จากเนื้อเรื่องตอนจบ
คือทุกคนจะเข้าใจว่า สุดท้ายได้เจอกัน เพราะพระเอกไม่ได้ข้ามถนนไปหานางเอก แล้วรออีกสองปีมาเจอที่บ้านริมทะเลสาบ
จบอย่างสวยงาม บริบูรณ์
แต่ถ้ามาคิดจริงๆ คือ ยังไงทั้งคู่จะต้องอยู่ในช่วงเวลาเดียวกันใช่ไหมครับ ไม่มีทางโดดข้ามเวลา
เพราะฉะนั้นตามในหนัง
ผู้หญิงที่ผู้ชายเจอตอนจบ ก็คือผู้หญิงที่ผู้ชายเห็นหน้าตึก แต่ไม่ได้ข้ามไป
ทีนี้ถ้าไม่ได้ข้ามไป ก็ไม่ได้โดนรถชน ผู้หญิงก็ไม่ได้ช่วยผู้ชาย แล้วก็ไม่รู้สึกแย่ ไม่ได้ไปที่บ้านริมทะเลสาบ
ไม่ได้คุยกับผู้ชายผ่านตู้จดหมาย ไม่ได้ถูกมอบบ้านไว้ให้ ไม่รู้เรื่องราวที่ได้คุยกับผู้ชาย
ก็นั่งกินกาแฟหน้าตึกต่อไป เพราะผู้ชายไม่ได้โดนชน
ส่วนตัวคิดว่าจะจบได้ดี ถ้าผู้ชายมาถึงแล้ว กอดจูบกันก่อน แล้วค่อยบอกผู้หญิงว่า
"วันนั้นที่หน้าตึก ไม่ใช่ผม" แล้วค่อยกอดจูบกันต่อ จบ..
(คือผู้ชายอาจจะมายืนหน้าตึก แต่ไม่ได้ข้ามถนน แล้วก็กลับไป แต่มีเหตุการณ์รถชนกันอยู่ดี มีคนตายอยู่ดี)
ก็คือผู้หญิงเข้าใจผิดไปเอง คือช่วยคนอื่นที่ไม่ใช่พระเอก แล้วก็รู้สึกแย่ ไปที่บ้านริมทะเลสาบ แล้วก็ตามเนื้อเรื่องต่อไป
คิดว่าไงกันบ้างครับ
เพิ่งเคยดู The Lake House ปี 2006 - คิดว่าเล่นเรื่องเวลาพลาดไปนิดนึง
คือทุกคนจะเข้าใจว่า สุดท้ายได้เจอกัน เพราะพระเอกไม่ได้ข้ามถนนไปหานางเอก แล้วรออีกสองปีมาเจอที่บ้านริมทะเลสาบ
จบอย่างสวยงาม บริบูรณ์
แต่ถ้ามาคิดจริงๆ คือ ยังไงทั้งคู่จะต้องอยู่ในช่วงเวลาเดียวกันใช่ไหมครับ ไม่มีทางโดดข้ามเวลา
เพราะฉะนั้นตามในหนัง
ผู้หญิงที่ผู้ชายเจอตอนจบ ก็คือผู้หญิงที่ผู้ชายเห็นหน้าตึก แต่ไม่ได้ข้ามไป
ทีนี้ถ้าไม่ได้ข้ามไป ก็ไม่ได้โดนรถชน ผู้หญิงก็ไม่ได้ช่วยผู้ชาย แล้วก็ไม่รู้สึกแย่ ไม่ได้ไปที่บ้านริมทะเลสาบ
ไม่ได้คุยกับผู้ชายผ่านตู้จดหมาย ไม่ได้ถูกมอบบ้านไว้ให้ ไม่รู้เรื่องราวที่ได้คุยกับผู้ชาย
ก็นั่งกินกาแฟหน้าตึกต่อไป เพราะผู้ชายไม่ได้โดนชน
ส่วนตัวคิดว่าจะจบได้ดี ถ้าผู้ชายมาถึงแล้ว กอดจูบกันก่อน แล้วค่อยบอกผู้หญิงว่า
"วันนั้นที่หน้าตึก ไม่ใช่ผม" แล้วค่อยกอดจูบกันต่อ จบ..
(คือผู้ชายอาจจะมายืนหน้าตึก แต่ไม่ได้ข้ามถนน แล้วก็กลับไป แต่มีเหตุการณ์รถชนกันอยู่ดี มีคนตายอยู่ดี)
ก็คือผู้หญิงเข้าใจผิดไปเอง คือช่วยคนอื่นที่ไม่ใช่พระเอก แล้วก็รู้สึกแย่ ไปที่บ้านริมทะเลสาบ แล้วก็ตามเนื้อเรื่องต่อไป
คิดว่าไงกันบ้างครับ