แม่สามีทำให้เราอึดอัดใจมาก

ตอนนี้เราแต่งงานมา5ปีแล้วค่ะ มีลูก2คนแล้ว
เราคิดว่าเราโง่เองที่ปล่อยให้ความรักมันบังตาเรามาตลอด
เข้าบ้านแฟนวันแรก แม่เขาใช้เราขัดห้องน้ำค่ะ
เราว่าก็ยังพอทนนะ คบกันมาสักพักก็แต่งงาน
แต่งงานกันมา พอมาส่งตัวที่บ้านสามี ในห้องมีเตียง2เตียง นางบอกกับทางญาติเราว่า เดี๋ยวนางจะย้ายออกไป แต่นางก็ไม่ย้ายสักที จนเราอึดอัดมากก็เลยเอาม่านกั้นห้องมากั้นกลาง แต่ก็ยังไม่วายอึดอัดใจอยู่ดี จนเราตัดสินใจย้ายห้องเอง เอาตู้เสื้อผ้านางออกมาจากห้องแต่งตัว แล้วย้ายเตียงเราเข้าไปแทน สามีเราไม่ช่วยอะไรเลยคืออยากย้ายก็ย้ายเอง ต่อมา นางพูดอีกว่า ถ้าจะจดทะเบียนสมรสกัน ต้องมาถามกูก่อน พูดกับเราก็กูตลอดเลย เรียกชื่อเราก็มีคำนำหน้าทุกที เราก็เริ่มไม่ไหวกับนางแล้วล่ะ พอพ่อสามีเสีย คนในครัวให้เราออกมาจากครัวเพื่อมาฟังพระหน้าบ้าน พอเรามาถึงนั่งพนมมือยังไม่ทันหายเหนื่อย นางหันมาเห็นเราแล้วก็ไล่เรากลับเข้าครัวเหมือนเดิม เราทำกับข้าวนางก็ไม่กินของเรา เราคลอดลูกคนแรกมานางก็ไม่เคยช่วยเราเลี้ยง
วันแม่ เราอยากไปหาแม่เรา แต่นางจะไปเอาใบส่งตัวที่รพ. เราก็บอกแฟนเราว่าไปส่งเราที่บ้านก่อนสิ เดี๋ยวเราไปเอารถพ่อมาช่วยส่งของให้จะได้เสร็จไวๆ(บ้านเราขายของมีนัดส่งของให้ลูกค้าตอนเย็น) นางไม่ฟังอะไรเลย ว่าเราเรื่องมาก นางประชดจะขี่มอเตอร์ไซต์ไปเอง ทำให้แฟนเราไม่พอใจเราอีก จนเราท้องลูกคนที่2นางพูดว่า ไม่อยากให้มี พูดอยู่จนทุกวันนี้ ลูกเราเรียกนางว่าย่า แต่นางเรียกแทนตัวเองว่ายายตลอดเลย มาวันนึง เราตัดสินใจทำธุรกิจที่สามีเราต้องออกต่างจังหวัดอยู่บ่อยๆ นานๆจะกลับบ้านทีนึง เราไม่เคยตามนะ เพราะไว้ใจแล้วเราก็ห่วงลูกด้วย เราท้องแก่ลูกคนที่สองก็เลยย้ายกลับมาอยู่บ้านเรา จนลูกเราสองขวบแล้วล่ะ นางบอกกับพี่สามีเราว่า นางจะมากับสามีเรา มาเก็บเงิน ไม่ให้บอกเรา แล้วนางก็ตามสามีเราจริงๆ แม่เราให้ทุนมาก้อนนึงเราก็ขายของ พอเราทำงานได้สามีก็ไม่ค่อยส่งเสียเรา แม่สามีนางเที่ยวบอกกับใครต่อใครว่าจะให้เงินเราอาทิตละเท่านั้นเท่านี้ คือเราก็ไม่เข้าใจนะว่ามายุ่งกับครอบครัวเราขนาดนี้ทำไม สามีเราหมุนเงินไม่ทัน พอดีกับสินค้าที่เราขายมันขาดช่วง เราเอาเงินเราให้เขาหมุน พอเราจะดึงเงินเราคืนแม่สามีนางไม่พอใจ นางบอกว่าเป็นส่วนของครอบครัวก็ต้องช่วยกัน ทั้งๆที่เราหาเลี้ยงลูก สามีเราไม่ส่งเลยตั้งแต่นางไป
วันนึงนางไปกับสามีเราไม่ได้เพราะหมอนัด เราก็เลยมาแทน แล้วสามีเราก็ไปรับนางมาอีก นางมาก็ไม่ได้ทำอะไรเลย พูดกับคนนั้นคนนี้ประดุจว่าเป็นธุรกิจของนางเอง กลางคืนเรากำลังจะนอนด้วยกันนางก็ตะโกนบอกสามีเราว่านอนได้แล้ว วันนึงเราป่วย น่งก็แกล้งป่วยบ้าง ซึ่งเราแน่ใจว่านางแกล้ง เราให้สามีพาไปฉีดยา กลางคืนนั้น นางก็แกล้งละเมอจ้า ปกติคนละเมอเราก็ต้องเข้าใจว่าหลับลึกนะ แต่เราสังเกตดูมันผิดปกติหลายอย่าง นางละเมอครางชื่อสามีเรา เสียงแบบเหมือนคนกำลังจะขาดใจ สามีเราหลับ นางก็ครางดังขึ้น ดังขึ้น ทีแรกเราก็จะดูว่านางจะทำไงต่อ จนเราทนฟังไม่ไหว เราก็เรียกสามีเราให้ไปดู สามีเราลุกไปยังไม่ทันได้เรียก แค่ถามว่าฝันหรอแม่ แค่นี้ก็รู้สึกตัวแล้วอ่ะ คือไม่เนียนเลย ตื่นเช้ามา สามีเราทำงานตอนเช้าอยู่นางก็ยังดีๆ พอสามีเราจะมาทานข้าว นางก็ป่วยขึ้นมาอีกซะงั้น สามีเรานี่ลืมไปเลยว่าเราป่วย ไม่เคยถามเรยว่าเราเป็นไงบ้าง พอสามีเราไปทำงานนางก็ปกติขึ้นมาอีก ตกเย็นนางให้เราพาไปหาสามีเรา เราก็พานางไป ทั้งๆที่เรายังไม่หายเลย พอไปถึง คนที่ได้รับคำถามว่าเป็นไงบ้างก็คือนาง เราควรทำไงดี สามีเราไม่เคยรู้เลยว่าเราต้องเจออะไรบ้าง ไม่เป็นกลาง เราคิดว่าเราไม่ไหวแล้ว ขอโทษด้วยนะถ้าตกหล่นหรือเนื้อหาเข้าใจยาก
กระทู้แรกค่ะ
ทุกข์ใจมาก ไม่ไหวจริงๆ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 8
เห็นด้วยกับ คห.6 นะ

อีกอย่าง สามีที่ไม่ได้ช่วยส่งเสียเลี้ยงลูก แถมแม่สามียังเกาะหนึบลูกชายอย่างกับพวกโรคจิต ทั้งแม่ทั้งลูกไร้ประโยชน์ขนาดนี้คุณจะเก็บไว้ทำกะปิปลาร้าเหรอคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่