มีเรื่องจะเล่าค่ะ
เรากับแฟนคบกันมาปีกว่าค่ะ อยู่กินกันฉันผัวเมีย เรากับสามีไม่ได้อยู่บ้านกับครอบครัวนะค่ะ แยกกันออกมาเช่าแมนชั่นอยู่ แฟนเราทำงานบริษัท เราขายของออนไลน์
ห้องเราจะดูรกๆหน่อยเพราะของเยอะ วันนึงแม่ยายเรามาหาตั้งแต่หกโมงค่ะ เรานอนอยู่เพราะได้นอนตีสี่แล้ว เพราะต้องนั่งแพ็กของส่งลูกค้าเราก็สะลึมสะลือยกมือไหว้แล้วนอนต่อ ไม่ได้คิดอะไรเพราะเดี๋ยวแฟนก็ต้องพาแม่ออกไปธุระอยู่แล้ว เราขอนอนเอาแรงหน่อยแระกันเราก็มีงาน  สักพักเราก็ได้ยินเสียงแม่ยายบ่นๆ ว่าห้องรกบ้าง ว่าเราขี้เกียจบ้างอยู่บ้านประสาอะไรไม่เคยเก็บบ่าน ห้องก็รกด่ากระทบว่าถ้าอยู่แบบนี้ปีหน้าก็จมกองขยะตาย เรานี่ตาสะหว่างเลย เเบบคิดในใจว่าเฮ้ยจะอะไรขนาดนั้น แล้วทุกอย่างก็ยิ่งแย่ลงตอนที่แฟนเรามันเดินไปหยิบเสื้อมารีดเองเสร็จแล้วเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ แม่ยายเราก็ปรี่มาเลย ด่าเป็นผู้หญิง ทำตัวไม่ได้เรื่อง เสื้อทำไมต้องผัวรีดเองไม่เก็บห้อง ทีหลังอย่าให้ฉันเห็นอะไรแบบนี้อีกฉันไม่ชอบลูกฉันฉันทำให้รีดให้ตลอดหล่อนทำไมไม่ดูแล บลาๆ เยอะมากคือฟังไม่ทัน
เราก็นั่งเงียบเริ่มโมโหบ้างแต่ไม่พูดอะไรกลัวจะมองหน้ากันไม่ติดค่ะ อยากสวนกลับไปเหลือเกินว่า แม่หนูไม่ได้สอนมาให้เป็นทาสผัว มือตีนไม่ได้ด้วนรีดผ้าแค่นี้ไม่ตายหรอก! เสื้อผ้าทุกชุดที่ลูกป้าใส่อยู่กุก็ซักให้ ไอ้ที่รกๆนะลูกป้าทำรกกุนี่ตามเก็บตลอด อยากจะตอกไปว่าถ้าไม่มีกุลูกป้านั่นแหละจะตายเอา
หายข้องใจค่ะว่าทำไมตอนคบกันแรกๆ สามีเรากลับจากทำงานถึงไม่ทำอะไรเลยซักผ้า ล้างจาน ทำกับข้าวกรอกน้ำกวาดบ้านถูบ้านเราทำเองหมด ตัวเองนอนเล่นเกมโทรศัพท์สบายใจรอเรียกให้กินข้าวอย่างเดียว บางทีเราไปต่างจังหวัดสามสี่วันกลับมาจานชามเขาก็ไม่ล้างกินเสร็จก็ตั้งไว้รอเรามาเก็บล้าง
เพราะที่บ้านเขาสอนกันมาแบบนี้ ยังมีหน้ามาพูดว่าผู้หญิงต้องเป็นแม่ศรีเรือน ค่ะ แม่ศรีเรือนงานบ้านทุกอย่างต้องให้ผู้หญิงทำผู้ชายไม่ต้องทำ มองบนค่ะ...