เริ่มเรื่อง คือเราทำงานยุร้านอาหารเป็นเด็กเสริฟน้ำชงเหล้า แล้วมีวันนึ่ง พี่คนที่เราบอกว่าเป็นแฟนเราเขาก็มากินข้าว กินเหล้ากับเพื่อนเขา ส่วนเราก็ทำงานปกติ แล้วยุดีๆๆพี่เขาก็มาขอเบอร์ ส่วนเราไม่ได้คิดไรค่ะ ก็คิดว่าเป็นลูกค้าเอาไปมันเมาเดียวก็ลืม แต่มันไม่ใช่สิค่ะ สามวันต่อมา โทรมา แหละเวลามันก็ได้พอดีเพราวันที่เขาโทรมามันเป็นวันหยุดเราพอดี เขาก็โทรมาชวนไปดูหนัง วันนั้นว่างพอดีไงค่ะ พอดีเราโสดด้วยและบวกกับเหงา ก็เลยคิดว่าไปก็ไป แล้วเขาก็มารับไปดูหนัง พาไปกินข้าวพาไปบ้านเขา แล้วก็มาส่งเรา ในความคิดเออเทกแค่ดีวะ แล้วพอดีเขาก็ขอคบ เลยคิดว่าคบๆๆก็คบคือไม่ได้คิดไรมากไงค่ะ แล้วสุดท้ายไม่ใช่อย่าที่คิดพอผ่านไปอาทิตนึ่ง เราดันใจง่ายไงค่ะพาสไป แต่เขาก็ไม่ได้ทิ้งไปไหนนะดูแลเทกแค่เหมือนเดิมทุกอย่างจนมาเดือนที่สามเราก็ได้งานกลางวันแต่ยังทำกลางคืนนะค่ะ เวลาเจอก็เลยน้อยลงแต่เขาก็ไม่ได้เปลี่ยนมากนะแค่ปรับเวลาเจอกันน้อยลง แต่ก็ดูแลเหมือนเดิม เราก็ทำงานกลางวันตามปกติแต่ทำมาเดือนที่ 4 เรากับแฟนก็คบกันได้ 7 เดือนพอดี จะเข้าเดือนที่ 8 ยุแหละ แล้วก็เหมือนมีพี่ที่ทำงานเดียวกันกับแฟนเรามาซื้อของที่ร้านเราทำงาน ก็เพราะพี่เขาเป็นลูกค้าประจำด้วยแหละ แล้วยุดีๆๆเราก็คิดไรขึ้นมาไม่รู้ ถามพี่เขาไป ว่า รู้จังคนชื่อนี้ไหม  ได้คำตอบทันที่ค่ะ อ่อพี่ตัวขาวๆๆหน้าตาดีๆๆนะหรอ เลยเอารู้ให้พี่เขาดูเขาบอกว่าใช่ พี่เขาบอกหนูว่า ตอนเดือน พ.ค ยังไปเที่ยวกับพวกพี่ยุเลย เอาแฟนเขาไปด้วย เขาดูแลแฟนเขาดีมากพี่ยังอิจฉาเลยอะ แล้วเราเลยมีคำถามขึ้นมาเลย แล้วกุ่วละ กุ่วเป็นใคร พี่เขายังบอกต่ออีกแฟนเขาตัวเล็กๆๆขาว แต่หนูน่ารักกว่า เรานิถึงกับล้มทั้งยืนเลยค่ะ แล้วพี่เขายังบอกว่าเดียวก็คงจะแต่งงานกัน แล้วกุ่วละกุ่วคือใคร เขามาโกหกเราทำไหม ทำงานก็ดียุการไฟฟ้าเป็นผู้ใหญ่อีกต่างหาก พอพี่ที่บอกเราเขากลับไป ตัวตนเหตุโทรมาทำไรยุค่ะ หนูก็เลยบอกทำงานแล้วก็ตั้งคำถามกับเขาว่า พี่มาโกหกหนูทำไหม พี่มีแฟนยุแล้วมาโกหกทำไหม รู้ไหมเขาตอบว่าไง มีตอนไหนใครบอก เขามั่วแล้ว หนูเลยบอกว่า หนูมีรูปจะดูไหม เขาบอกว่ารูปแต่ปีที่แล้วป่าว หนูบอกตอนไปหัวหิน เขายังจะไปต่อได้อีก อ่อผู้หญิงคนนั้นหรอ น้องที่ทำงานไม่มีเพื่อนเลยเอาไปเป็นเพื่อน แล้วเราเลยถามไปอีกว่า นอนห้องเดียวกันเนียนะน้องที่ทำงาน มันคือะไรพี่มาโกหกทำไหม เขาบอกไม่ได้โกหก เดียวจะเลิกแล้ว แม่ไม่ชอบ ปีใหม่จะเลิกแล้ว ดูคำพูดของเขาค่ะ คือตอนนั้นยังไงเราก็จะเลิกค่ะ เขาถามเราว่าจะเลิกใช่ไหม เราตอบใช่ แล้วเขาบอกเราว่าเค เดียวมาจีบไหมเลิกได้ก็จีบไหม่ได้ เราเลยบอกเขาว่าพี่กลับไปหาแฟนพี่เหอะหนูส่งสารเขาเขาไม่รู้เรื่องอะไรเลย เดียวหนูไปเองหนูส่งสารเขา พอพูดเสดเราก็ตัดสายเลยค่ะ แล้วเราก็เลิกเราไม่ติดต่อเขาก็หายไปเลยได้ประมาณอาทิตนึ่งโทรมาค่ะ ถามเราว่า ทำไรยุค่ะ บอกยุห้อง สบายดีป่าว เราบอกสบายดี แล้วเขาก็พูดต่อว่าพี่กลับบ้านมาเอาช็อคโกแล็กมาฝากกินป่าว เราก็เลยบอกเขาไปว่า เก็บไว้กินกับแฟนพี่เหอะ เขาบอกเคงันแค่นี้แหละ เราก็เลยงงมากจะโทรมาเพื่อ แล้วก็หาไปอีกอาทิตนึ่งแล้วโทรมาอีก ถามเราว่าทำไรยุเราบอกยุห้องพึงตื่นเขาบอกตื่นได้แล้ว แล้วสบายดีป่าว แต่ตอนที่เขาถามเราคือเราไม่สามารถตัดเขาได้จิงๆๆมันทรมานมาแล้วยุดีๆๆความคิดมันก็วูวขึ้นมาว่ากุ่วไม่ได้เป็นคนผิด ทำไหมกุ่วต้องมาเจ็บคนเดียว ทำไหมวะ ถ้าพังมันก็ต้องพังทั้งหมด ทั้งที่เราไม่ไปยุ่งแล้วยังจะโทรมาทำให้เราเจ็บอีก แล้วก็กลับมาคุยเหมือนเดิมมาหาเราเหมือนเดิม ทุกอย่างเหมือนเดิมแต่คือที่ไหมเหมือนคือเราเหมือนแฟนเก็บ เราคิดว่าเหมือนจะกลับไปทำให้มันพังแต่ไม่ใช่ค่ะคือการที่เรากลับไปมันทำให้ทุกอย่างแย่กว่าเดิมคือเจ็บกว่าเดิมแหละตัดเขาออกไปเหมือนสองอาทิตที่แล้วไม่ได้เลย พอไล่เขาไปตัวเองก็คิดมากไม่มีเขาจะอยู่ได้ยังไงเหมือนเรายุคนเดียวแล้วก็เหมือนเขาเข้ามาช่วยทุกเรื่องแล้วมันกลายเป็นการผูกผันที่ตัดไม่ขาดเราต้องทำไงความคิดคือยังไงก็จะเลิกแต่สุดท้ายเขาก็โทรมาทำร้ายเราทุกที่มันก็เลิกไม่ได้เราเคยไล่แล้วเขาก็โทรมายุดี สรุปคืออยู่แล้วเจ็บเลิกก็เจ็บเราต้องทำไงพยายามหาคนมาแทนแต่มันก็ไม่ใช่ คือเรายุกับเขาตอนนี้คิดว่ามันเป็นเวรกรรม หมดเมื่อไรเราคงจะต่างคนต่างไปเจ็บแล้วเจ็บอีกดันอย่ากไปรู้จักเฟสเขา เพราะว่าเขามาบอกเราว่าเขาจะไปดูสถานที่แต่งงานน้องแต่เราไม่คิดว่าเป็นน้องเราคิดว่าน่าจะเป็นตัวเขาเองเราเลยไปขอเฟสแฟน กับพี่ที่เคยบอกเรื่องเขากับเรา แล้วก็ได้มา ในเฟสเขามีรูปคู่กับแฟนแล้วโพส H.B.D นะค่ะคุณแฟนที่รักแต่ตอนนั้นเราไม่ไหวแล้วร้องไม่รู้จะร้องยังไงแล้วแต่มันก็ออกมาไม่ได้ พอมีวิธีบอกไหมค่ะเรารู้ว่าเราผิดทั้งที่รู้เรื่องยังคบต่อแต่เราอยากรู้ว่าควรทำไงต่อใครมีประสบการแบบเราช่วยแนะนำหน่อยค่ะ เจ็บจิงค่ะ อาจจะเป็นเพราะเขาไม่อยอมปล่อยหรือเรากันแน่ก้ไม่รู้ค่ะที่ไม่ยอมไป ช่วยแนะนำวิธีด้วยค่ะ