สวัสดีครับท่านสมาชิกผู้อ่านทุกท่าน

สำหรับกระทู้นี้ผมจะมารีวิวการเดินทางไปไทเปด้วยสายการบิน Philippine Airlines ให้ทุกท่านได้ทราบครับ โดยจะรีวิวแบบเล่าเรื่องอย่างละเอียด ส่วนรูปภาพประกอบนั้นผมใช้กล้องมือถือถ่ายเอา ภาพอาจจะไม่ชัดเท่าไหร่ครับ

ทริปไทเปทริปนี้ผมเดินทางกลางคืน วันที่ 3 ธันวาคม 2560  เวลา 10:45 น. ไฟล์ท PR 733 เดินทางถึงสนามบินนินอย อาคีโน่ กรุงมะนิลา เวลา 3:20 น. ซึ่งที่สุวรรณภูมิเคาน์เตอร์ของฟิลิปปินส์จะอยู่แถว S14-S24 ครับ

ส่วนการออกตั๋วนั้นเค้าจะออกตั๋วทรานเฟอร์ต่อไปไทเปมาให้เราเลย เมื่อออกตั๋วทรานเฟอร์มาแล้ว กระเป๋าสัมภาระที่โหลดเราไปรับที่ปลายทางไทเปได้เลยครับ ดูที่หัวตั๋วจะมีเขียนแยกกันเลยระหว่าง Boarding Pass กับ Transfer Pass แล้วพยายามดูแท็กกระเป๋าที่เค้าติดด้วยนะครับ ว่ามีระบุทั้ง MNL กับ TPI รึป่าว

การเดินทางไฟล์ท PR 733 นั้นทำการบินด้วยเครื่องบินแบบ Airbus A321-200 เครื่องค่อนข้างใหม่เลยครับ เบาะนั่งไม่กว้างนักพอๆกับโลว์คอสทั่วไป ผมสูง 176 ขายาวมันก็จะติดๆหน่อย แต่จะมีหมอนใบเล็กๆให้ แล้วถ้าหนาวเราสามารถขอผ้าห่มจากแอร์ได้นะครับ

ออกบินตรงเวลา ออกก่อนเล็กน้อยด้วยซ้ำเพราะเค้าเรียกขึ้นเครื่องค่อนข้างเร็ว ประมาณ 21.50 น. ก็เรียกให้ขึ้นแล้ว

ได้เวลาอาหารแล้ว อาหารทุกเที่ยวบินจะมีให้เลือก 2 อย่างครับ มื้อนี้ผมเลือกปลา เป็นคล้ายๆผัดปลา รสชาติอาหารบ้านเรานี่แหละ ของหวานเป็นบัตเตอร์เค้กหน้าสัปปะรดอร่อยทีเดียว กับขนมปังก้อนมีเนยให้ทาตามปกติทั่วไป แต่ที่ผมไม่ให้ผ่านคือสลัดผักครับ รสจืดชืดเซ็งมาก ส่วนน้ำเราขอเพิ่มได้ตลอดมีทั้งน้ำเปล่า น้ำส้ม น้ำอัดลม แล้วผมเห็นบนรถเข็นเหมือนจะมีไวน์กับเบียร์ด้วย ผู้หญิงที่นั่งข้างๆผมก็สั่งเบียร์อย่างเดียวครับ

เวลา 3:05 น. ของเช้าวันที่ 4 ธันวาคม 2560 เครื่องแลนดิ้งที่สนามบินนินอย อาคีโน่ เร็วกว่าเวลาคาดการณ์ 15 นาที

รายละเอียดของสนามบินนานาชาตินินอย อาคีโน่ กรุงมะนิลา
สนามบินแห่งนี้ค่อนข้างประหลาด คือมี 4 เทอร์มินอล แต่สร้างห่างกันคนละซีกเลย เดินทางถึงกันได้ด้วยรถ Shuttle Bus เท่านั้น ซึ่งจะออกทุก 15 นาที แต่วิ่งไปวิ่งมาบางทีเราอาจต้องรอถึง 30 นาทีเลยทีเดียว ดูตามรูปนะครับ
Cr.www.manila-airport.net

Terminal 1 จะเก่าแก่ที่สุดลักษณะเหมือนใยแมงมุม รองรับสายการบินอาทิเช่น Air China, Etihad, China Airlines, Japan Airlines แล้วก็หม่อมป้าการบินไทยของเราครับ
Terminal 2 ก็เก่าเหมือนกัน รองรับเฉพาะ Philippine Airlines เท่านั้น !!!
Terminal 3 ดูแล้วน่าจะใหม่และใหญ่ที่สุดแล้ว รองรับสายการบิน เช่น ANA, Singapore Airlines, Cathay และที่สำคัญชาวไทยเรานั่งกันเยอะคือ Cebu Pacific Air ครับ
Terminal 4 เป็นเทอร์มินอลเล็กสุดรองรับเฉพาะสายการบินภายในประเทศ

ดังนั้น สรุปแล้วเมื่อเรานั่ง Philippine Airlines ก็จะใช้เทอร์มินอล 2 ผมจะใช้เป็นการอธิบายแล้วกัน เพราะไม่ได้ถ่ายรูปมาเลย เนื่องจากกำลังสะลึมสะลือ พอออกจากงวงช้างปุ๊บมีเจ้าหน้าที่ยืนรอบอกว่า Transfer for international flight เราก็แจ้งเค้าๆถามว่าไปไหน ผมบอกไปว่าไทเป เค้าให้เดินลงบันไดตรงหน้าไปเลย พอลงมาแล้วผมมองไปเห็นตม.อยู่ทางขวามือ คิดในใจ "อ้าววว แล้ว ทรานเฟอร์ทำไมมีตม." แต่พอมองไปเห็นตรงหน้ามีเคาน์เตอร์ Transfer Desk จึงเดินเข้าไปพร้อมยื่นตั๋วใบที่เป็น Transfer Pass ให้พนักงานสาวสวย นาง Stamp บัตรให้และเขียนแก้ไข Gate ลงในตั๋ว ก่อนจะเรียกคุณป้าเจ้าหน้าที่คนหนึ่งมาให้พาผมไป ป้าพามาที่สแกนกระเป๋าถือสแกนเหมือนพอเป็นพิธี ก็พาผมผ่านเข้าประตูเล็กๆตรงนั้น ห้องนั้นเหมือนเป็นห้องบันไดและมีลิฟท์ด้วยแต่ห้องมืดมากๆ คุณป้ากดลิฟท์พอลิฟท์เปิดมืดตึ๊ดตื๋อผมก็ไม่กล้าเข้าสิ ยึกยักๆป้าจะเข้าไหมนะ สักพักไฟลิฟท์ถึงติด "โอ้ มีดีเลย์ด้วยวุ้ย" ผมก้าวเข้าไปป้าไม่ได้มาด้วยแต่บอกว่าให้กดชั้น 3 พอขึ้นมาถึงชั้น 3 ลิฟท์เปิดเห็นประตูกระจกตรงหน้าเหมือนจะมีโซ่คล้อง "ไงต่อหล่ะที่นี้" ลองผลักดูเปิดได้แหะ ประตูพามาออกตรง Departure Hall ชั้น 3 เทอร์มินอลมันเล็กมาก มองเห็น Gate 1 ยัน 7 หมดเลย ไฟเปิดสลัวๆคือมันกลางดึกไงร้านรวงอะไรก็ปิดอยู่ ผมก็เดินไปนั่งรอตรง Gate 5 ที่พนักงานเขียนแก้ให้

ผมจะพูดข้อเสียตรงการทรานเฟอร์จุดนี้นี่แหละ คือเทอร์มินอลมันเล็กมาก เก้าอี้ก็นั่งแข็ง มีพนักวางแขนเหล็กคั่นที่นั่ง ก็เลยไม่สามารถลักไก่นอนเหยียดยาวได้ ครั้นจะสไลด์ตัวนอนก็เจ็บหลังมากกับเก้าอี้ เพราะงั้นสรุปเลยผมไม่ได้นอนอ่ะ 55555 อีกอย่างก็กลัวความปลอดภัยด้วย เพราะฮอลล์มันไฟสลัวๆ มีผู้โดยสารอยู่ไม่กี่คน ไอคนที่มาไฟล์ทเดียวกับผมไม่มีใครต่อเครื่องกันเลย

เมื่อเริ่มเช้าผู้คนก็เริ่มมากขึ้น เวลา 7:15 น. ไฟล์ท PR 896 ทำการบินด้วยเครื่องบินแบบ Airbus A321-200 เช่นเดิม ออกเดินทางสู่ไทเป Gate ที่ขึ้นไม่ใช่ Gate ที่พนักงานแก้ให้ใหม่ครับ เราต้องฟังประกาศด้วย ตัวผมอ่ะเดินดูป้ายหน้า Gate เอาเอง เพราะ Gate ที่รอมันขึ้นปลายทางเป็นที่อื่นไม่เปลี่ยนซักที

ด้วยความที่ไม่ได้นอนทำให้เพลียมาก ขึ้นเครื่องปุ๊บหลับไปเลย ฟื้นมาอีกทีได้เวลาอาหารแล้ว มื้อนี้เรียกได้ว่าเลือกพลาด มีข้าวไก่ไรนี่หล่ะ กับสเต็กหมู ผมดันไปเลือกเอาสเต็กหมู หมูปั้นก้อนๆดูไม่น่ากินแต่รสชาตโออยู่ครับ แต่ไอมันอบที่เป็นสามเหลี่ยมเลี่ยนเอาเรื่อง มีผลไม้เป็นแตงโม

และก็เดินทางถึงสนามบินเถาหยวนในเวลา 9:40 น. ก่อนเวลา 10 นาทีครับ เราก็ไปรับกระเป๋าที่โหลดมาจากเมืองไทยได้เลย

<<<< ติดตามต่อขากลับในรีวิวความคิดเห็นที่ 3 ครับ >>>>