ซิ่วปีนี้ปีที่2(ครั้งแรกดรอปช่วยงานที่บ้าน) เป็นเด็กตจว.(ขอนแก่น)แต่อยากติดมหาลัยนึงใน กทม (ซึ่งไกลกันมาก) แต่พอซิ่วรอบนี้พ่อแม่อยากให้เรียนใกล้บ้านเพราะเรื่องค่าใช้จ่ายวันหยุดกลับบ้านง่ายและสุขภาพของท่าน ทำยังไงดีคะ ซิ่วครั้งนี้มีกำลังใจจากหลายๆอย่างให้ฮึดสู้มาอ่านหนังสืออีกครั้ง แต่พ่อแม่กลับไม่เข้าใจแล้วเพราะครั้งนี้พลาดครั้งที่2 พ่อแม่บอกว่าถ้าไปอยู่ไกลเผื่อพ่อแม่เป็นอะไรเกิดมาดูใจไม่ทัน เราก็ห่วง แต่ความฝันเราวางแผนที่นั่นไว้เรียบร้อยแล้ว ถ้าเกิดเลือกตามเส้นทางพ่อแม่ฝันที่วางไว้คือพัง..จะไม่ได้ทำฝันที่คิดสักอย่างเลย แต่พ่อแม่บอกว่าจะได้ความอบอุ่น เสียเงินไม่เยอะช่วยงานพ่อแม่ได้ แม่บอกอีกว่าถ้าครั้งนี้ติด กทม อีกจะไม่ส่งเรียน เงินในบัญชีเราตอนนี้ก็มีไม่เยอะแล้วด้วย กะจะแบ่งเบาภาระพ่อแม่เรื่องตัวเองให้ได้มากที่สุดถ้าส่งตัวเองเรียนจนจบได้เลยก็ยิ่งดี เหนื่อยหน่อยไม่เป็นไร ขอแค่ได้เรียนที่ชอบแต่ไม่รู้จะส่งตัวเองรอดมั้ย ทั้งแม่เป็นคนเด็ดขาดมากถ้าติดที่อยากเรียนแม่ไม่ส่งให้เรียนจริงๆเผลอๆตัดขาดแม่ลูก แม่บอกว่าถึงไปเรียนไกลจบออกมารวยแค่ไหนก็ไม่ต้องมาหาเลี้ยง หรือมีบ้านที่อื่นก็จะไม่ไปอยู่ด้วยเพราะที่นี้เป็นบ้านแก แกหาเงินด้วยลำแข้งของแกเองเพื่อมาซื้อบ้านแล้วจะให้ทิ้งบ้านหลังนี้ไปอยู่กับเราคงไม่มีทาง แม่จิกกัดหน่อยๆแต่พ่อใจเย็นแกพูดว่าไม่เอาหรอกลูกครอบครัวมันไม่อบอุ่น เรื่องตัดขาดกับแม่ กลัวเป็นแบบนั้นจริงๆเพราะกับพี่ชายเคยเห็นตัวอย่างมาแล้ว ทำยังไงดีคะความฝันเรากับความหวังของพ่อแม่ คือปีนี้อยากเข้าที่นั่นจริงจังมากจะทำเต็มที่ไม่เหมือนปีที่ผ่านๆมาแล้ว แต่แม่บอกว่าถ้าไม่เชื่อฟังกันก็อย่ามาเสียใจทีหลัง ความคิดเรื่องเสียใจทีหลังของเราตอนนี้เป็นไปได้ทั้งสองฝ่าย ถ้าเลือกทางเรา เรื่องที่เสียใจทีหลังคือห่วงพ่อแม่แกก็อายุเยอะแล้วไม่ค่อยสบาย มีโรคประจำตัวทั้งคู่ ไม่อยากให้ทำงานหนักแล้ว วันหยุดก็อยากทำพาร์ทไทม์ยังไม่อยากกลับบ้าน แต่ที่บ้านก็อยากกลับไปช่วยพ่อแม่ เรื่องเสียใจทีหลังเรื่องที่สอง ถ้าเลือกทางพ่อแม่ ที่พ่อแม่ให้เรียนคือไม่ชอบ แต่แม่บอกว่ามีพี่..ตอนแรกแกก็บอกไม่ชอบเรียนไปเรียนมาเดี๋ยวก็ชอบเอง คนเรามันต่างกัน ถ้าเกิดเราไม่ชอบแล้วแย่กว่าเดิมละ แม่บอกว่าก็ต้องทำใจชอบมันให้ได้สิคนอื่นยังชอบได้เลย พอเป็นแบบนี้เราก็กลัวมาเสียใจทีหลังอีกอย่างว่า ทำไมเราไม่ได้เรียนที่เราชอบ ทำไมไม่ได้ทำงานเกี่ยวกับที่เราชอบ คือ จขกท.ทำงานอะไรก็ได้ค่ะ ไม่คิดว่ามันจะได้รายได้มากน้อยแต่ขอแค่ได้ทำงานกับสิ่งที่ชอบที่ได้เรียนมาอะ มาเสียใจทีหลังทั้งคู่เลย ยิ่งเครียดยิ่งกดดันมากเพราะกลัวแก่กว่านี้แล้วยิ่งจะไม่มีโอกาสตัดสินใจ จขกท. dek59 จะซิ่ว61 เครียดมาก กดดัน อนาคตอยู่ไหน!!!!!!
สืบเนื่องมาจากกระทู้นี้เลยค่ะ https://www.dek-d.com/board/view/3813756/ เจ้าของกระทู้เดียวกันอยากฟังความคิดเห็นหลากหลาย
ขอโทษด้วยนะคะไม่รู้จะติดแท็กอะไรบ้าง เข้ามาอ่านเยอะๆเลยได้มั้ยคะTT ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ



::::เพิ่มเติมค่ะ::::
เราไม่ได้เป็นลูกคนเดียวนะคะ แต่ก็ไม่ต่างอะไรกับเป็นลูกคนเดียวเลย  เราเป็นน้องเล็กค่ะ มีพี่ชายคนนึงแต่พี่ชายไม่ส่งเสียไม่ค่อยติดต่อมาบ้านเลย พ่อแม่จะชอบยกตัวอย่างพี่ชายให้ดูบ่อยมาก เพราะพี่ชายเกเรไม่เชื่อฟังพ่อแม่ชีวิตมันเลยเป็นแบบนั้นอะไรแบบนี้ฉะนั้นเวลาเราทำอะไรผิดนิดๆหน่อยๆจะโดนหนักเลย เฮ้ออเป็นลูกที่ไม่ได้ดั่งใจพ่อแม่เลยนะคะเราเนี่ย ตอนนี้เลยกดดันอยู่แบบนี้