สวัสดีค่ะ เนื่องจากได้มีโอกาสไปคลอดลูกคนที่สองที่โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา จึงมีเรื่องราวอยากจะมาเล่าสู่โลกออนไลน์ให้ได้ฟัง พร้อมแล้วไปกันเลยค่ะ

หลังจากผ่านการคลอดลูกคนแรกไปเมื่อสามปีที่แล้ว (ติดตามอ่านได้ในกระทู้เก่า) ไปด้วยอุปสรรคนานับประการ ยัง ยังค่ะ ยังไม่เข็ด ตั้งปณิธานเล็กๆ ในใจว่าจะมีลูกอีกสักคนให้ได้ภายในอายุ 35 ปี ด้วยการปรึกษาคุณหมอที่ดูแลเรื่องโรคลิ่มเลือดอุดตันและหมอสูติที่โรงพยาบาลแห่งนี้แหล่ะ ตรวจเลือดตรวจสุขภาพกันหลายต่อหลายครั้ง จนคุณหมอให้หยุดยาละลายลิ่มเลือด และยกเลิกการคุมกำเนิดเพื่อเตรียมตัวท้องอีกครั้ง (แนะนำว่าถ้าใครมีความเสี่ยงเยอะๆ ทุกอย่างต้องอยู่ภายใต้การควบคุมและอนุมัติของแพทย์เท่านั้นนะคะ)

และแล้วโชคชะตาหรืออย่างไรก็ดลบันดาลให้เราตั้งท้องจนได้ ดีใจระคนกังวลใจเพราะว่าขณะนี้อายุก็ย่างเข้า 35 จริงจังแล้ว เรี่ยวแรงกำลังวังชาก็ลดลงไปหลายเติบ คุณหมอแจ้งว่ามีความเสี่ยงเรื่องเบาหวาน เรื่องเนื้องอกที่มดลูกที่ยังไม่ได้เอาออก ลิ่มเลือดอุดตันที่ขา และที่สำคัญ คุณต้องเจาะน้ำคร่ำเพื่อประเมินความผิดปกติของเด็กที่จะเกิดขึ้น (เดี๋ยวจะเขียนเล่าความเป็นไปของการเจาะน้ำคร่ำให้ฟังด้วย) ผลสุดท้ายคือเจาะเลือดตรวจน้ำตาลและเจาะน้ำคร่ำแล้วปกติทุกอย่าง เย้ เย้

การตั้งท้องยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ มาตรวจครรภ์ทีก็พะวงจิตใจ กลัวไปต่างๆ นานา (เราไม่ได้ฝากพิเศษหรือไปคลีนิคนะ ตรวจตามโปรแกรมทั่วไปของโรงพยาบาลเลย) คุณหมอก็ระบุความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้น และเนื่องจากว่าเนื้องอกมดลูกที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางมากกว่า 10 เซนติเมตร จำนวน 3 ก้อนไปบดบังทัศนวิสัยปลายมีดผ่าตัด คุณหมอจึงขอลุ้นว่าให้พยายามคลอดเองอีกครั้ง ไม่ไหวจริงๆ ค่อยผ่าตัดแล้วกันนะ

ย่างเข้าสู่ช่วงเดือนสุดท้ายก่อนครบกำหนดคลอดแล้ว ท้องใหญ่มาก คุณหมอแจ้งว่าถ้าเจ็บท้องแล้วรีบมาได้เลยนะ (ตรวจตอนแรกลูกไม่กลับหัว ลุ้นอยู่เป็นเดือนในที่สุดก็พยายามเบียดตัวเองสุดฤทธิ์สุดเดช ฝ่าฟันกลับหัวลงมาจนได้ โอ้ ลูกแม่) และแล้วก็ใกล้เข้ามาอีกถึงสัปดาห์สุดท้ายก่อนกำหนดคลอด พร้อมกับความไร้วี่แววของอาการน้ำเดิน เจ็บเตือน นี่ก็แบบว่าเฮ้ยยย ไม่ใช่ละ คนแรกคลอดก่อนที่กำหนดไว้ตั้งเกือนเดือน คนนี้คือจะให้เลยกำหนดไปก่อนหรืออย่างไร ลูก ลูก ลูก ออกมา แม่รออยู่