คือ  สงสัยมาก ว่าทั้งๆที่เป็นคนเรียนเก่ง มหาลัยท้อป ภาษาอังกฤษดี หน้าตาดี หุ่นดี มีความสามารถหลายด้าน  ยังซิง พยายามวางตัวดี นิสัยก็ น่าจะดี555 ไม่เจ้าชู้ รักเดียวใจเดียว มีคนจีบเยอะ คุยก็ลองคุยเยอะ  แต่ไม่ชอบคุยทีเดียวหลายคน ไม่ชอบทำร้ายจิตใจใคร แต่กลับโดนทำร้ายบ่อยๆ  เปิดโอกาสให้แล้วถ้าตรงตามารตฐานแต่ทำไมไม่เคยได้คบถึงขั้น เป็นแฟนจริงๆจังๆกับใครเลยสักคน
ไปถึงจุดสูงสุดของช่วงที่ความรักกำลังไปได้ดี ละก็พังทุกราย  มันเศร้านะ บอกตัวเองว่าไม่เป็นไรๆ เค้าอาจจะยังไม่ใช่ ไม่มีวาศนาต่อกัน แต่คือมันเจอบ่อยไง เจ็บบ่อยไปแล้ว เคสที่เจอมาก็ประเภท
     คุยไปสักพักเค้าเริ่มออกลาย เราเลยถอย
     คุยสักพักแล้ว จับได้ว่าเค้าคุยหลายคน ถอย
     มาบอกชอบ ขอคุย ละสักพักเห็น เดินกับแฟนเก่า
     มาบอกชอบ ขอคุย ละสุดท้ายจับได้ว่าเค้ามีแฟนอยุแล้ว
     รักทางไกล ไปไม่รอด
     ตรงเสปคทุกอย่างแต่ เคมีไม่ตรง
     เพื่อนเค้าชอบเรา เค้าเลยถอยให้เพื่อน (เพื่อออ? แงง)
     มีใจทั้งคู่ แต่พ่อแม่ไม่สนับสนุน
     เราต่างกันเกินไป เราแต่งงานกันไม่ได้ เช่นเรื่องศาสนา ฐานะต่างกัน
     โดน กั๊ก
     มากกว่าเพื่อนแต่น้อยกว่าแฟน
     เลือกคนผิด เข้ามาหลายคน คนที่ชอบสุดดันไม่จริงจังกับเรา
     ตอนเค้าชอบไม่ชอบ พอเค้าไม่ชอบดันชอบ  -*-
     ตอนเราชอบเค้าไม่ชอบ พอเราเลิกชอบ มาชอบ ฮ่วยยย
ให้ตายสิพับผ้า งือ นี่ก็จะ22 แล้ว ยังไม่เคยมีแฟนเลย มีแต่คนคุย เข้าใจว่าอายุยังน้อย ยังมีโอกาส เจอคนอีกเยอะ แต่มันก็น่าน้อยใจนะคะ เราคงมีกรรมเยอะจริงๆใช่มั้ยคะ ทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ซ้ำๆ หัวใจมันบอบช้ำ ง่ะ เราก็มานึกทุกครั้งเรานิสัย ไม่ดีหรือ ก็ไม่นะคะ เล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนยังสงสารอะ 555 จะคบๆ ก็เหมือนมีอะไรมาพัดพรากเราจากกัน ไม่ได้ลงเอยกัน สู้โสดไปเลยแบบไม่มีคนคุยยังไม่น่าปวดใจเท่ามาเจอแบบนี้เลย
เราเคยคิดนะ หรือว่าฟ้าเค้ากำหนดว่าให้เราจะมีแฟนจริงๆอีกทีก็แต่งงานเลย ละเค้าก็เป็นคนแรกและคนเดียวของเราในชีวิตไปเลย รึเปล่า หรือชาตินี้จะต้องเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ555 T^T