เมื่อวานอากาศเริ่มหนาว   เช้านี้อากาศหนาวและเย็นมากกว่า อย่างชัดเจน
ระหว่างวัน  กลางวัน ก็ยังรู้สึกถึงหน้าหนาวที่เข้ามาเยือนแล้ว

ก่อนฟ้าสาง   ..................
ท้องฟ้ากระจ่าง   เห็นดาวพราวแสง  
เธอถอดเสื้อ  เดินและวิ่ง  ยามเช้าตามปกติ

แรกๆ หนาวจนอยากจะเลิก  แล้วกลับเข้าบ้าน
แต่เชื่อว่าดี ...เจ้าความเย็น ที่มารุกล้ำความปกติของฉันยามนี้
ฉันอัดอากาศหายใจ เพื่อความลึกถ้วนทั่วสรรพางค์
มันได้ผล   สักพัก  บนก้าวทีละก้าวของฉัน
ผ่านความเย็นยะเยือกพิเศษของเช้านี้   ต้องฝ่าฟัน   ..."เขา"ยังทำยิ่งกว่า...

สิ่งอัศจรรย์ฉันสัมผัสได้......ภาวะข้างนอกดุจขั้วโลก  ข้างในใกล้ปากปล่องเขาไฟ
สิ่งนี้มาจากไหน   ถ้าไม่ใช่พลังชีวิตในตัวมันเอง
สิ่งดีๆ  มีอยู่ภายใน  ที่ทำให้ชีวิตก้าวไปข้างหน้า   

ร่างกายคือ การย่อโลกของโลกมาไว้ภายในสรีระ
และฉันอยู่ในท่ามกลางสองโลกขณะนี้  บน  เจตจำนงของการเคลื่อนไหว
และความรู้สึกนี้   เป็นสิ่งอัศจรรย์ของชีวิตในยามเช้า

หนาวจนเย็นจากภายนอก   อุ่นเรือนกายที่ก้าวไป   
...ฉันคือสิ่งใด  อยู่ที่ไหน ของเจตจำนงนี้..