หลังจากดูตอนที่ 10 จบไปแล้วเรียบร้อย >> spoile นะคะ แจ้งก่อนเด้อ....
ที่ไม่พลิกไปจากที่คาดการณ์ไว้เลย คือการที่นางเอกแท้ง หลังจากตั้งครรภ์ได้สำเร็จ แต่ที่เกินความคาดหวังไปมากคือ
อารมณ์ของนางเอก หลังจากที่รู้ว่า โดนบูชอนหลอกมาเนิ่นนานเรื่องลูก อีกทั้งยังโดนแม่เค้กข้าว มาปั่นหัวตลอดเวลา ตอนแรกคิดว่า ต้องมีฉากที่นางเอกร้องไห้หนักมาก หรือแบบคิดจะทำร้ายตัวเอง เพราะเสียใจ เพราะดูนางเอกเองจะหลงรักบูชอนมากในระดับหนึ่ง
แต่กลับกลายเป็นว่า นางเอกเข้มแข็งมาก เข้มแข็งชนิดที่แม่สามีต้องบอกว่า ขอโทษที่เข้าใจความรู้สึกของนางเอกผิดมาตลอด ในส่วนของฉากที่นางเอกนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล และน้ำตาไหลนั้น รู้สึกว่าเล่นได้ดีมาก เรารู้สึกเจ็บปวดไปด้วยจริงๆ ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง เข้าใจว่าละคร น่าจะกำลังสื่อถึงความเสียใจของนางเอก
ในฉากนี้เรามอง และรู้สึกว่า นางเอกเสียใจมาก เสียใจจนน้ำตาที่ไหลนั้น เปรียบเหมือนเลือด (อินจริงจังมาก) ต่อมาฉากที่นางโทรไปเรียกแม่เค้กข้าวมาหา ตอนแรกใจเรามองว่า นางอาจจะยอมหย่า และยกบูชอนให้ หรือนางอาจจะตัดสินใจอะไรที่แบบดูเป็น ผู้หญิงๆ ปรากฎว่านางเข้มแข็งมาก คือนางรักบูชอน แต่น้อยกว่าความรักที่นางมีให้พ่อนาง ถ้านางตัดสินใจหย่า หรือทำอะไรง่ายๆ คนที่จะต้องผิดหวัง คือ พ่อนางเอกเอง ชอบจุดนี้ของนางเอกมาก
ยิ่งตอนพูดกับแม่เค้กข้าวว่า ตัดสินใจแล้ว ว่าจะให้เค้กข้าวใช้นามสกุลจาง แต่นางจะเป็นคนเลี้ยงเองนั้น ยิ่งรู้สึกว่า นางเข้มแข็ง และแข็งแรงมาก ถึงขนาดบูชอนทรุดลงไปกับพื้น
ตอนเห็นหน้าแม่เค้กข้าวเดินเข้ามาในห้อง เรามีความรู้สึกหมันไส้มาก คือ รังเกียจผู้หญิงแบบนี้จริงๆ ไม่มีศักดิ์ศรีในตัวเอง จากฉากนี้ เลยทำให้เราค่อนข้างมั่นใจว่า ที่แม่เค้กข้าวมีน้องตั้งแต่แรก น่าจะพยายามจับบูชอนมากกว่า
ตอนแรกที่นางโดนแม่บูชอนสั่งเก็บในตอนต้นเรื่อง เรารู้สึกสงสารนางนะ รู้สึกว่าผู้หญิงคนนึง ก็ไม่น่าจะโดนกระทำอะไรถึงเพียงนี้ แต่จาก EP ล่าสุดที่นางพานางเอกมาโรงพยาบาล และเจอพระเอก กำชับเรื่องให้เวลาเพียงแค่อีก 1 วัน ให้หนีไปซะ ตอนนั้นก็สงสารนางนะ ยิ่งสงสารมากตอนที่นางโดนพระเอกบีบคอในห้อง และสงสารหนักไปอีกตอนที่มีคนเข้ามาจะฆ่านางในห้อง
แต่หลังจากที่นางไร้ซึ่งศักดิ์ศรีใดๆทั้งสิ้น และไปเผยความจริงให้นางเอกทราบจนแท้ง เกียจผู้หญิงคนนี้มาก เกียจแบบอินสุดๆ รู้สึกสะใจที่สุดที่นางโดนนางเอกยื่นคำขาด เพื่อจะเอาลูกนางมาเลี้ยงเอง
บ่นค่ะ ตามประสา แม่บ้านติดซีรีย์ >> ใครคิดอย่างไร มาแชร์กันค่ะ
Money Flower : หลังจบตอนที่ 10
ที่ไม่พลิกไปจากที่คาดการณ์ไว้เลย คือการที่นางเอกแท้ง หลังจากตั้งครรภ์ได้สำเร็จ แต่ที่เกินความคาดหวังไปมากคือ
อารมณ์ของนางเอก หลังจากที่รู้ว่า โดนบูชอนหลอกมาเนิ่นนานเรื่องลูก อีกทั้งยังโดนแม่เค้กข้าว มาปั่นหัวตลอดเวลา ตอนแรกคิดว่า ต้องมีฉากที่นางเอกร้องไห้หนักมาก หรือแบบคิดจะทำร้ายตัวเอง เพราะเสียใจ เพราะดูนางเอกเองจะหลงรักบูชอนมากในระดับหนึ่ง
แต่กลับกลายเป็นว่า นางเอกเข้มแข็งมาก เข้มแข็งชนิดที่แม่สามีต้องบอกว่า ขอโทษที่เข้าใจความรู้สึกของนางเอกผิดมาตลอด ในส่วนของฉากที่นางเอกนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล และน้ำตาไหลนั้น รู้สึกว่าเล่นได้ดีมาก เรารู้สึกเจ็บปวดไปด้วยจริงๆ ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง เข้าใจว่าละคร น่าจะกำลังสื่อถึงความเสียใจของนางเอก
ในฉากนี้เรามอง และรู้สึกว่า นางเอกเสียใจมาก เสียใจจนน้ำตาที่ไหลนั้น เปรียบเหมือนเลือด (อินจริงจังมาก) ต่อมาฉากที่นางโทรไปเรียกแม่เค้กข้าวมาหา ตอนแรกใจเรามองว่า นางอาจจะยอมหย่า และยกบูชอนให้ หรือนางอาจจะตัดสินใจอะไรที่แบบดูเป็น ผู้หญิงๆ ปรากฎว่านางเข้มแข็งมาก คือนางรักบูชอน แต่น้อยกว่าความรักที่นางมีให้พ่อนาง ถ้านางตัดสินใจหย่า หรือทำอะไรง่ายๆ คนที่จะต้องผิดหวัง คือ พ่อนางเอกเอง ชอบจุดนี้ของนางเอกมาก
ยิ่งตอนพูดกับแม่เค้กข้าวว่า ตัดสินใจแล้ว ว่าจะให้เค้กข้าวใช้นามสกุลจาง แต่นางจะเป็นคนเลี้ยงเองนั้น ยิ่งรู้สึกว่า นางเข้มแข็ง และแข็งแรงมาก ถึงขนาดบูชอนทรุดลงไปกับพื้น
ตอนเห็นหน้าแม่เค้กข้าวเดินเข้ามาในห้อง เรามีความรู้สึกหมันไส้มาก คือ รังเกียจผู้หญิงแบบนี้จริงๆ ไม่มีศักดิ์ศรีในตัวเอง จากฉากนี้ เลยทำให้เราค่อนข้างมั่นใจว่า ที่แม่เค้กข้าวมีน้องตั้งแต่แรก น่าจะพยายามจับบูชอนมากกว่า
ตอนแรกที่นางโดนแม่บูชอนสั่งเก็บในตอนต้นเรื่อง เรารู้สึกสงสารนางนะ รู้สึกว่าผู้หญิงคนนึง ก็ไม่น่าจะโดนกระทำอะไรถึงเพียงนี้ แต่จาก EP ล่าสุดที่นางพานางเอกมาโรงพยาบาล และเจอพระเอก กำชับเรื่องให้เวลาเพียงแค่อีก 1 วัน ให้หนีไปซะ ตอนนั้นก็สงสารนางนะ ยิ่งสงสารมากตอนที่นางโดนพระเอกบีบคอในห้อง และสงสารหนักไปอีกตอนที่มีคนเข้ามาจะฆ่านางในห้อง
แต่หลังจากที่นางไร้ซึ่งศักดิ์ศรีใดๆทั้งสิ้น และไปเผยความจริงให้นางเอกทราบจนแท้ง เกียจผู้หญิงคนนี้มาก เกียจแบบอินสุดๆ รู้สึกสะใจที่สุดที่นางโดนนางเอกยื่นคำขาด เพื่อจะเอาลูกนางมาเลี้ยงเอง
บ่นค่ะ ตามประสา แม่บ้านติดซีรีย์ >> ใครคิดอย่างไร มาแชร์กันค่ะ