ขอแตกมาจากกระทู้เก่านะคะ จะได้ไม่เสียเวลาโหลดกันนานจนเกินไป
เนื้อหาไม่ค่อยมีอะไร แต่อรรถรสมันเยอะ อิอิ

ความเดิมตอนที่แล้ว
Day 1 กับฮ่องกงแอร์ไลน์ และ Day 2 ใบไม้เกือบจะแดงที่ Arashiyama : https://ppantip.com/topic/37160952

ฝากเพจด้วยนะคะ แวะไปคุยกันได้นะ 😊 : https://www.facebook.com/chimolol/

Day 3
13 Nov 2017

ย้อนวัยกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งที่ USJ

วันนี้ขอมอบให้กับ Universal studio Japan 1 วันเต็มๆไปเลย

มาเล่าถึงการเตรียมตัวกันก่อน เราซื้อตั๋วมาจากประเทศไทยนะ
นี่น่าจะเป็นพาร์ทเดียวที่เราไม่ได้จัดการเอง

ตอนแพลนทริปเนี่ยก็ถามเพื่อนว่า แกอยากไป USJ รึป่าว
คือเราเนี่ยยังไงก็ได้ ไปก็ดี ไม่ไปก็ไม่เป็นไร
สรุปเพื่อนบอกจะไป ก็โอเคร งานโบ้ยให้เพื่อนก็มา

เลยยกหน้าที่การจองตั๋ว USJ ให้กับเพื่อนไปเลย
แล้วช้านจะเขียนอะไรได้ล่ะเนี่ย 555

เอาเท่าที่พอจะมีส่วนร่วมอยู่บ้างละกันนะ คือเราก็จะดูวันให้ว่าจะไปวันไหน
ตอนแรกกะว่าออกจากสนามบินจะไป USJ เลยแล้วค่อยเข้าเกียวโตทีเดียว
แต่วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ มันก็ออกจะโหดร้ายไปซักหน่อยกับการต้องไปสู้รบกับมวลมหาประชาชนในวันอาทิตย์
เลยเปลี่ยนแพลน มีให้เลือกสองวันคือ วันจันทร์ และวันอังคาร
เพื่อนเลือกวันอังคาร นางให้เหตุผลว่าวันจันทร์มันติดกับวันหยุดบางคนลาต่องี้
ก็อะเครเอาที่สบายใจ ตั้งเป้าเป็นวันอังคารมาโดยตลอด
เพื่อนก็ดูตั๋วบวกกับ Express pass ค่ะ ส่วนเราทำหน้าที่ดูพยากรณ์อากาศ
คือช่วงก่อนไปประมาณเดือนนึงเปิดพยากรณ์อากาศทุกวัน เปลี่ยนแพลนตามอากาศก็ว่าได้
หลังจากบอกเพื่อนไปจนใกล้วันจะตกลงปลงใจจองตั๋วก็ยังสรุปว่าเป็นวันอังคารอยู่
เพื่อนก็บอก เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าจะไปจองตั๋วล่ะนะ เราก็โอเครตามนั้นเลย

ตื่นเช้ามาวันที่เพื่อนจะไปจองตั๋ว มือคว้ามือถือมาดู เปิดพยากรณ์อากาศ
แล้ว วันอังคารฝนตก นางจองตั๋วไปยังวะเนี่ย
คือแบบตั๋ว USJ + Express pass มันเป็นแบบระบุวัน
รีบไลน์ไปหาด่วนๆ แกร วันอังคารฝนตก เปลี่ยนๆขอเป็นวันจันทร์แทน
ถ้าฝนตกพวกโชว์ต่างๆก็จะงด และไม่แน่ใจว่าเครื่องเล่นกลางแจ้งจะงดด้วยมั้ย
โชคดีที่เพื่อนยังไม่ได้ซื้อตั๋วเลยเปลี่ยนเป็นวันจันทร์ได้ทัน

สรุปพอตอนไปซื้อก็กะว่าจะเอา Express pass ด้วยแต่.....ค่า Express วันจันทร์แพงกว่าวันอังคารจ้า
เรื่องมันมีอยู่ว่า ทาง USJ เนี่ยเค้าก็จะมีการ Forecast จำนวนคนแต่ละวัน
วันไหนที่เค้าคิดว่าคนจะน้อยค่า Express ก็จะถูกกว่า คือแบบต่างกันเยอะ จนเริ่มเสียดายตัง
แค่ค่าตั๋วเข้าก็แพงแล้ว ต้องซื้อ Express อีก ครึ่งหมื่นได้ แถมใช่ว่าจะลัดคิวได้ทุกเครื่อง
ได้แค่ประมาณ 4 เครื่องตามตั๋วที่เราเลือกไป ก็เลยตัดใจเอาวะต่อคิวเอาละกัน

คราวนี้เมื่อชีวิตไม่มี Express เราก็ต้องมีการเตรียมตัวอย่างรัดกุม
คือ เราต้องไปตั้งแต่เช้า วันนั้น USJ เปิด 8:30 (แต่ละวันเปิดไม่เท่ากันนะจ๊ะ เป็นสวนสนุกที่มีความอินดี้สูงมาก)
แพลนที่วางไว้คือไปถึงก่อนสวนสนุกเปิด 1 ชั่วโมง ซึ่งก็คือต้องไปถึงตั้งแต่ 7:30

ขุ่นพระ ล่ะตรูก็นอนซะไกลเลย ต้องมาจากเกียวโต

ตามกำหนดการถ้าจะไปถึงตอน 7:30 เราต้องออกจากที่พักตั้งแต่ 6 โมง แต่......ความจริงมักไม่เป็นตามที่คิดไว้

ตื่นมาก็จะหกโมงล่ะจ้า รีบล้างหน้าแปรงฟันด้วยความเร็วสูง
กว่าจะได้ออกจากที่พักก็เกือบหกโมงครึ่งล่ะ เดินไปถึงสถานีเกียวโตด้วยความที่ยังเช้ามาก
ประตูหลายประตูก็ยังไม่เปิด เราก็หลงอีกค่ะ หาทางไปขึ้นรถไฟสายที่ต้องไปไม่เจออีก
ถถถถถถถถ เวลารีบๆ มันมักจะเป็นอย่างงี้ล่ะนะ

สุดท้ายถามคนนี้ทีคนนี้ที เราก็หาทางไปเจอ

การเดินทางนะคะ
=> ขึ้นรถไฟจาก Kyoto station ไปลง Osaka station (JR Tokaido-sanyo line สายสีน้ำเงิน)
แล้วก็เปลี่ยนคัน ไปนั่ง Osaka loop line ไปลง Universal city station
(สามารถซื้อตั๋วจากเกียวโตไปลง Universal city station ได้เลยนะ
ตอนนั้นก็ยังไม่ค่อยตื่นไง ซื้อมาแค่ Osaka แต่ไม่เป็นไร ซื้อผิดก็ไม่ต้องออกมาซื้อใหม่นะครัช
นั่งต่อไปโลด ค่อยไป Adjust ตั๋วที่เครื่องขาออกได้เลย ชิลๆ)

และแล้วเราก็มาถึง USJ ประมาณ 8 โมงท้องเริ่มร้อง ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย เห็น Lawson พุ่งตรงเข้าไป
พอเข้าไปปุ๊บก็ถึงกับช็อค ขุ่นพระแถวยาวมาก เลยถอดใจเดินหน้าต่อไป (ต้องรีบไปเครื่องเล่นแฮรี่)

เดินมาอีกนิดเจอแมคโดนัล หันหน้ามองตากับเพื่อน
โอเคร กินแมคนี่แหละ เข้าไปสั่งกันเสร็จสรรพ
ชุดใหญ่ไฟกระพริบ จะกินที่ร้านก็กลัวเดี๋ยวไปเครื่องเล่นคนเยอะ เลยตัดสินใจหิ้วไปเลยจ้า




มาถึงหน้าทางเข้า USJ อื้อหือ คนมารอประตูเปิดกันตรึม นี่ถามเจรงมาสวนสนุกต้องทุ่มเทกันขนาดเน้เลยหรอ
ตั้งแต่เกิดมาพี่ก็ไม่เคยไปรอประตูดรีมเวิร์ลเปิดนะพูดเลย หึหึ คนญี่ปุ่นเค้าจริงจัง
แต่ละคนใส่ชุดมาแบบมีตีม เรานี้ดรอปไปเลยฮะ
อย่ารอช้ารีบไปเข้าแถวรอดีกว่า

ระหว่างยืนเค้าแถวอยู่นั้น เพื่อนก็หันมาถามว่า แกรๆ มันเอาของเข้าไปกินข้างในได้หรอวะ
ไม่เห็นมีใครเค้าถืออะไรเข้าไปกินเลย

ไอเราก็แบบข้อมูลน้อย อ่านมาแบบผ่านๆ ว่ามีคนเคยเขียนว่าของข้างในแพง
ให้ซื้อจากข้างนอกเข้าไปกินด้วย ระหว่างรอแถวเครื่องเล่นนาน ควรมีเสบียงเตรียมไว้ไรงี้
ก็เลยคิดว่า เหย ได้ดิ

เพื่อนก็ดันเชื่ออีก ต่อแถววนไป ระหว่างต่อแถวก็ไม่คิดจะหยิบขึ้นมากินนะ (แบบคนญี่ปุ่นเค้าก็ไม่เดินกินกันไง
ไอเราก็ไม่อยากจะมาทำมารยาทไม่ดี)
พอประตูเปิดให้เข้าแถวค่อยๆทะยอยสั้นลง จนกระทั้งถึงคิวเราคร่า


เราก็เค้าไปก่อนสแกนบาร์โคด ผ่านฉลุยเข้าไป
ต่อจากนั้นเพื่อนเรา ผู้ถือถุงแมคอยู่ พนักงานกั้นบอกเอาเข้าไม่ได้
น่านนนนนนนนนนนง่ะ กรูบอกแล้ว(คาดว่าเพื่อนนะจะแอบคิดงี้อยู่ในใจ)
ทำไงล่ะคนนึงเข้ามาแล้ว อีกคนยังเข้ามาไม่ได้ ก็เลยส่งซิกไปบอกว่า งั้นก็ทิ้ง
คือแบบถ้าจะออกไปกินแล้วต่อแถวเข้าใหม่นี่ไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมงแน่นอน
เพื่อนทำหน้าอาลัยอาวรต่อถุงแมคนิดนึง สุดท้ายก็ต้องยอมทิ้งไป
ทิ้งไปแบบยังไม่ได้กินอะไรเล้ยยย อ่อ เรากินน้ำส้มไป ส่วนเพื่อนกินนม คุ้มค่ากะเงินที่เสียไปจริงๆ
สังเวยแมคให้กลับถังขยะที่ USJ ไปแล้วก็ไม่รอช้า
เราไม่มีเวลาจะมาอาลัยอาวรมากนัก ภารกิจพิชิตแฮรี่รอเราอยู่
ฝูงชนแห่กันเดินเข้ามา ทุกคนรีบวิ่งไปยังเป้าหมายที่ตัวเองต้องการ
(เหย คือมันต้องจริงจังขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ยังคงถามตัวเองในใจ ขาก็จ้ำอ้าวไปเรื่อยๆ)
เดินตามฝูงชนไป ในที่สุดเราก็มาถึงอาณาจักรแห่งเวทมนต์ คือคนโล่งน่าถ่ายรูปมากอะแกร
แต่แบบไม่ได้ไง ต้องไปปราสาทฮอกวอตก่อน ตัดใจยังไม่ถ่ายรีบไปปราสาทฮอกวอตโลด


พอไปถึงปุ๊บรีบพรุ่งเข้าไป ตอนแรกดีใจเหย ไงล่ะแถวไม่ยาว ไม่เห็นเหมือนที่เค้าบอกกันเลยว่าแถวยาวมาก
พอเดินไปอีกนิดเดียวเท่านั้นแหละ อื้อหือ.....ที่มันไม่ยาวเพราะข้างในนี่แถวขดกันหลายพับมาก
ไม่รู้จะอธิบายยังไง นี่มันผ้าขี้ร้ิวกระเพาะวัวชัดๆ เราก็เดินวนไปค่ะ เข้าคิวอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมงเราก็ได้เข้าปราสาทสมใจ


สวย สมจริง ดูดีทุกอย่าง ยกเว้น แฮรี่พูดภาษาญี่ปุ่นว่ะแกร มันก็จะแปลกๆนิสนึง ไม่มีซับให้ด้วยไง
บางทีช้านก็อยากจะเข้าใจว่าเธอพูดอะไรกับช้านงี้
(เมื่อปีที่แล้วตอนมาญี่ปุ่นช่วงซากุระ ได้เจอครอบครัวคนไทยที่นิกโก้ พี่แกมาเล่น USJ เหมือนกัน แกก็บอกอยู่แหละว่าแฮรี่ที่นี่มันจะไม่ค่อยอินตรงเป็นภาษาญี่ปุ่นนี่แหละ แล้วแกก็บิ้วหนักมากว่าเนี่ยต้องไปเล่นที่เมกา เจ๋งมาก ตอนนี้เข้าใจพี่ล่ะ ถ้าได้ไปเมกา จะมารีวิวใหม่ละกันนะ)

พอเดินวนในปราสาทจนมาถึงเครื่องเล่นแรกในวันนี้
Harry Potter and the forbidden journey
มันจะเป็นแบบ 3D เหมือนเราขี่ไม้กวาดอยู่ ถามว่าสนุกมั้ยก็โอเคร แต่ถ้าต้องต่อแถวเกินชั่วโมงเพื่อเล่นอันนี้ก็อาจจะอารมณ์เสียนิดนึง
คือเล่นเสร็จปุ๊บ เพื่อนก็หันมาถามว่า แกๆ อันนี้คืออันพีคสุดแล้วหรอวะ
เอ่อ....ตามที่อ่านมาเค้าก็ว่ากันงั้นนะ เพื่อนยังคงคิดว่า มันน่าจะไม่ใช่มั้ย

เอิ่ม ใช่ดิ เชื่อกรู อันนี้แหละ มองบนแพร๊บ คือแบบตอนที่เรานั่งเครื่องเล่นมันจะเป็นสี่ที่นั่ง
เราก็ได้นั่งกะคู่พ่อลูกชาวญี่ปุ่น ซึ่งสองคนนี้ดูเงียบมาก แบบไม่กรี๊ดไรเลย
เรากะเพื่อนกลัวไม่คุ้มที่สังเวยแมคไว้ที่ถังขยะแล้ววิ่งมาไงเลยพยายามกรี๊ดกันตลอดเวลา
แต่เข้าใจอารมณ์ความพยายามกรี๊ดมะ ออกมามันก็จะงงๆ ว่ากรูกรี๊ดอะไรวะ
มันต้องกรี๊ดหรอ อ่าๆ กรี๊ดซะหน่อย เพื่ออรรถรส ตามนั้นล่ะกัน

ออกมาจากเครื่องเล่นก่อนจะออกนอกปราสาทก็ต้องมาแวะโซนของฝากกันก่อน
ตอนแรกก็คิดว่าวันนี้ช้านจะแปลงร่างเป็นสาวฮอกวอต เจอราคาเสื้อคลุม ผ้าพันคอเข้าไป
พี่ก็ทำใจซื้อไม่ได้จริงๆ ปล่อยมันไว้ตรงนั้นล่ะกัน (ก่อนมาก็เสียค่าชุดไปเยอะล่ะ อย่าให้ต้องมาเสียที่นี่อีกเลย)


หลังจากพยายามทำใจไม่ให้ใจอ่อนกะของล่อตาล่อใจทั้งหลายในที่สุดเราก็ได้ออกมาสู่โลกกว้างอีกครั้ง
ตอนนั้นท้องเริ่มหิวโหย ตอนแรกก็คุยกะเพื่อนไว้ว่า เนี่ยเล่นเครื่องแรกเสร็จเราก็ออกไปหาอะไรกินเลยละกัน

แต่พอเดินออกมาเจอเครื่องเล่น Flight of the Hippogriff
ขุ่นเพื่อนก็อยากเล่นค่ะ เราก็อ่านรีวิวมา เค้าบอกว่าไม่หนุก
อ่าแต่เพื่อนอยากเล่นก็ตามใจ มันมีเวลาเขียนไว้ข้างหน้าว่าต้องรอประมาณชั่วโมงได้มั้ง
แต่ดูแล้วแถวไม่เห็นยาวเลย ไม่น่าจะถึงชั่วโมงหรอก เข้าไปเลยละกัน


พอหลวมตัวเดินเข้าไปเท่านั้นแหละ ขุ่นพระ!! คุณหลอกดาว นี่ก็โดนหลอกซ้ำซากกันอยู่เนี่ย
เจอผ้าขี้ริ้ววัวอีกล่ะแกร ต่อแถววนไปค่ะ จนในที่สุดเราก็ได้เล่น
มันก็จะอารมณ์รถไฟเหาะเบ่บี๋นิดนึง คือมันก็ดีอ่านะ แบบกำลังจะกรี๊ดจิงจังก็หมดซะแล้ว
มันไม่สุดน่ะเข้าใจมะ เหมาะสำหรับคนอยากเล่นอะไรหวาดเสียวแต่ทนความหวาดเสียวไม่ค่อยได้
แต่ไม่เหมาะกะพวกกร้านโลกฮาร์ดคอร์มากๆ มันได้แค่สะกิดๆเท่านั้น
(แอบกระซิบสำหรับสายฮาร์ดคอ Fuji Q highland แจ่มมากกรี๊ดจนน้ำลายเต็มหน้า)