ขอบคุณความเห็นทุกทุกคน ๆ มากนะครับ       ผมไม่ได้ตอบหมดทุกคำตอบ  แต่จะพยายามอ่านซ้ำไปซ้ำมาทุกคำตอบหลายรอบเพื่อนำไปคิดดู    
ซื้อบ้านคิดง่ายกว่านี้เยอะ    เพราะอยู่ 2 คนกับแฟน          แต่พอจะเกษียณมันมีคนอื่นมาเกี่ยวข้องมากมาย    
เพราะอย่างที่ทุกท่านเสนอแนะมา  ตามที่คิดเป๊ะ ผมก็ห่วงกังวลนั่นละ  คือถ้าเกษียณเร็ว     มันไม่ง่ายอย่างที่คิดจริง  ๆ  ด้วย         ตอนวัยรุ่นวาดฝันไว้มีเงินก้อนจะรีบออกจากการทำงาน  ใช้เวลากับตัวเองและคนรักคงมีความสุข          เมื่อตอนนี้กำลังจะเดินทางมาถึงจุดนั้น  กลับไม่ง่ายอย่างที่คิดจริง ๆ
หลายท่านก็อยากให้ผมทำงานต่อ  อย่างน้อยผมก็เสียภาษีให้รัฐบาลในสลิปเงินเดือน 2,xxx-3,xxx บาท   โบนัสออกก็เสียอีก 2x,xxx-3x,xxx บาท   ถ้าหยุดไปอยู่บ้านเที่ยว บ้าง  สุดท้ายคนรอบตัวญาติ ๆ ไม่เว้นแม้แต่คนข้างบ้าน  จะมองอีกว่าเราไม่ทำงานทำการ  หรือโดนเลย์ออฟออกมาไม่หางานใหม่


  เพิ่มเติมอีกนิด  ผมมีบ้านเดี่ยวที่ซื้ออยู่ตอนนี้ ราคา 4.x ล้านปลาย  ๆ  คาดว่าไม่ได้ขายยากเย็นนัก ทำเลดีกว่าหลังแรกที่เคยขายออกไปมากอยู่ถนนเมนหลักของหมู่บ้านและเป็นหลังมุม  และผมไม่ได้เป็นคนขายของแพง  ถ้าขายคงได้เงินมาอีกเกือบ 5 ล้านบาท   ทรัพย์สินผมที่เป็นเงินสดถ้าจะเกษียณจริงจะมีเกิน 10 ล่าน (ถ้าขายบ้าน )   แต่คิดสเตปแรกก่อนจะเกษียณในอีก  2 ปี หรือไม่    แล้วค่อยมาคิดสเตป 2 จะขายบ้านไปอยู่บ้านเกิด (มีบ้านอยู่แล้ว )  หรือจะอยู่ที่นี่ต่อไปจนแก่ดี


ส่วนตัวผมมีแค่นี้ก็คิดว่าไม่จำเป็นต้องดิ้นรนหาเงินต่อ    เราสามารถมีชีวิตอยู่ด้วยเงินเท่านี้ได้  โดยไม่ต้องไปดิ้นรนทำงานอีกแล้ว
ลูกก็ไม่มีทำให้ไม่มีห่วงเรื่องภาระเงินในวันข้างหน้า     ไม่จำเป็นต้องหาทรัพย์สินไว้เยอะ ๆ  มากกว่าที่มีในตอนนี้          จะมีมากกว่านี้อีกหน่อยคืออยู่ทำงานจนเกษียณก็คงมีเพิ่มขึ้นเป็น  15-20 ล้านก็คงใช้ชีวิตไม่ต่างจากเดิม  เพราะมีมากกว่านี้ผมก็ใช้กินอยู่เท่าเดิมไม่มีความจำเป็นต้องดิ้นรนให้ลำบากอีก        ผมไม่ได้มีเป้าหมายจะมีเงิน 50 ล้าน 100 ล้านหรือมากกว่านั้น     เพราะรู้ตัวดีคงไปไม่ถึงระดับนั้น ด้วยความสามารถ พื้นฐาน คอนเนคชั่น อื่น  ๆ  ทั้งที่มันอาจเปลี่ยนชีวิตเราได้อีกมาก   แต่ว่าด้วยความที่ไม่มีลูกต้องวางอนาคต   เหลียวมองญาติ ๆ แล้วพวกเขาก็ไม่ได้มีความสามารถต่อยอดทรัพย์สินเราได้ขนาดนั้น   ไม่อยากจะทำอะไรเกินเลยไป