สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องอึดอัดใจอยากระบายมากเลย
เราย้ายมาอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งตั้งแต่อายุ 6 ขวบ
ปัจจุบันอายุ 23 แล้วค่ะ แต่เหตุการณ์ไม่เคยเปลี่ยนเลย
ตอนเราย้ายมา บ้านเราค่อนข้างจนเลยล่ะค่ะ ลำบาก
คนในซอยเลยไม่อยากสุงสิงด้วย บวกกับเหตุผลบางอย่าง
แต่เราจำได้ไม่ลืมว่าเราและครอบครัวถูกเขาดูถูกยังไง
ตอนเรียนประถมเราก็เล่นตามประสาเด็กๆ กับเพื่อนๆ
เขาก็ตะโกนมาด่าว่าพวกเราเสียงดังหนวกหู อันนี้เข้าใจค่ะ
เขาตีแมวเรา แมวเข้าไปจับแมลงสาบในรั้วบ้านเขา เลยถามว่า "ตีแมวเราทำไม"
จากนั้นเลยเราไม่เคยไปเฉียดใกล้บ้านเขาอีกเลย ฝังใจ
มัธยม มีคนย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ก็ไปสนิทกับพวกนั้น
เขาก็พากันมาเกลียดบ้านเรา และเขาพูดถึงพี่เราลับหลัง
พี่เราพาแฟนมาหาแม่ เขาพูดว่า "โห คบเด็กรุ่นน้องเลยหรอ"
เราบังเอิญผ่านไปได้ยินแต่ขาไม่เห็นเรา เลยถามว่า "แล้วทำไมหรอ มีอะไร?"
ชอบเปิดเพลงเสียงดังลั่นซอยตอนดึกๆ รบกวนคนอื่น
แต่ดูเหมือนจะมีแต่บ้านเรานี่แหละที่ไม่ได้ออกไปร่วมวง
แล้วมีคนโทรแจ้งตำรวจ เขาก็หาว่าบ้านเราแจ้งแต่จริงๆ คือเพื่อนเขานั่นแหละ เขามาสารภาพกับเราเอง
แต่เราก็อดทนมาตลอด พอโตมาเราก็โมโหไงเลยออกไปบอกให้เปิดเบาๆ หน่อย
เช้าอีกวันก็ไปฟ้องคนอื่นว่าเราอ่ะไปหาเรื่องเขา เป็นงั้นไป!
ตอนที่พ่อกับแม่เลิกกัน เขาก็หัวเราะเยาะบ้านเรา สมน้ำหน้า
ตอนที่พี่ชายเราเสีย เขาก็สมน้ำหน้ากัน มีคนสะใจ
ตอนเราเด็กมีคนเอาชื่อเราไปตั้งชื่อให้หมาค่ะแล้วเรียกไอเหี้_
บ้านตรงข้ามเราเพิ่งย้ายมาอยู่ได้ประมาณ 2-3 ปี
เขาก็มาเอาเราไปนินทา ซึ่งเราไม่เคยรู้จักเขา ไม่เคยคุยด้วย
ด่าเราสารพัดเลย แล้วก็มีคนมาบอกแต่เราก็เฉยแค่ไม่อยากคุยด้วย
แต่เขาก็ชอบมาตีสนิทกับแม่ ขอยืมนู่นนี่นั่นแม่เรา
ล่าสุดเราถอยรถเข้าบ้านเขาพูดว่า "ระวังเถอะสักวันกูจะถีบหน้าให้ อีสั_ว์" ด่าลอยๆ
เราเลยแกล้งโทรหาเพื่อนแล้วพูดเสียงดังๆ ว่า "ไม่ชอบคนการศึกษาต่ำเลย ชอบด่าลอยๆ"
เขาก็รู้ว่าเราด่าเขา แต่เขาก็ไม่ด่าเรากลับนะเพราะอะไรไม่รู้
รู้แต่เขาออกอาการกับแม่เรา แม่เราก็บอกว่าช่างเขา ให้เราหหยุดต่อล้อต่อเถียงกับเขา
พอวันต่อมาเราถอยรถเข้าบ้านอีก รถจอดเต็มซอยเข้าบ้านไม่ได้
ก็มีคนที่เขาเฉยๆ กับเราพูดกับเราว่า "รอเคลียร์แปปนึงนะครับ"
เมียคนนั้นเขาก็พูดว่า "เรื่องของเขา ถอยได้ไม่ได้ไม่ต้องไปยุ่ง"
เราเลยหันไปมอง แต่เขากลับไม่สบตาเราสักนิด เราก็เงียบไม่พูดอะไร
สักพักคนที่ตีแมวเราก็พูดว่า "เขาฟังที่คุณพูดหรือเปล่า"
เรารู้สึกว่าเราก็หยุดรถแล้วนะจะพูดให้รู้สึกมากไปกว่านี้ทำไมเลยหันไปบอกเขาว่า "ก็ทำอยู่นี่ไง อะไรกันอีก พูดดีๆ ไม่ได้รึไง"
แล้วเขาก็หันมามองเรากันทั้งวงเหล้าเลย ไม่คิดว่าเราจะพูด
เพราะปกติเราจะเงียบ ไม่พูดอะไร ไม่โต้ตอบอะไรเวลาที่เขานินทาเรา
เราก็ปรึกษาแม่ว่า "หนูไปทำอะไรให้พวกเขานักหนา ทำไมเขาถึงพยายามหาเรื่องให้หนูทำแบบนี้"
แม่ก็ได้แต่สงสารและบอกให้เราอยู่เฉยๆ อดทนอย่าไปโต้ตอบ คนพวกนี้ไม่กล้ากับเราซึ่งๆ หน้าหรอก
ถ้าเขาจะทำคงทำไปแล้ว อาจจะแกล้งเราลับหลังได้นะลูก
เราอยากมีเงินมากพอจะซื้อบ้านใหม่ บ้านหลังนี้เป็นของยาย
เราสงสารแม่ สงสารตัวเอง เราพยายามอดทนแล้วแต่ไม่ไหว
มีใครเคยเจอแบบนี้ไหม ทำกันยังไงคะ?
มีใครรู้สึกเหมือนอยู่ในนรกเพราะเพื่อนบ้านบ้างคะ?
เราย้ายมาอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งตั้งแต่อายุ 6 ขวบ
ปัจจุบันอายุ 23 แล้วค่ะ แต่เหตุการณ์ไม่เคยเปลี่ยนเลย
ตอนเราย้ายมา บ้านเราค่อนข้างจนเลยล่ะค่ะ ลำบาก
คนในซอยเลยไม่อยากสุงสิงด้วย บวกกับเหตุผลบางอย่าง
แต่เราจำได้ไม่ลืมว่าเราและครอบครัวถูกเขาดูถูกยังไง
ตอนเรียนประถมเราก็เล่นตามประสาเด็กๆ กับเพื่อนๆ
เขาก็ตะโกนมาด่าว่าพวกเราเสียงดังหนวกหู อันนี้เข้าใจค่ะ
เขาตีแมวเรา แมวเข้าไปจับแมลงสาบในรั้วบ้านเขา เลยถามว่า "ตีแมวเราทำไม"
จากนั้นเลยเราไม่เคยไปเฉียดใกล้บ้านเขาอีกเลย ฝังใจ
มัธยม มีคนย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ก็ไปสนิทกับพวกนั้น
เขาก็พากันมาเกลียดบ้านเรา และเขาพูดถึงพี่เราลับหลัง
พี่เราพาแฟนมาหาแม่ เขาพูดว่า "โห คบเด็กรุ่นน้องเลยหรอ"
เราบังเอิญผ่านไปได้ยินแต่ขาไม่เห็นเรา เลยถามว่า "แล้วทำไมหรอ มีอะไร?"
ชอบเปิดเพลงเสียงดังลั่นซอยตอนดึกๆ รบกวนคนอื่น
แต่ดูเหมือนจะมีแต่บ้านเรานี่แหละที่ไม่ได้ออกไปร่วมวง
แล้วมีคนโทรแจ้งตำรวจ เขาก็หาว่าบ้านเราแจ้งแต่จริงๆ คือเพื่อนเขานั่นแหละ เขามาสารภาพกับเราเอง
แต่เราก็อดทนมาตลอด พอโตมาเราก็โมโหไงเลยออกไปบอกให้เปิดเบาๆ หน่อย
เช้าอีกวันก็ไปฟ้องคนอื่นว่าเราอ่ะไปหาเรื่องเขา เป็นงั้นไป!
ตอนที่พ่อกับแม่เลิกกัน เขาก็หัวเราะเยาะบ้านเรา สมน้ำหน้า
ตอนที่พี่ชายเราเสีย เขาก็สมน้ำหน้ากัน มีคนสะใจ
ตอนเราเด็กมีคนเอาชื่อเราไปตั้งชื่อให้หมาค่ะแล้วเรียกไอเหี้_
บ้านตรงข้ามเราเพิ่งย้ายมาอยู่ได้ประมาณ 2-3 ปี
เขาก็มาเอาเราไปนินทา ซึ่งเราไม่เคยรู้จักเขา ไม่เคยคุยด้วย
ด่าเราสารพัดเลย แล้วก็มีคนมาบอกแต่เราก็เฉยแค่ไม่อยากคุยด้วย
แต่เขาก็ชอบมาตีสนิทกับแม่ ขอยืมนู่นนี่นั่นแม่เรา
ล่าสุดเราถอยรถเข้าบ้านเขาพูดว่า "ระวังเถอะสักวันกูจะถีบหน้าให้ อีสั_ว์" ด่าลอยๆ
เราเลยแกล้งโทรหาเพื่อนแล้วพูดเสียงดังๆ ว่า "ไม่ชอบคนการศึกษาต่ำเลย ชอบด่าลอยๆ"
เขาก็รู้ว่าเราด่าเขา แต่เขาก็ไม่ด่าเรากลับนะเพราะอะไรไม่รู้
รู้แต่เขาออกอาการกับแม่เรา แม่เราก็บอกว่าช่างเขา ให้เราหหยุดต่อล้อต่อเถียงกับเขา
พอวันต่อมาเราถอยรถเข้าบ้านอีก รถจอดเต็มซอยเข้าบ้านไม่ได้
ก็มีคนที่เขาเฉยๆ กับเราพูดกับเราว่า "รอเคลียร์แปปนึงนะครับ"
เมียคนนั้นเขาก็พูดว่า "เรื่องของเขา ถอยได้ไม่ได้ไม่ต้องไปยุ่ง"
เราเลยหันไปมอง แต่เขากลับไม่สบตาเราสักนิด เราก็เงียบไม่พูดอะไร
สักพักคนที่ตีแมวเราก็พูดว่า "เขาฟังที่คุณพูดหรือเปล่า"
เรารู้สึกว่าเราก็หยุดรถแล้วนะจะพูดให้รู้สึกมากไปกว่านี้ทำไมเลยหันไปบอกเขาว่า "ก็ทำอยู่นี่ไง อะไรกันอีก พูดดีๆ ไม่ได้รึไง"
แล้วเขาก็หันมามองเรากันทั้งวงเหล้าเลย ไม่คิดว่าเราจะพูด
เพราะปกติเราจะเงียบ ไม่พูดอะไร ไม่โต้ตอบอะไรเวลาที่เขานินทาเรา
เราก็ปรึกษาแม่ว่า "หนูไปทำอะไรให้พวกเขานักหนา ทำไมเขาถึงพยายามหาเรื่องให้หนูทำแบบนี้"
แม่ก็ได้แต่สงสารและบอกให้เราอยู่เฉยๆ อดทนอย่าไปโต้ตอบ คนพวกนี้ไม่กล้ากับเราซึ่งๆ หน้าหรอก
ถ้าเขาจะทำคงทำไปแล้ว อาจจะแกล้งเราลับหลังได้นะลูก
เราอยากมีเงินมากพอจะซื้อบ้านใหม่ บ้านหลังนี้เป็นของยาย
เราสงสารแม่ สงสารตัวเอง เราพยายามอดทนแล้วแต่ไม่ไหว
มีใครเคยเจอแบบนี้ไหม ทำกันยังไงคะ?