มีบางคนเคยบอกไว้ "ชีวิตยังเดินต่อไป เพียงมองไปข้างหน้า อย่ามองย้อนกลับมา เพราะจะไปไม่ถึงไหนพอดี"

เรามีประสบการณ์ความรักมาเล่าให้ฟัง อาจจะเรียกว่า "FIRST LOVE" มันเป็นรักครั้งแรก ที่ใครๆก็ต้องเคยมีประสบการณ์



ไม่ขอแนะนำตัวเนอะเราเป็นแค่คนๆนึง ที่แสนธรรมดา ไม่เห็นเป็นอย่างใครเค้าที่มีทุกอย่างพร้อม... ฮ่าๆๆ

เรื่องราวมันมีอยู่ว่า...เราและเพื่อนอีก 2 คน ขอแทนว่า " K " / " P " / " T "

เพื่อนเราที่ชื่อ P เป็นคนเล่นเกม ประมาณ Rov , Hon นางเจอกับผู้ชายคนนึงแทนว่า " G " ละกันเพราะมาจากเกมเนอะ
ประมาณว่ารู้จักกันผ่านเกมและก็ได้คุยกันเรื่อยๆ ซึ่งตัว P เองก็ชอบเค้าอ่ะแหละ

แต่ประเด็นอยู่ที่ G คิดกับ P แค่พี่สาว...

เมื่อคุยกันเรื่อยๆ ก็ได้นัดเจอกันโดยมีแผนเรื่องเอาเกมมาบังหน้าแบบใครแพ้เลี้ยงขนมนะเม่อ G แพ้พนันเกมก็ต้องทำตามข้อตกลง 555 ก็ยัย P นี่แหละ ไม่รู้จะนัดเค้ายังไง คือคนมันชอบอ่ะนะ แต่ตอนที่ไปเจอกัน

ไอ่เรากับ K ก็ไปพอดี และไปแอบดู คือนาง P ไม่บอกใคร 555
ด้วยความอยากรู้ก็ตามส่องสิคะ และประเด็นอยู่ตรงที่เมื่เจอหน้า เจ้า G ครั้งแรก
เข้าใจอาการรักแรกพบมั้ยคะ ประมาณนั้นเลย แต่ไม่ใช่เรานะ

แต่เป็น K เพื่อนอีกคนที่ไปด้วย

หลังจากคุยกันสักพักช่วงนั้นน่าจะเป็นช่วง summer และเป็นช่วงสงกรานต์ เราก็ได้ไปเล่นน้ำสงกรานต์ที่บางสิบหมื่น และยัย P ก็ได้ไปเจอหน้าเจ้า G อีก
ซึ่ง G ก็มาพร้อมเพื่อนอีก 3 คน ประเด็นอยู่ตรงนี้...

หลังจากที่พบปะพูดคุยได้ซักพัก P และ K ซึ่งไปหา G มาก็มาหาเรา T ซึ่งเราพึ่งมาถึง สายประจำ ขาสายตลอดเวลาและทุกสถานการณ์ 555
พอเรามาถึง ไอ่เราคนปากเปราะ ก็แซวนางจ้าาา และนาง P ก็ได้บอกกับเราว่า เพื่อนของ G มีน่านักคนนึง และพึงเลิกกะแฟน อ่ะจ้าาา
ไอ่คนแบบเราก็จัดเลย ไหนขอดู ขอช่องทางการติดต่อ... 555 เราก็ชอบนางนะนางน่ารักขอแทนว่า A ละกัน

หลังจากวันไหลผ่านไป พวกเราก็ไปนอนพักที่บ้านของ K และ ยัย P ก็เอาโทรศัพท์ ของเรา ไปแอด A และคุยเองเลย
คุยไปคุยมา เราก็แบบเห้ย น่ารักดีอ่ะ แล้วหลังจากนั้นก็คุยยาววว

ซึ่งเราไม่เคยมีแฟนมาก่อน แบบว่าพวกปากเก่ง แต่เอาจริงๆ ไม่กล้า
เราก็คุยกันได้ซัก 2 อาทิตย์มั้ง และก็เฮ้ย เจอกันดีกว่านะ เผื่อความสัมพันธ์ จะพัฒนาขึ้น

ก็นัดเจอกันและเดทครั้งแรกคือดูหนัง จำได้ว่าช่วงนั้นน่าจะเรื่อง "ฉลาดเกมโกงนะ"
ก็ดูหนังกันไปเรื่อยโดยระหว่างนั้นมีตัวประกอบฉาก คุณ K นั่งอยู่ข้างหลัง และดูหนังจบก็ไปหาอะไรกินต่อ เป็นเดทแบบเด็กๆ
ไม่มีการจับมือ ถือแขน

เวลาผ่านไป หลังจากวันนั้นเรากับ A ก็คบกัน

" T กล้าจับมือเค้ารึเปล่า เวลาไปเที่ยว " อันนี้เป็นคำที่ A ถามเรา ซึ่งเราก็แบบกล้าดิ ทำไมจะไม่กล้า แต่รู้สึกว่าคำพูดในวันนั้นมันเป็นคำพูดไม่จริงใจ
555 เราเป็นคนแบบนี้ แต่เอาจริงๆ เราอ่ะอยากแสดงความรักให้มากกว่านี้ แต่ไม่รู้ไงว่าต้องทำยังไง คือครั้งแรกของทุกคนมันก็จะแปลกๆหน่อย

และเมื่อผ่านไปเหมือนทุกอย่างจะไปได้ด้วยดีนะ เมื่อคบกันไปเรื่อยๆ ไอ่เราซึ่งไม่เคยมีใครพอมีคนคอยเข้ามาห่วงใย ใส่ใจ คอยตามติด
ก็เป็นช่วงเวลาดีๆใช่ปะละ แต่อารมณ์คนที่อยู่คนเดียวมาทั้งชีวิตอ่ะ ก็พอมีคนมาทำแบบนี้ให้กูมีบางช่วงที่เราอึดอัด และหายไป แบบหายไปไม่อ่านไม่ตอบ ตอบแบบขอไปที แล้ว A ก็ถามแบบว่าเป็นอะไรทำไมไม่เหมือนเดิม เราก็พูดแบบ "ทำไมอ่ะ" "A อ่ะคิดมาก"


A ก็คอยทักหาเราตลอดเวลา 1 อาทิตย์ เราก็ตอบแบบขอไปที ไม่ใส่ใจไม่สนใจความรู้สึกเค้าเลย ซึ่งคนคบกัน ในแต่ละวันก็ต้องมีการแลกเปลี่ยนว่าวันนี้ทำอะไร หรือพูดเรื่องที่ไม่สบายใจให้กันฟัง เหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งในชชีวิตของกันและกันซึ่งคู่รักอื่นๆ เค้าน่าจะเป็นกันแบบนี้ ...

แล้วในวันครบรอบ นางก็เป็นคนที่ถามมาก่อนว่าวันพรุ่งนี้วันอะไร เราก็ตอบ วันศุกร์ไง ทำไมอ่ะ (ซึ่งเรารู้อยู่แล้วว่าคือวันอะไร)
นางก็แบบนอยด์ๆอ่ะนะ แล้วตลอดเวลาที่ผ่านมานางเป็นคนที่คอยตามเราตลอด ได้ใจดิที่นี่ จากนั้นนิสัยเสียๆของตัวเองเริ่มมา
"ปากหนัก ปากไว ปากหมา"

ก็ในเมื่อเค้าเป็นคนที่ตามเราตลอด ซึ่งเอาจริงๆอ่ะเรารักเค้าแหละ รักมากด้วย แต่การแสดงความรักมันผิดรูปแบบ 555


แล้วหลังจากนั้น เราก็แบบเห้ย ยิ้มจะอะไรนึกหนาวะ จากที่เคยใส่ใจ คอยถาม หลังจากนั้น เราก็ทะเลาะกันตลอดแต่คนที่โยงเข้าเรื่องเป็นเราเอง
"ถ้าเป็นแบบนี้ลองคิดดูใหม่มั้ย"
"เป็นยังไงบอกได้เสมอนะ"


แล้ว A ก็บอกเหตุผล ว่าทำไมเป็นอย่างนั้น เปลี่ยนไปเยอะมาก ช่วงเที่ยงๆ บอกจะไปกินข้าวก็หายไปเลย ออนเฟสแต่ไม่ตอบ ทักหาแต่ไม่ตอบ
เราไม่อธิบาย มีแต่บอก

"พอเหอะไม่อยากทะเลาะ"
"นอนแล้วนะ พรุ่งนี้มีเรียน"
"พอแล้ว"

"A ก็บอกพอแล้วเราจะไม่เป็นแบบนี้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้เราเริ่มต้นกันใหม่นะ"

"นอนละ" นี่คือคำพูดเรา 555 เกลียดตัวเองมาก

นี่คือเวลาทะเลาะกันเราเป็นคนที่ไม่ฟังเค้าพูดเลย หนีปัญหาตลอด เป็นแบบนี้มาสักพัก
คือมันอธิบายไม่ได้เป็นคำพูดคือที่เราทำมันมากจริงเรายอมรับเลย
และเราไม่เคยคิดว่าเราผิด เราคิดว่าคนที่งี่เง่า น่าเบื่อ คือ A

...

และเมื่อถึงจุดอิ่มตัวในขณะที่ A เรื่มเปลี่ยนไป เริ่มหายไปจากชีวิตเรา เราก็เริ่มรู้ตัวว่ามันไม่โอเคเลย ถ้าไม่มีเค้า
"เราก็กลับไปขอโทษ กลับไปว่าจะทำตัวเองให้ดีขึ้น" แต่เมื่อเราทำให้ความรู้สึกคนนึงเปลี่ยนไป ทำลายความรู้สึกคนๆนึงไป มันก็ยากที่จะนำกลับมา
"..."

เราก็แบบทำไมเป็นแบบนี้หรือที่เค้าเปลี่ยนไป เพราะเค้ามีคนอื่น (คือดูที่ทำก่อนมั้ย)

และเรากับ A อยู่ในช่วงแบบนี้ 2-3 อาทิตย์ ซึ่งในระหว่างนั้น A ก็ยังพยามยามทำให้มันเหมือนเดิม แต่เรารู้มันไม่เหมือนเดิม A ก็มีโพสต์ในเฟสบุ๊คตามอารมณ์ และเป็นเราที่และโพสต์ข้อความ ต่อเค้า แบบว่าเล่นสงครามประสาทอ่ะ...

จน A เริ่มไม่ไหวขอคุยแบบดีๆสักครั้ง "โทรคุยได้มั้ย"
เราก็บอกไปว่า "จะเลิกก็เลิกมาเลยไม่ต้องเสียเวลาโทรคุย" ซึ่ง A ก็อยากคุยเป็นครั้งสุดท้ายนางบอก ไอ่เราก็มีอารมณ์เลยทีนี่

"งั้นโชคดีนะ อย่าร้องไห้นาน อย่าเสียใจ ตั้งใจเรียน แล้วลืมผมให้ได้"

เราก็แบบช็อคอ่ะ คือไม่คิดว่าจะเลิกกันจริงๆ แต่ลองย้อนกลับไปอ่านเรื่องราวมา คือสมควรมาก เราไม่โกรธเค้าเลย แต่คืออารมณ์ในตอนนั้นสับสน ถามตัวเองว่า ทำไม ทำไม ทำไม!!!
และโทษเค้าว่าเค้าเป็นคนผิดที่ทิ้งเรา คืออกหักครั้งแรกในชีวิต และเป็นคนถามเค้าว่า “เลิกกันมั้ย” คือคำถามนี้ไม่ควรพูดเลย มันเป็นคำถามต้องห้าม

เราอกหัก ร้องไห้ เสียใจ นานมากเป็นเดือน
แต่เราทำเหมือนเราโอเคที่เลิกกัน แต่จะมีแค่ไม่กี่คนที่รู้ความรู้สึกจริงๆของเรา K นั่นเอง เราไม่โอเคที่มันจบลงแบบนี้ และเค้าบล็อกเราทุกทาง

คือ ยิ่งทำให้เราฟุ้งซ่าน แต่เราก็หลุดจากช่วงเวลาเสียใจมาได้ เพราะ ซีรี่ย์เกาหลี เราติดหนักมาก เพื่อที่จะไม่เอาเวลาไปคิดถึงเค้า จากนั้นเค้าก็หายไปจากชีวิตเราเลย ก็ได้ข่าวแว่วๆว่าเค้าก็เสียใจแต่เค้า เคยถามเราไว้ว่าเราไหวหรอที่เค้านิสัยแบบนี้ แต่คำตอบของเราคือ “ ถ้าไม่ไหวเดี๋ยวเราไปเอง “ ซึ่งเราไม่คิดว่าคำตอบนี้จะเป็นคำตอบที่เค้าเก็บเอาไปคิด และตัดสินใจแบบนี้ 555 หลังจากนั้นเราและเค้าก็หายไปจากชีวิตกัน แต่เราอ่ะนะ ก็ตามส่องสอดแนมเค้าตลอดเวลา โดนวิธีของเราเอง ซึ่งมันไม่โอเคหรอกแบบนี้อ่ะ จนเวลาผ่านไปครึ่งปีได้ เค้ากลับมาอีกครั้งแต่ไม่ใช่ในฐานะเดิม สถานะได้แค่พี่น้องเท่านั้น!!!
ไม่ว่าเราจะทำยังไงเค้าก็ไม่กลับมา555

จนในวันนึงเราก็เจอเค้าโดยบังเอิญ (เพื่อนเราเองซึ่งเป็นแบล็กหลังให้เราได้คุยกับเค้า)
และได้ถามไถ่กัน และเราก็ถามว่าเค้าบล็อกเราทำไม เค้าบอกว่าเผื่อบางที่จะทำให้เธอลืมเราได้ 555

เราก็ร้องไห้เลยดิ คือมันบอกไม่ถูก มันคิดถึงเวลาเก่าๆ ถึงแม่มันจะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ และมันคือแฟนคนแรกไงเลยเจ็บสุด เราเสียใจมากที่ทำกับเค้าแบบนั้น และไม่ว่ายังไงเรากับเค้าก็เส้นขนานอ่ะ 555 พี่น้อง และในตอนนี้แค่พี่น้องก็โอเคแล้วถึงแม้จะไม่มีสิทธิขนาดที่จะไปยุ่งเรื่องส่วนตัวเค้า แต่เราก็ยังดีใจนะที่เราสองคนสามารถกลับมาคุยกันได้ ปรึกษากันได้ และเราคิดว่าสถานะพี่น้องนี่แหละยืนยาวที่สุด และจะได้มีเค้าไปตลอด

ซึ่งปัจจุบันนี้เราก็มีแฟนใหม่ และเค้าก็มีแล้วแต่เค้าก็เลิกกันแล้วด้วย แต่เรายังไม่ได้เลิกกับแฟนใหม่ ซึ่งหลังจากเค้ากลับมาเรารู้เลยว่าเราลืมเค้าไม่ได้ และเราก็รู้สึกผิดกับแฟนปัจจุบันของเราด้วยเพราะถ้าให้เลือกเราคงเลือก A แล้ววันนึงเราก็ได้ย้อนกลับไปอ่านแชทเก่าๆที่เคยคุยกัน เราอ่านไปร้องไห้ไป คือคนที่ทำให้ทุกอย่างมันจบลงแบบนี้คือเราเอง เราเองทั้งหมด เราไม่คิดว่าความผิดมันอยู่ที่เค้า แต่เราคิดว่าความผิดมันเป็นเพราะเราเอง เราไม่โทษเค้าและเราก็ยอมรับสถานะแค่พี่น้องก็พอแล้ว เค้าให้เราได้แค่นี้ก็ดีมากแล้ว

“เค้าบอกว่าที่กลับมาเพราะเราเคยให้สัญญาว่าเราจะไม่ร้องไห้ แต่คือเราร้อง” 555

และเค้าก็บอกกับเราว่า “ชีวิตยังต้องเดินไปข้างหน้า อย่ามัวแต่หันมามองข้างหลัง เดี๋ยวไปไม่ถึงไหนพอดี”

เราเริ่มมองกลับมาที่ตัวเอง ว่าเราควรรักแฟนคนปัจจุบัน และนำประสบการณ์มาใช้ และจะไม่มำแบบนั้นกับแฟนคนนี้ คือ
1.ห้ามพูดคำว่าเลิก
2.ห้ามปล่อยให้ทะเลาะกันข้ามคืน
3.ห้ามหนีปัญหา
4.คนนึงงอนอีกคนต้องง้อ
5.อย่าเอาตวามคิดตัวเองเป็นหลัก
6.อย่าคิดเองเออเอง
7.อย่าปล่อยให้เค้าอยู่คนเดียวในวันที่เค้าต้องการเรา
8.ห้ามนอกใจ
9.ห่วงใยความรู้สึกกัน
10.อีกฝ่ายร้อนอีกฝ่ายต้องเย็น
11.อย่าอยากเอาชนะกัน
12.อย่าประชดประชัน
13.อย่ามารู้สึกรักในวันที่สายไป

เราก็ขอจบการเล่าประสบการณ์รักๆ แค่นี้นะคะ สรุปตอนนี้เรากับเค้าก็เป็นแค่พี่น้องกันแม้ในใจมันไม่อยากก็ตาม แต่เราก็ต้องไม่ทำร้ายแฟนใหม่ด้วยการนอกใจ แต่ซึ่งแฟนใหม่มันเคยทำกับเรา แต่เราก็ให้โอกาสแต่มันจะไม่มีโอกาสเป็นครั้งที่ 2

#และในปัจจุบัน G (เพื่อนของ A) และ K (เพื่อนของเรา) คบกันจะปีแล้ว 555
# P ที่เคยชอบ G ก็มีแฟนใกม่ไปเรียบร้อยแล้วววว

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องบ้าๆของเรานะคะ 555
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
มีบางคนเคยบอกไว้ "ชีวิตยังเดินต่อไป เพียงมองไปข้างหน้า อย่ามองย้อนกลับมา เพราะจะไปไม่ถึงไหนพอดี"  

แต่พระท่านเคยสอนไว้ "ทะเลทุกข์ไร้ขอบเขต  หันมองกลับย่อมเห็นฝั่ง"

สรุปยังไง  ควรจะหันมองย้อนกลับมาไหม ?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่