มีเพื่อนผญในกลุ่ม3คนค่ะ2คนผญ.เค้าคบกันมาเกือบๆ5ปีแต่เราพึ่งมารู้จักพวกเค้าได้ไม่ถึง3ปีเค้า2คนนั่งด้วยกันไปไหนไปด้วยกันซะส่วนใหญ่เราก็สนิทกับ2คนนี้ประมานนึงแต่เค้าอยู่กันจนชินแล้วเวลาเค้าเล่นกันเค้าก็จะคุยกัน2คนหลังๆเราก็เดินๆในกลุ่มแต่ไม่ค่อยได้คุยจนรู้สึก เห้ยเราเป็นคนนอกรึเปล่าวะอยู่ดีๆมาเดินกับเค้าได้ไง  เวลาเค้าคุยกันนี่เเล้วชวนเราคุยด้วยนี่ก็เหมือนเราคนนอกอีกเวลาคุยเค้าก็สบตากันหัวเราะคิกคักกันมองหน้ากันทั้งๆที่ชวนเราคุย อยู่ด้วยกันนานจนนิสัยเหมือนกันไปแล้ว หลังๆเราเลยเฟดตัวออกมาเพราะรู้สึกเป็นคนนอก
ปกติเรานั่งเรียนข้างเพื่อนผู้ชายอยู่แล้วด้วยความที่มันง่ายๆ สบายๆ คุยได้ทุกเรื่อง เราคุยกับมันในเรื่องที่ผญไม่ค่อยคุยกัน อยากพูดอะไรก็พูด เราเป็นคนตรงๆ ส่วนใหญ่ก็คุยกับเพื่อนผช.มากกว่า  จนหลังๆเราเริ่มรำคาญเพื่อนผญ.คนอื่น(บางคน)

เรากลัวว่าอนาคตข้างหน้าเราไม่อยากคบเพื่อนผู้หญิงจริงๆอยากคบนะแต่ไม่ชอบนิสัยผญ.เท่าไหร่
เพราะตัวเองก็นิสัยไม่ค่อยจะเหมือนผญ.เท่าไหร่ซึมซับพ่อมามากไป(พ่อเป็นช่างเราโตมากับเครื่องมือและช่วยพ่อติดบานประตูทำเครื่องมือนู้นนี่ตั้งแต่เด็ก ไม่รู้เกี่ยวไหม555555)

ช่วงนี้วัยฮอร์โมนเรากำลังสับสนในตัวเอง5555
เราควรปรับตัวไหม? หรือ เป็นตัวของตัวเองดีแล้ว?
กลัวอยู่ยากในอนาคต ช่วยทีค่ะ