เรากับแฟนเราเป็นรักทางไกลค่ะ นานๆเจอกันทีด้วยหน้าที่การทำงาน
แฟนเราเป็นผู้ชายมีโลกส่วนตัวสูง(มาก) และเคร่งเครียดกับการทำงาน บางทีทำงานข้ามวัน  หรือบางทีหนีไปเที่ยวแบบไกลๆแบบหายไปเลย
ในฐานะที่อยู่ไกลกัน เราก็ขอว่าให้บอกเราหน่อยว่าวันๆทำอะไร เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้เจอหน้ากัน ก็คุยกันหน่อยทาง Instant Massages ไรบ้างก็ดี
จะได้ไม่รู้สึกว่าไกลกัน ซึ่งเค้าก็รับปาก แต่ทำได้แค่วันเดียวก็กลับเป็นเหมือนเดิม เราก็เป็นผู้หญิงที่มีอีโก้นิดนึง บางทีก็ไม่อยากต้าม ตาม มันเหมือนจิกผู้ชาย
บางวันคุยกันแค่ประโยคเดียว หนักๆหน่อยก็สติ้กเกอร์เดียว ไม่ต้องพูดถึง Vdo call นะคะ บางทีสองอาทิตย์ได้เห็นหน้าเค้าแค่ 10 นาที ถามเค้าๆก็บอกว่าไม่ชอบโทรศัพท์ ตอนจีบกันแรกๆก็รู้ว่าเค้าประมาณนี้แต่..ไม่หนักขนาดนี้เลย

ถ้าเจอเราจิก หรืองอนหน่อยก็อาจจะส่งข่าวมาบ้างเล่าว่าตอนนี้ตัวเองกำลังทำอะไร แต่ก็ไม่เคยถามเราหรอกนะว่าชีวิตความเป็นอยู่เรายังไง มีอะไรให้ช่วย หรืออยากเล่า อยากปรับทุกข์อะไรไหม --ไม่เคยถาม มีแต่เราถามฝั่งเค้า

เรามาจากครอบครัวที่ดี ดีในที่นี้หมายถึงพ่อแม่เลี้ยงดูมาอย่างดี การศึกษาดี การงานดี บางทีก็คิดเหมือนกันว่าจะมาติดอะไรกับผู้ชายคนนี้คนเดียว คือเราไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายคนไหนนะคะ ตัดเรื่องทางเพศออกไปได้ แต่รู้สึกแค่ว่าผู้ชายคนนี้เค้าจริงใจ ไม่เจ้าชู้ (จิงๆก็รู้ยากเพราะอยู่กันไกล แต่เทียบกับ ex ทั้งหลายที่เคยรู้จัก และจับได้มาก่อนๆ คนนี้คบมายังไม่มีเรื่องนอกใจ) เวลาเจอกันเค้าก็เอาใจใส่เราดี พูดเรื่องแต่งงานหลายทีแล้ว รอแค่เก็บเงินหน่อย เพราะกลัวที่บ้านเราไม่โอเค

เราก็เคยมาคิดว่าถ้าแต่งงานไปแล้ว เราต้องเจอกับความห่างๆหายๆ ไม่ห่วงใยไม่ใส่ใจอย่างนี้ไปตลอดชีวิตรึเปล่า เลยขอเลิกกับเค้าหลายทีแล้ว เพราะอายุก็มากกันแล้ว ไม่มีเวลาให้ศึกษาใครได้อีกต่อๆไปเเท่าไหร่แล้ว เค้าก็โกรธและน้อยใจ ตัดพ้อต่างๆว่าเค้าไม่ได้ทำตัวอะไรไม่ดีเลยนะ ไม่ได้นอกใจ หรือบังคับเราทำอะไรด้วย จนเราเองรู้สึกผิด ก็เลิกๆดีๆกันหลายรอบ

สุดท้ายเค้าก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม..จนทุกวันนี้เราเบื่อที่จะงอนแล้ว

แต่เราเหงาเหลือเกิน (ซึ่งเราก็บอกเค้า..หลายทีแล้ว)

เพื่อนเราจะหาแฟนใหม่ให้เรา ชวนเล่น App หาคู่ เราก็ไม่เล่น บางครั้งเพื่อนเราชวนเราไปเจอคนใน App เป็นเพื่อน ผู้ชายก้อกลายเป็นมาขอไลน์คุยกะเราต่อแทน  หรือเวลาไปตามงาน มีคนเข้ามาขอไลน์เรา เราก็บอกตลอดว่า อย่าคุยเลย เรามีแฟนแล้ว อะไรที่เราไม่อยากให้แฟนเราทำ เราก็จะไม่ทำ (ไม่ได้นางเอกนะคะ แต่คิดอย่างนี้จิงๆ Fairness is priority) เราไม่ได้หน้าตาสวยเด่นไรนะคะ แค่ชอบแต่งตัว และเราเป็นคนฟัง พยายามทำความเข้าใจเพื่อนมนุษย์เสมอ ผู้ชายบางคนก็เลยรู้สึกวางใจที่จะเล่าอะไรให้ฟัง

เราตั้งแต่เกิดมาไม่เคยนอกใจแฟนคนไหนเลย ที่ผ่านมาเลิกกะ ex ก็เพราะเรื่องความเจ้าชู้ของผู้ชายและความบ้างานของเรา วันนี้อีกไม่นานจะขึ้นคานแล้ว (30++) ถามตัวเองว่าถ้าเรายังทำอย่างนี้อยู่พ่อแม่เราจะได้เห็นงานแต่งเราไหม จะได้อุ้มหลานไหม คำตอบคงจะไม่..จะเลิกกะแฟนคนที่คบกันเค้าก็ไม่มีความผิด แต่คบต่อเราก็ไม่มีความสุข

คำถามวันนี้ก็คือถ้าเราไปคุยกับคนอื่น ไม่บอกใครว่าเรามีแฟน ลองหาว่าจะมีใครถูกใจเราจิงๆจนทำให้ตัดใจอำมหิตทิ้งแฟนคนปัจจุบันได้เลย..มันจะผิดไหมคะ

คือตอนนี้ 80% เราไม่ทำหรอกนะ สงสารแฟนคนที่คบอยู่คนปัจจุบัน แต่อีก 20% ก็สงสารตัวเอง

ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ

..กระทู้นี้ไม่ได้มาหาแฟนนะคะ..(กลัวมีคนเข้าใจผิดค่ะ)