เราชอบคนนี้อ่าค่ะ มาสักพัก ละก็คุยกันค่อนข้างบ่อยค่ะ เเต่ไม่ใช่ต่อหน้านะคะ😂 ไม่กล้าทักเขาอ่าค่ะ เเบบเพื่อนเขาก็ชอบเเซ็วเขา จนเขาเขิน เราไม่เเน่ใจว่าเขามีใจให้มั้ย เราเคยบอกชอบเขาค่ะ เเล้วเขาก็เเบบเชิงบอกว่าไม่ได้ว่าไม่ชอบ เเต่เขาบอกไม่อยากเสียใครไป เขาบอกกลัวไม่มีใครอยู่กับเขาอะไรเเบบนี้อ่าค่ะ ตอนนั้นเราก็เสียใจอยู่พักนึง เเต่หลังจากนั้น เขาก็หลบหน้าเราค่ะ พอเราหายไปจากเขาสักพักเขาก็มาเเอบมามองเราบ้าง ไม่เข้าใจการกระทำสุดๆ เเละเเล้วก็กลับไปคุยกันเหมือนเดิม ต่อหน้าไม่คุย เเต่ส่งข้อความคุยกันทุกวันเวลาเจอเขาก็จะเขินๆ เเต่ไม่ชัดเจนใช่มั้ยล่ะคะ จนเรามีเรื่องเดือดร้อนอ่าค่ะ คือต้องใช้กางเกงพละ เเต่เราไปต่างจังหวัด กลับมาซักไม่ทัน เลยไล่ถามทุกคนที่รู้จัก ไม่มีใครให้ยืมละก็ไม่ตอบอีก จนเเบบตอนนั้นไม่รู้ว่าคิดไรอยู่เลยขอยืมกางเกงเขา ตอนเเรกเราคิดว่าคงจะเเบบไม่สนใจหรอกว่าทำไมต้องให้ยืมไรงี้อ่าค่ะ ปรากฏว่าเขาจริงจังมากค่ะ ตอนเเรกเขาบอกต้องใช้เหมือนกันเเละก็ยังไม่ได้ซักด้วย เเต่พอสักพักเขาบอกว่า มีอยู่ตัวนึงนะเเบบนี้อ่าค่ะ เขาก็เเบบไซส์นี้น่าพอใส่ได้มั้ย จะใฟ้เอาไปให้ที่ไหน เมื่อไร ไรงี้ค่ะ เราอึ้งมากไม่คิดว่าเขาจะให้ยืมอ่าค่ะ พออีกวันไปรอเขา ตอนเเรกเรากำลังจะพูดว่าเอามาให้เรามั้ย เขาก็หยิบให้ก่อนเเล้วอ่าค่ะ เเบบนี่คือการพูดครั้งเเรกกับเขาเลยค่ะ ตื่นเต้นมาก เขาก็ยิ้มๆ พอเราจะเดินออกไป เขาตะโกนตามหลัง เเล้วถามว่าจะคืนเมื่อไรอ่ะ เขายิ้มตอนพูดด้วย เเบบปกติเท่าที่สังเกตเขาจะเป็นคนหน้านิ่งๆอ่าค่ะ นี่คือครั้งเเรกที่เขากับเราพูดต่อหน้า เขินมาก55
เเต่เราเเอบกังวลว่ามันอาจจะดูไม่ดี ที่ผญ.ยืมกางเกงผช.อ่าค่ะ เเต่อีกใจนึงก็อยากรู้ว่าเขาให้เรายืมกางเกงขนาดนี้ เขาคิดอะไรกับเรามั้ยคะ