ชอบวิธีเล่นมาก ที่บ่นๆกันว่าช่วงแรกๆเล่นอ่อน เรากลับมองว่ามันทำให้เชื่อจริงๆว่ามธุสรเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่อยู่ห่างไกลจากเรื่องเลวร้ายพวกนี้มาก และไม่เคยต้องต่อสู้กับความชั่วระดับนี้มาก่อน ที่ต้องลุกมาชี้ตัวผู้ต้องหา มาขึ้นศาล ก็ต้องฝืนทำเพื่อลูกทั้งนั้น ตัวเองก็แทบจะไม่ไหวอยู่แล้ว ผู้ต้องหาก็กลัวเพราะตัวเองก็โดนมาเหมือนลูก แถมฝันร้ายทุกคืนอีก(ฉากที่คิดว่าเบาจริงๆน่าจะมีแค่ตอนเจอลูก ที่ดูกั๊กเยอะไป แต่ที่เล่นออกมาแค่นั้นคงเป็นเพราะแนวทางของผู้กำกับ)

พอเริ่มแค้นมันเลยเห็นการพัฒนาทางอารมณ์ของตัวละครที่ชัด ค่อยๆไต่ระดับขึ้นจากความโกรธแค้นระดับพื้นๆอย่างพวกปากสุนัขในออฟฟิศ ไปจนถึงความแค้นอย่างสุดขั้วต่อสามีและพร้อมจะออกล่าพวก7ทรชน มธุสรที่อ่อนหวานก็ค่อยๆหายไปมีสีดำมาเติมมากขึ้น จากคนที่พูดจาเนิบๆตามสไตล์ผู้หญิงทั่วไป ตอนล่าสุดก็เริ่มเดินฉับๆ พูดห้วนๆ เข่นเขี้ยวถลึงตาบ้างแล้ว แล้วยังมีฉากพีคๆในเทรลเลอร์อีกเพียบเลยตอนออกล่า7ทรชน

เราชอบมากกว่าเวอร์สินจัยอีก ไปดูมาแล้ว เวอร์นั้นนำเสนอตรงไปตรงมา ดูแค้นหนักมากและจิตๆตั้งแต่ก่อนขึ้นศาลแล้ว ของหมิวดูมีพัฒนาการทางอารมณ์ เหมาะกับละครยุคสมัยนี้มากกว่า
ในเรื่องความไม่สมเหตุสมผลในฉากขึ้นศาลต่างๆ เป็นผลพวงจากบทประพันธ์ที่มันไม่เข้ากับกระบวนการศาลในสมัยนี้ ในเมื่อเรื่องมันคือล่าอะนะ เขียนบทก็คงพยายามปรับที่สุดแล้ว เพราะยังไงก็ต้อบให้มธุสรออกล่า

อนัญทิพย์ ใจเริง บทไม่มีคอนเทนต์มากเท่านี้นะ มธุสรใช้ฝีมือเยอะกว่ามาก แต่จะได้รางวัลหรือไม่ก็ต้องรอดู ละครช่องวันเสียด้วยเครดิตคงไม่เท่าอีกสองช่อง