เกริ่นก่อนนะครับ ผมอายุ19 ปี ครอบครัวไม่รวยและไม่จน ฐานะปานกลาง

ผมเห็นคนที่เขารวย มีเงินเพราะทำมาค้าขาย ทำธุรกิจก็อยากจะเป็นแบบนั้นบ้าง

คนรอบตัวผมมีหลายคนที่ประกอบธุรกิจส่วนตัวแล้วประสบความสำเร็จ. เช่น

ญาติผมทำมาค้าขาย เอาของทะเลมาส่งตลาดให้แม่ค้าที่ขายตามแผงตลาดสดก็รวย

ลุงค้าขายอุปกรณ์ก่อสร้าง ของจิปาถะต่างๆ มีหลายๆสาขา จากคนไม่มีจะกินเลย ตอนนี้รวยไม่รู้จะรวยยังไง

อาผมเป็นนายหน้าอสังหาฯ ตอนนี้เป็นหุ้นส่วนคอนโดก็มาจากคนไม่มีอะไรเลยเหมือนกัน

และอีกหลายๆคน แต่พ่อแม่ของผม ทำงานเงินเดือน ซึ่งมันก็ไม่ได้รวย ผมจึงมีความคิดอยากเป็นแบบคนที่เขาทำธุรกิจ เล่นหุ้น

เหมือนคนที่ผมชอบมีหลายๆคน วอร์เรน บัฟเฟตต์ , ศิริญา เทพเจริญ มีอีกเยอะครับ ที่ผมศึกษาทัศนคติ วิธีคิดการใช้ชีวิตของเขา

ผมเลยบอกกับพ่อ และแม่ แล้วก็ปู่ผมด้วยว่า งานเงินเดือนมัน มั่นคงก็จริงแต่มันไม่มั่งคั่งในความคิดผมนะ ผมเลยบอกเขาว่าชอบค้าขาย ชอบมีลูกค้า

เขาก็บอกพร้อมกันเลยว่าโอ้ย อะไรจะดีเท่าทำงานกินเงินเดือน เช้าเข้าเย็นออก ไม่ต้องทำอะไรมากมาย ผมก็บอก ใช่ก็จริงแต่พอจะใช้เงิน

ไปเที่ยวไปไหนที ต้องคอยกระเหม็ดกระแหม่ เดือนชนเดือนมันไม่เครียดหรอ เขาก็บอกก็ เอ็งคิดแต่อย่างงี้ อยากมีอยากรวย ไม่ใช้ชีวิตเรียบง่าย

ผมเลยไม่ตอบอะไรเดินหนี ผมควรจะเชื่อพวกเขาไหมครับ ว่าทำงานแบบเงินเดือน หรือผมจะทำมาค้าขาย ทำธุรกิจครับ