ใครเคยเป็นบ้างครับ อยู่เฉยๆ,นอน,นั่งอยู่เฉยๆก็นเห็น ไม่สิ มันเหมือนอยู่เฉยๆก็นึกเห็น สัมผัสเห็นคือมันคล้ายๆแดจาวูแต่มันไม่ใช่ มันยังไงผมก็อธิบายไม่ถูก เอาว่าใช้คำว่านึกเห็น รูปๆหนึ่ง สถานที่ๆหนึ่ง ซึ่งตัวผมเองก็ไม่รู้ว่าเคยเห็นที่ไหนตอนไหนในช่วงชีวิต แต่กลับรู้สึกผูกพันธ์ บ้างครั้งก็รู้สึกเศร้า เหงา คิดถึง มีความสุข กับสิ่งที่นึกเห็น คือ พอเราจะพยายามนึกต่อไปอีก มันก็นึกไม่ออก คือมันทรมานมากๆครับ กับสิ่งที่เรานึกเห็น กับความรู้สึกที่ตัวเราเองสัมผัสได้  อยากจะนึกให้ออก อยากจะรู้ว่ามันคืออะไร และตัวเอาเราเป็นอะไร บ้า หรือ คิดมาก หรือ นิมิต หรือจิตนาการไปเอง หรือเป็นความทรงจำตอนวัยเด็ก หรือ จิตใต่สำนึกเรา หรืออะไรที่เป็นในแนวความเชื่อเกี่ยวกับความลี้ลับแล้วล่ะก็ ก็ประมาณภาพจากอดีตชาติ อันนี้ผมก็ไม่เชื่อหรอก แค่ยกตัวอย่างเฉยๆ คือเป็นบ่อยมากครับช่วงนี้ ใครรู้ ใครเข้าใจในสิ่งที่ผมสื่อ ช่วยผมทีครับ.