ผมกับแฟนคบกันมา 5 ปี ตลอดเวลาก็ทะเลาะกันบ้างเหมือนลิ้นกับฟัน แต่ไม่เคยเลิกกัน แล้วเราสัญญากันว่าจะไม่มีคนอื่นถ้ามีก็ขอให้บอกก่อนจะไม่คบซ้อนกัน จนมาวันหนึ่งเธอเริ่มเปลื่ยนๆ ไปจากคนที่เคยโทรก็ไม่โทร ไม่ง้อ ไม่งอล ในใจผมก็คิดแล้วว่ามันแปลกๆ ไปแต่ผมก็ไม่คิดอะไรเพราะเชื่อใจแฟนผมสุดๆ เพราะแฟนผมเป็นคนรักผมมากๆ จะโทรตามโทรจิก
     แล้วผมก็มารู้ที่หลังว่าเขาแอบไปเล่นเฟสบุ๊คแล้วขึ้นคบกับคนอื่น ผมมือสั่น ทำอะไรม่ถูกไม่คิดว่าคนที่ผมไว้ใจมากๆ คนหนึ่งที่เคยสัญญากันไว้ ว่าจะไม่มีใครก็ทำให้ใจสลาย ตอนที่ผมเห็นว่าขึ้นคบกับคนอื่น ผมไม่โกรธเธอเลยเพราะที่ผ่านมา ผมก็ละเลย ไม่สนใจ ตอนนี้ผมก็ได้ง้อเธอ ตามทุกๆอย่าง ค่อยเอาใจใส่ แต่เธอก็เหมือนจะไม่รับมันแล้ว ผมก็อยุ่แบบนี้มาเป็นเดือนๆ จนวันหนึ่งผมก็เริ่มรู้ตัวเองว่ามันไม่มีวัน ผมเลยเดินออกมาจากชีวิตเธอ แล้วเราก็เลิกกัน     
เลิกได้ไม่ถึงวันเธอก็โทรมา บอกว่าเรารักเธอเราขาดเธอไปไม่ได้ แต่เรายังชอบเขาคนนั้นอยุ่
     บ้างทีก็เหมือนเธอต้องการผม บ้างทีเธอก็เหมือนไม่ต้องการผม สิ่งที่ผมคิดมันคือความผูกพันไม่ใช่ความรัก ถ้าเป็นความรักเธอต้องตัดคนนั้นได้

ผมควรทำยังไงดี จะอยุ่ต่อหรือเดินไปจากเธอ(ที่ผ่านมาเธอไม่เคยมีเรื่องพวกนี้เลย)
ในใจผมรอให้เธอกลับมา แต่มันทรมานจริงๆ