สมัย 100 ปีก่อน บ้านกลางป่าไม่มีไฟฟ้าแน่นอน

ดังนั้นในบ้านต้องมืดมาก ไม่มีทางที่พิกุลจะมองเห็นว่าเป็นท่านขุนอยู่กับหญิงอื่นได้เร็วขนาดนั้น (อยากรู้ว่ามืดขนาดไหน คุณลองปิดไฟในห้องดู ปิดม่านด้วย เพื่อไม่ให้ไฟตามถนนเข้ามา นั่นล่ะก็จะนึกเห็นภาพเมื่อ 100 ปีก่อนได้ค่ะ)  ก็น่าจะมีฉากผู้หญิงคนนั้นจุดตะเกียง  แต่ถึงจะจุดตะเกียงพิกุลก็ยังต้องเพ่งมองเช่นกันว่าผู้ชายคนนั้นใช่คุณหลวงหรือเปล่า เพราะแสงตะเกียงก็ไม่ได้สว่างแบบหลอดนีออนนะ   แต่ยืนยันว่าในฉากไม่มีตะเกียงเลย  

ต่อมาพ่อของพิกุลสู้กับผี  จนผีกลายเป็นหุ่นดินเล็กๆตกอยู่พื้น  พระเอกก็มองเห็นเร็วจังว่าเป็นหุ่น ทั้งที่มิดแบบนั้น  

และน่าจะจัดแสงให้มืดๆทึมๆกว่านี้หน่อย  ไม่ใช่สาดสปออตไลท์แบบละครพื้นบ้านเช้าเสาร์ อาทิตย์

แล้วก็ตอนนายชมจูงพิกุลมา จะไม่มีไต้หรือตะเกียงหน่อยเหรอ อย่าลืมว่าไม่มีหลอดไฟข้างถนนนะคะ   มืดมากไม่กลัวเหยีบบงูเหรอคะ  สมัยนี้งูไม่ชุมแบบเมื่อก่อน ถ้าไปไหนมืดๆเราก็ยังต้องถือไฟฉายไปด้วยเล้ย