เราป่วยไม่สบายและมีอาการปวดท้อง อาเจียน เลยนอนพัก.  เราอยู่บ้านของสามี สามีออกไปทำงาน  แต่น้องชายสามีอยู่บ้านว่างงาน อายุ20แล้ว ไม่เรียนและไม่ได้ทำงาน
ลูกสาวเรา3ขวบไปรร.   แม่สามีไม่ได้อยู่ด้วยนะคะ ท่านไปทำงานอยู่ที่ตจว.    คือหน้าบ้านเราขี้นกพิราบเยอะมากกวาดทุกวัน มันร่วงทุกวัน พื้นหน้าบ้านจะสกปรกมากก. แต่.. วันนี้เราได้แต่นอน...  เพราะปวดท้องทรมาน.  หน้าบ้านก็ไม่มีใครกวาดขี้นกแทนเราได้เลย.  เราผิดไหมค่ะที่ไม่ได้ออกไปกวาดหน้าบ้าน. ?   อยากถามในมุมของคนอื่นดูบ้าง ?  แต่สำหรับญาติๆของสามีจะมองว่าเราผิดมองว่าเราขี้เกียจที่ปล่อยให้หน้าบ้านสกปรก  ขนาดเราซักผ้าเวลาตอนเย็น ญาติๆสามีก็ยังมายืนด่าเราหาว่าเราซักผ้าอะๆรเวลานี้บลาๆๆ เราได้แต่คิดในใจว่า จะซักเวลาไหนผลลัพธ์คือต้องการตากให้ผ้าแห้งเหมือนกัน. สุดท้ายผ้าก็แห้งอยู่ดีจะซักเวลาไหนมันก็เรื่องของเราไม่ใช่หรือไง....   ตอนเราผ่าท้องคลอดลูกใหม่ๆ แผลยังไม่หายดี เราให้สามีซักผ้าให้เรา ญาติๆสามีก็ด่าเราเละเลยว้าเราขี้เกียจชอบใช้ผัว. ทีทุกวันนี้เราทำงานบ้านทุกอย่าง ซักผ้าให้ผัว ก็ยังหาเรื่องมาด่าเรา.  วันนี้เราป่วยเราไม่ได้กวาดขี้นกหน้าบ้าน.  ทำไมถึงต้องด่าเราคนเดียวด้วย. ผู้ชายทั้งสามีและน้องชายสามี กวาดเองไม่เป็นหรือไง. ทำไมต้องให้คนป่วยแบกสังขารไปทำด้วย. หรือเราเห็นแก่ตัวจนเกินไป ที่มาอาศัยบ้านเขาอยู่แต่มาคิแบบนี้????   ขอฟังมุมมองของคนอื่นหน่อยค่ะ. คิดยังไงกันบ้างค่ะ?