คือเราชอบรุ่นพี่ใน ร.ร. เขาเป็นนักบอลเราชอบตั้งแต่ม.3ตอนนี้อยู่ม.4ก็ประมาณ1ปีกว่าๆแล้วแหละเพื่อนๆที่ห้องก็รู้นะว่าเราชอบพี่เขาอ่ะพวกเพื่อนผู้ชายก็คอยจะแซวเรากับพี่เขาทำนองเหมือนเป็นพ่อสื่อเลยคือทุกวันศุกร์อะเราจะเรียนอาคารเดียวกับพี่เขาเจอพี่เขานะพวกผู้ชายก็บอกพี่...อ่า และก็รากเราไปหาเขาทั้งพี่เขาและเราก็เขินนะยิ้มหน้าบานเลย พออยู่ในห้องนะมันก็จะเรียกชื่อพี่เขาและทำร้องเพลง
เช่น อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำบอกให้...ฟังไม่ได้ซักคำเปล่งได้แค่เสียงเบาๆว่า...รัก...ๆ
แล้ววันหนึ่งเราไม่ได้ไปร.ร.2-3วันติดเรากะพี่เขาไม่ได้เตอกันเลยแล้วเพื่อนสนิทเราอ่ามาเล่าให้ฟังว่าพี่เขาถามถึงอ่าว่าหายไปไหนในใจเราแบบเขินหนักมาก เราคิดว่าเขาน่าจะชอบเรานะ สุดท้ายวันหนึ่งเราไปนั่งส่องเฟสพี่เขามีผู้หญิงมาโพสต์หน้าทามไลน์ว่าฝรรดีนะ,คิดถึงนะ แต่ไม่ขึ้นสถานะตรงสังเขปเขาก็เป็นตัวย่อชื่อผู้หญิงคนนั้นและอิโมจิหัวใจเราก็เสียใจร้องไห้นะไปร.ร.ทีไรเราก็นึกถึงเขานะเสียใจนะอยากตัดใจแต่ทำไม่ได้หวะเพื่อนๆก็บอกว่าเดวเขาก็เลิกกันๆตอนนี้มองหน้าพี่เขาไม่ติดเลย😭😭เหมือนจะดีนะแต่นก ปล.  ที่จุดอ่าชื่อคนนะเพื่องงกัน