับฟีเจอร์หนึ่งที่เราไม่เคยสัมผัสจากการใช้กล้อง DSLR คือการใช้จอทัชสกรีนบนไลฟ์วิว และ flip screen ที่เราว่าโดดเด่นสุดและเป็นหนึ่งฟีเจอร์ที่เราน่าใช้ประโยชน์ในการถ่ายคอนเสิร์ตได้มากทีเดียว และงานแรกที่ได้หยิบไปใช้คือคอน Lomosonic นี่แหละ
ทีนี้มาดูกันว่าฟีเจอร์ใหม่ที่เพิ่มมาของเจ้า Canon EOS 6D Mark II นี้ ช่วยเราได้ยังไงบ้าง
การถ่ายคอนแต่ละครั้งแน่นอนว่าไม่ใช่หน้าที่ของช่างภาพแค่คนเดียว แต่เป็นการทำงานเป็นทีมเวิร์คจะมีการคิดและเมเนจ จากหัวหน้าทีมว่าใครจะไปอยู่ตรงไหนและแน่นอนว่าหน้าที่หลักเรารอบนี้คือ “พี่ฟางไปเก็บภาพมุมสูงเหมือนเดิม” แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ รอบนี้มีตัวช่วยที่น่าจะทำให้ไม่ต้องถ่ายแบบเสี่ยงตายแบบรอบก่อน
เพื่อที่จะครีเอทมุมมองใหม่ๆ ที่ไม่ซ้ำกันของแต่ละคน อย่างช็อตนี้ก็เป็นช็อตที่เรามีภาพอยู่ในหัวว่าอยากได้ทั้งคนดูที่มีแอคชั่นไปพร้อมกับศิลปิน ดีที่รอบนี้ชีวิตง่ายขึ้นกว่ารอบก่อน การมี flip Screen ที่ touchscreen ได้ทำให้ไม่ต้องยื่นตัวออกไปนอกรั้วเพื่อก้มลงไปให้หวาดเสียวอีกต่อไป ยื่นไปแค่มือกับกล้อง จิ้มโฟกัสลั่นชัตเตอร์เป็นอันเรียบร้อย
มุมท็อปแบบกดเลนส์ลงไปตรงๆ นี่แหละยากสำหรับเรา สำหรับการมีกล้องมี flip screen มันดีอย่างนี้ แค่หมุนจอกลับมาก็สามารถจับจังหวะการถ่ายภาพ จัดคอมโพสได้ ดีกว่าการรัวดะ
จังหวะเซิร์ฟรัวมาแบบแทบลืมหายใจ ถึงจากข้างบนจะควันหนามาก และสภาพแสงค่อนข้างแย่แต่การโฟกัสด้วยไลฟ์วิวก็ยังใช้งานได้ดีมากจนติดใจการใช้ไลฟ์วิวไปเลย จากที่มักจะหลีกเลี่ยงตลอดเพราะความลำบากในการโฟกัส
มาดูการใช้งานมุมทั่วไปกันบ้าง ยังคงอยากพูดถึงการโฟกัสด้วยไลฟ์วิวเช่นเดิม ภาพด้านล่างนี้ทั้งหมด ใช้การโฟกัสด้วยไลฟ์วิวเพราะเราอยู่ในคนดูแล้วใช้การชูกล้องถ่ายทั้งหมด จะเห็นได้ว่าสภาพแสงค่อนข้างโหดร้าย ทั้งไฟที่ย้อนตัวศิลปินมาจาก LED ด้านหลัง และไฟสปอตไลท์ที่ยิงย้อนมาจากทุกทาง และไฟย้อม
แสงไฟหลักๆของคอนนี้ ทั้งย้อมทั้งย้อนกลัวที่ไหน การโฟกัสในสภาพแสงที่โหดร้ายอย่างนี้ทำได้ดีมากเลยทีเดียว
มาต่อด้วยฟังก์ชั่นการถ่ายภาพซ้อนที่ลองเก็บมาเล่นๆ เพราะก็เพิ่งเคยเล่นนี่แหละ ก็ได้ภาพที่แปลกตาดี โดยเราสามารถกำหนดได้ว่าจะซ้อนกี่ช็อต สนุกดี
เราว่าเจ้า Canon EOS 6D Mark II ตัวนี้ ตอบโจทย์การใช้งานสายคอนเสิร์ตอย่างเราได้ดีทีเดียว โดยเรื่องที่หยิบมาพูดในกระทู้นี้เรื่องที่เราประทับใจในการใช้งาน หลักๆเลยคือจอทัชที่สามารถหมุนได้ ช่วยในการสร้างสรรค์มุมมองใหม่ๆได้เป็นอย่างดี และการโฟกัสในที่สภาวะแสงที่ซับซ้อน ไม่ว่าจะเป็นสภาพแสงน้อย หรือสภาพแสงที่ย้อนจากไฟสปอตไลท์บนเวทีก็สามารถโฟกัสได้อย่างรวดเร็ว แม้จะเป็นการใช้การโฟกัสด้วยการทัชสกรีนก็ตาม ซึ่งอันนี้จะเห็นได้ชัดมากในการถ่ายวิดีโอ เวลาทัชเปลี่ยนจุดโฟกัส สำหรับตัวไฟล์เราชอบในเรื่องของความอิ่มตัวของสี และเรื่องระบบการจัดการนอยซ์ ถ้าอยากเห็นไฟล์เพิ่มเติมจาก EOS 6D Mark II สามารถตามไปดูในเพจได้นะคะ เพราะหลังคอนนี้มีโอกาสได้เอาไปใช้งานต่ออีก 2 คอนที่ยังคงความเป็นคอนเสิร์ตอินดี้ที่แสงค่อนข้างจะโหดร้ายเช่นเดิม แต่ไม่สามารถนำภาพมาลงในนี้ได้
[SR] LOMOSONIC Anti-Gravity Concert
มีโอกาสเอา Canon EOS 6D Mark II มาใช้ช่วงเดือนที่งานคอนเสิร์ตกระหน่ำใส่ ปกติเราใช้ 5D Mark III บอดี้เดียวมาตลอด ก็ถือว่าค่อนข้างตอบโจทย์ตัวเอง เพียงพอต่อความต้องการนะ แต่มีเทคโนโลยีใหม่ๆ มาให้ลองก็อยากจะอัพเดตว่าตอนนี้เขาไปถึงไหนแล้ว
สำหรับวงร็อควงนี้แน่นอนว่า แสง สี เวที ย่อมไม่ธรรมดาแน่นอน ตามสไตล์คอนร็อค คอนอินดี้ ที่แสงต้องย้อน ไฟต้องไม่เคลียร์ คือมองด้วยตาก็รู้สึกอิน รู้สึกมันละ แต่สำหรับการถ่ายภาพมันไม่ง่ายเลยยยยย แต่เราชอบคอนยังงี้มากกว่าคอนแสงเคลียร์สวยๆนะ เราว่าเวลาทำไฟล์มันมันส์ดี
ด้วยเราถ่ายคอนใหญ่รอบแรกของ LOMOSONICไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว รอบนั้นได้ภาพพีคมาจากมุมสูง คือถ่ายบนแคทวอร์ก หรือทางเดินบนเพดานของช่างไฟนั่นแหละ ซึ่งสารภาพตรงๆว่าทุกครั้งที่ขึ้นไปขาสั่น แล้วก็ใจหวิวมาก แต่เพื่อภาพก็ยอม ความยากคือ การที่ต้องโน้มตัวจากรั้ว เพื่อก้มถ่ายมุมท็อปบนที่สูงขนาดนั้นมันก็ค่อนข้างน่ากลัวอยู่ แต่เพื่อภาพตอนถ่ายคือไม่คิดอะไรนอกจากถ่าย ถ่ายเสร็จค่อยหวิวต่อ 555
สำหรับเจ้า Canon EOS 6D Mark II ตัวนี้มาพร้อมกับฟีเจอร์หนึ่งที่เราไม่เคยสัมผัสจากการใช้กล้อง DSLR คือการใช้จอทัชสกรีนบนไลฟ์วิว และ flip screen ที่เราว่าโดดเด่นสุดและเป็นหนึ่งฟีเจอร์ที่เราน่าใช้ประโยชน์ในการถ่ายคอนเสิร์ตได้มากทีเดียว และงานแรกที่ได้หยิบไปใช้คือคอน Lomosonic นี่แหละ
ทีนี้มาดูกันว่าฟีเจอร์ใหม่ที่เพิ่มมาของเจ้า Canon EOS 6D Mark II นี้ ช่วยเราได้ยังไงบ้าง
การถ่ายคอนแต่ละครั้งแน่นอนว่าไม่ใช่หน้าที่ของช่างภาพแค่คนเดียว แต่เป็นการทำงานเป็นทีมเวิร์คจะมีการคิดและเมเนจ จากหัวหน้าทีมว่าใครจะไปอยู่ตรงไหนและแน่นอนว่าหน้าที่หลักเรารอบนี้คือ “พี่ฟางไปเก็บภาพมุมสูงเหมือนเดิม” แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ รอบนี้มีตัวช่วยที่น่าจะทำให้ไม่ต้องถ่ายแบบเสี่ยงตายแบบรอบก่อน
เพื่อที่จะครีเอทมุมมองใหม่ๆ ที่ไม่ซ้ำกันของแต่ละคน อย่างช็อตนี้ก็เป็นช็อตที่เรามีภาพอยู่ในหัวว่าอยากได้ทั้งคนดูที่มีแอคชั่นไปพร้อมกับศิลปิน ดีที่รอบนี้ชีวิตง่ายขึ้นกว่ารอบก่อน การมี flip Screen ที่ touchscreen ได้ทำให้ไม่ต้องยื่นตัวออกไปนอกรั้วเพื่อก้มลงไปให้หวาดเสียวอีกต่อไป ยื่นไปแค่มือกับกล้อง จิ้มโฟกัสลั่นชัตเตอร์เป็นอันเรียบร้อย
มุมท็อปแบบกดเลนส์ลงไปตรงๆ นี่แหละยากสำหรับเรา สำหรับการมีกล้องมี flip screen มันดีอย่างนี้ แค่หมุนจอกลับมาก็สามารถจับจังหวะการถ่ายภาพ จัดคอมโพสได้ ดีกว่าการรัวดะ
จังหวะเซิร์ฟรัวมาแบบแทบลืมหายใจ ถึงจากข้างบนจะควันหนามาก และสภาพแสงค่อนข้างแย่แต่การโฟกัสด้วยไลฟ์วิวก็ยังใช้งานได้ดีมากจนติดใจการใช้ไลฟ์วิวไปเลย จากที่มักจะหลีกเลี่ยงตลอดเพราะความลำบากในการโฟกัส
มาดูการใช้งานมุมทั่วไปกันบ้าง ยังคงอยากพูดถึงการโฟกัสด้วยไลฟ์วิวเช่นเดิม ภาพด้านล่างนี้ทั้งหมด ใช้การโฟกัสด้วยไลฟ์วิวเพราะเราอยู่ในคนดูแล้วใช้การชูกล้องถ่ายทั้งหมด จะเห็นได้ว่าสภาพแสงค่อนข้างโหดร้าย ทั้งไฟที่ย้อนตัวศิลปินมาจาก LED ด้านหลัง และไฟสปอตไลท์ที่ยิงย้อนมาจากทุกทาง และไฟย้อม
แสงไฟหลักๆของคอนนี้ ทั้งย้อมทั้งย้อนกลัวที่ไหน การโฟกัสในสภาพแสงที่โหดร้ายอย่างนี้ทำได้ดีมากเลยทีเดียว
มาต่อด้วยฟังก์ชั่นการถ่ายภาพซ้อนที่ลองเก็บมาเล่นๆ เพราะก็เพิ่งเคยเล่นนี่แหละ ก็ได้ภาพที่แปลกตาดี โดยเราสามารถกำหนดได้ว่าจะซ้อนกี่ช็อต สนุกดี
เราว่าเจ้า Canon EOS 6D Mark II ตัวนี้ ตอบโจทย์การใช้งานสายคอนเสิร์ตอย่างเราได้ดีทีเดียว โดยเรื่องที่หยิบมาพูดในกระทู้นี้เรื่องที่เราประทับใจในการใช้งาน หลักๆเลยคือจอทัชที่สามารถหมุนได้ ช่วยในการสร้างสรรค์มุมมองใหม่ๆได้เป็นอย่างดี และการโฟกัสในที่สภาวะแสงที่ซับซ้อน ไม่ว่าจะเป็นสภาพแสงน้อย หรือสภาพแสงที่ย้อนจากไฟสปอตไลท์บนเวทีก็สามารถโฟกัสได้อย่างรวดเร็ว แม้จะเป็นการใช้การโฟกัสด้วยการทัชสกรีนก็ตาม ซึ่งอันนี้จะเห็นได้ชัดมากในการถ่ายวิดีโอ เวลาทัชเปลี่ยนจุดโฟกัส สำหรับตัวไฟล์เราชอบในเรื่องของความอิ่มตัวของสี และเรื่องระบบการจัดการนอยซ์ ถ้าอยากเห็นไฟล์เพิ่มเติมจาก EOS 6D Mark II สามารถตามไปดูในเพจได้นะคะ เพราะหลังคอนนี้มีโอกาสได้เอาไปใช้งานต่ออีก 2 คอนที่ยังคงความเป็นคอนเสิร์ตอินดี้ที่แสงค่อนข้างจะโหดร้ายเช่นเดิม แต่ไม่สามารถนำภาพมาลงในนี้ได้