สวัสดีค่ะ..เราและสามีอยู่กินกันมา 7-8 ปีแล้ว มีลูกสาวด้วยกัน 1 คน 4 ขวบแล้ว เราทำงานเป็นพนักงานบริษัท ส่วนสามีเราทำงานกิจการที่บ้านเขา ปีหนึ่งจะออกไปทำงานต่างจังหวัด สักประมาณ 2 เดือน แล้วถึงจะกลับบ้าน เป็นอย่างนี้ประจำทุกๆ ปี แต่มาปีนี้ (60) สามีโทรมาหาเราแล้วบอกว่า "เราเลิกกันเถอะ"  เพราะว่าเบื่อเราไม่อยากกลับบ้าน เราเลยถามไปว่าไม่รักกันแล้วเหรอ ลูกล่ะไม่รักลูกแล้วเหรอ เขาบอกว่าลูกอ่ะรัก รักมากด้วยแต่เบื่อเรา พอเราถามว่าเบื่อเราเรื่องอะไร เราไปทำไรให้หน้าเบื่อ เขาก็ตอบไม่ได้แล้วก็ไม่พูด เราก็เลยถามว่ามีคนอื่นใช่มั้ย เขาก็ไม่ตอบ เราบอกว่ารักเขาเหรอ เขากับตอบเราว่า "เขาก็รักมันอ่ะ"  (ณ ตอนนี้เรายังอยู่บ้านเขาด้วย พ่อแม่เขายังไม่รู้เรื่องเลย เราเลยไม่รู้จะทำไงดี เขาไปมีไรกันแล้วด้วยสิ เรางี้อยากจะบ้า เห็นหน้าลูกแล้วก้ร้องไห้ ลูกสาวบอกว่าหนูไม่รักพ่อหรอก เพราะว่าพ่อทิ้งแม่ พอเราร้องไห้ก้มีลูกนี้แหละคอยปลอบใจ กอดกันร้องไห้ไปพร้อมๆ กัน)  เขาบอกกับเราว่าเขารู้ว่าเขาผิดผู้หญิงคนนั้นไม่เกี่ยว เราก้เลยถามว่า รู้ว่าผิดแล้วทำไมไม่หยุด ทำไม่ไม่เลิก มีลูกแล้วน่ะ  นึกถึงลูกบ้าง ไม่ใช่นึกถึงแต่ความสุขของตัวเอง เขาก็ยังไม่หยุด