ตลอดชีวิตการทำงานนั่นผมทำแต่ ฟรีแลนซ์ มาโดยตลอดตั้งแต่ตอนเรียนยันจนเรียนจบมาได้ปีกว่าๆ
แต่สุดท้ายต้องไปเป็นพนักงานบริษัท
หลังเริ่มต้นใช้ชีวิตพนักงานบริษัทมาได้สักพัก ความรู้สึกมันเหมือนว่าเราไม่เหมาะกับงานประเภทนี้
จากที่ พบเจอผู้คนมากมาย ไม่ซ้ำหน้าอยู่ตลอดเวลา ได้ไปทำงานในสถานที่ต่างๆ เปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ มีความสุขและสนุกกับงานอยู่ตลอด พอมาเป็นพนักงานบริษัทความรู้สึกเหล่านั่นมันหายไปหมด ช่วงแรกๆรู้สึกตื่นตัวอยู่ตลอดเวลากับการเป็นพนักงานประจำ พอวันเวลาผ่านไปกับรู้สึกเริ่มเบื่อกับชีวิตพนักงานประจำแบบนี้ ความสนุกสนานเหมือนที่เคยทำงานตอนฟรีแลนซ์มันหายไปหมด ในแต่ละวันต้องทำแบบเดิมๆ งานเดิมๆ สถานที่เดิมๆ
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างเราจึงต้องทนทำงานตอนเป็นพนักงานประจำต่อไป
มีใครรู้สึกว่าไม่เหมาะกับการเป็นพนักงานบริษัทบ้าง
แต่สุดท้ายต้องไปเป็นพนักงานบริษัท
หลังเริ่มต้นใช้ชีวิตพนักงานบริษัทมาได้สักพัก ความรู้สึกมันเหมือนว่าเราไม่เหมาะกับงานประเภทนี้
จากที่ พบเจอผู้คนมากมาย ไม่ซ้ำหน้าอยู่ตลอดเวลา ได้ไปทำงานในสถานที่ต่างๆ เปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ มีความสุขและสนุกกับงานอยู่ตลอด พอมาเป็นพนักงานบริษัทความรู้สึกเหล่านั่นมันหายไปหมด ช่วงแรกๆรู้สึกตื่นตัวอยู่ตลอดเวลากับการเป็นพนักงานประจำ พอวันเวลาผ่านไปกับรู้สึกเริ่มเบื่อกับชีวิตพนักงานประจำแบบนี้ ความสนุกสนานเหมือนที่เคยทำงานตอนฟรีแลนซ์มันหายไปหมด ในแต่ละวันต้องทำแบบเดิมๆ งานเดิมๆ สถานที่เดิมๆ
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างเราจึงต้องทนทำงานตอนเป็นพนักงานประจำต่อไป