สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ตามหัวข้อเลยค่ะ ตอนนี้ไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไงแล้ว
คือเราคบกับแฟนมา1ปีแล้วค่ะ เราเริ่มต้นกันด้วยความเข้าใจไม่ใช่ความรัก แต่พออยู่ด้วยกันไปมันก็ยิ่งรักมากขึ้น แฟนเราเป็นคนไม่ยอมใคร เอาแต่ใจซะส่วนใหญ่แต่เขาก็มีข้อดีหลายอย่าง เราอยู่ด้วยแล้วมีความสุขค่ะ ถึงแม้ว่าเขาจะผิดสัญญาในหลายๆเรื่อง แต่พอนานๆเข้าเขาทำบ่อยขึ้นและชวนทะเลาะได้ทุกวัน ไล่เราบอกเลิกเราทุกครั้ง เอาเราไปเปรียบเทียบกับแฟนเก่าอย่างนั้นอย่างนี้ จนเราได้ไปเจอผู้ชายคนนึง เป็นเพื่อนร่วมสาขากันที่มหาลัย(เราพึ่งขึ้นปี1 เป็นช่วงรับน้อง แฟนเราทำงานแล้วอายุ26)เขามาทำให้เรายิ้มมากกว่าแฟนเราซะอีก แต่เราก็บอกเขาและเขาก็รู้ว่าเรามีแฟนแล้ว เรากับเขาเลยคุยกันแบบเพื่อน จนมาถึงวันรับน้องใหญ่ เราก็โทรหาแฟน ถ่ายรูปรายงานเหมือนทุกครั้ง แต่แฟนเราก็ชวนทะเลาะแล้วก็บอกเลิกเราไล่เราเหมือนเดิม(แฟนเราเสียใจเรื่องผู้หญิงมาเยอะ แล้วเป็นคนพูดหยาบ เขาบอกว่ากลัวว่าเราจะไปมีคนอื่นเหมือนแฟนเก่าเขา) ทุกครั้งที่แฟนเราบอกเลิกเขามักจะบล็อคเบอร์บล็อคไลน์เรา และก็เป็นทุกครั้งที่เราร้อนใจเพราะติดต่อเขาไม่ได้ ครั้งนี้เราทั้งเหนื่อยแล้วก็เจ็บมาก เลยบล็อคเขากลับ ตั้งใจว่าจะเลิกจริงๆ เราบล็อคเค้าไปวันนึงเต็มๆ ตอนเย็นเขาเลิกงานก็มาหาเราที่คอนโด ทั้งร้องไห้ทั้งยื้อเรา แต่เราตั้งใจจะเลิกจริงๆ เขาก็ถามเราว่าเรามีคนอื่นใช่มั้ย เราก็บอกไปตรงๆว่ามีคุยๆบ้าง แต่ก็เพิ่งได้แค่สองสามวัน เราบอกแฟนเราว่าที่เราอยากเลิกไม่ใช่เพราะมีคนอื่น แต่เพราะตัวเขาเองที่ทำผิดกับเราซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้วก็ชอบทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น นึกอยากจะโกรธอยากจะด่าตอนไหนก็ทำ พอหายหงุดหงิดก็มาคุยดีเหมือนเดิมโดยที่ไม่มีคำว่าขอโทษเลยสักครั้ง ความสัมพันธ์ของเรากับแฟนคลุมเคลือกันอยู่หลายวัน จนวันนึงเขาซื้อยาแก้ปวดท้องมาให้เรา พอเราไปเข้าห้องน้ำแปปเดียว ออกมาก็เห็นว่าเขาเอาโทรศัพท์เราไปโทรหาผู้ชายอีกคนที่เราคุยด้วย แล้วก็ด่าเขาสารพัด เราก็โกรธสิคะ โมโหมากด้วย ที่โกรธไม่ใช่เพราะเสียดายอีกคนหรืออะไรนะ แต่ที่โกรธเพราะเขาอยากได้เราคืนถึงขนาดเอาเราไปพูดเสียๆหายๆให้อีกฝ่ายรับไม่ได้ มันเหมือนไม่ให้เกียรติกัน เราเลยตีเขาแล้วไล่เค้าออกจากห้อง โยนยาที่เขาอุตส่าซื้อมาให้ (ยอมรับนะว่าเราทำแรงไปแต่คนมันโมโหมาก) วันนั้นเค้าก็กลับไปทำงานต่อ หลังจากนั้น เพื่อนคนนั้นก็ไม่คุยกับเราอีกเลยแล้วตอนนี้เขาก็ย้ายไปเรียนที่อื่นแล้ว เราทำได้แค่ขอโทษ ขอแค่ไม่โกรธกันก็พอ เป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิมก็ดีแล้ว หลังจากวันนั้นเราก็พักใจไปสองสามวัน เราก็คิดได้ว่าเรารักแฟนเรามาก ถึงแม้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาจะไม่เคยทำให้เรารู้สึก แต่ตอนนี้เขามาตามง้อมาคอยยื้อเราเราก็รู้สึกได้ว่าเขาก็รักเรา เราเลยตัดสินใจโทรหาเขาบอกเขาว่าจะลองดูอีกครั้ง เขาดีใจมาก ขี่มอร์ไซต์ตากฝนมาหาเราทันที เราก็คุยกันมากขึ้น เขาขอโทษเราทุกเรื่องที่เขาเคยทำไม่ดี เราเองก็ขอโทษเขาที่เคยคุยกับคนอื่นแล้วก็ทำให้เขารู้สึกแย่ เราสัญญาว่าจะเริ่มกันใหม่ เวลาผ่านไปเขาทำตัวดีขึ้นจากที่ด่าเราบ่อยๆบอกเลิกบ่อยๆก็ไม่ทำอีก เอาใจใส่เรามากขึ้น จนเรายอมรับว่าเราได้ใจ เขาดูแลทุกอย่าง อะไรที่เมื่อก่อนเราเป็นคนดูแลเขาเขาก็กลับมาทำให้เราหมด จนช่วงนึงเค้าเริ่มกลับมาชวนทะเลาะอีก เราก็เริ่มสงสัยว่าเขาเปลี่ยนไป เราเลยถือวิสาสะเอาโทรศัพท์เขามาดูตอนที่เขาไม่อยู่ เราก็เจอว่าเขาคุยกับผู้หญิงคนนึงเป็นพนักงาาอยู่ธนาคารกรุงเทพ ซึ่งเราก็เคยเจอเคยคุยกับคนนี่ด้วย เรารู้ว่าสาวแบงค์คนนี้ก็ชอบแฟนเรา แต่เราก็ไม่คิดว่าจะไปแอบคุยกันขนาดนี้ ตอนเรารู้เรื่องคือแฟนเราคบกับเขาไปแล้ว แฟนเราบอกว่าเพราะเราไม่ใส่ใจเขา เราชอบว่าเขา เราไม่เข้าใจว่าเขาทำงาน เอาแต่จุกจิกๆทั้งๆที่เมื่อก่อนเราเป็นยังไงตอนนี้เราก็ทำกับเขาแบบนั้นแต่กลับกลายเป็นว่าแค่โทรก็ไม่ได้ พิมหาก็บอกไม่ว่าง เขาบอกว่าสาวแบงค์เข้าใจเขามากกว่าเรา เป็นผู้ใหญ่มากกว่าเรา(สาวแบงค์อายุ30กว่าแล้ว) เราก็ถามเขาว่าคิดจะบอกเรามั้ย เขาบอกว่าคิดแต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ เราถามเขาว่าทำแบบนี้ทำไม เขาบอกว่าก็เรามีคนอื่นก่อน เราบอกว่าเรายอมรับแล้วเราก็ขอโทษไปแล้ว อย่างน้อยเราก็ไม่เคยใช้คำว่าแฟนกับอีกคน บอกรักอีกคน เหมือนอย่างที่เขาทำ เขาบอกว่าเขาได้แก้แค้นเรา เห็นเราเสียใจแล้วซะใจ ตอนแรกเราตัดสินใจเลิกขาดเพราะเขาบอกว่าเขาเลิกอีกคน แต่เรารักเขามาก เราคิดถึงเขาตลอดเวลา เลยขอกลับไปคุยกับเขา แรกๆเขาก็ไม่ค่อยแคร์เราเท่าไหร่ เหมือนไม่รักเราแล้วจริงๆ แต่พออยู่กันแบบรักสามเศร้าไปนานๆเขาก็เริ่มจะบกรักเรา ทำดีกับเราเหมือนเดิม บอกว่าจะสร้างอนาคตกับเรา ให้เราตั้งใจเรียน รอเขาผ่อนรถหมด เขามีเงินเขาก็ไม่ต้องพึ่งสาวแบงค์แล้ว สาวแบงค์เคยจับได้เรื่องเรากับแฟนมาแล้ว ว่าแฟนมาอยู่กับเรามากกว่าอยู่กับเขา มาลอยกระทงกับเรา แต่นางก็ไม่ยอมเลิก ตอนนี้นางก็ยอมแฟนเราทุกอย่าง ยอมให้ด่ายอมให้ว่า รู้ทั้งรู้ว่าแฟนเราไม่แคร์เหมือนกัน ตอนนี้นางก็คิดว่าเรากับแฟนเลิกกันขาดแล้ว ถึงได้คบต่อ ตอนนี้เราไม่รู้ว่าควรจะเชื่อเขา หรือควรจะปล่อยให้เขาลองไปคบกันดูแบบเต็มๆดี (สาวแบงค์ทั้งรวยทั้งเป็นผู้ดี ที่บ้านไม่ชอบคนพูดหยาบ เข้าสังคมประจำ แต่แฟนเราไม่ชอบสุงสิงกับใคร พูดคำหยาบตลอด เขาจะเข้ากันได้มั้ยเราก็ไม่รู้) เขาบอกว่าใครดีกับเขาเขาก็จะรักคนนั้น เราจะไปสู้อะไรสาวแบงค์ได้ นางดีอย่างกับแม่ชี นางกับแฟนเราศีลไม่เสมอกันเลย สงสารนางเหมือนกันนะ แต่ก็สงสารตัวเอง ตอนนี้ก็ทุกข์บ้างสุขบ้างปะปนกันไป แต่ก็ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ เหนื่อย
ไม่รู้ว่าสำคัญหรือแค่สำรอง
คือเราคบกับแฟนมา1ปีแล้วค่ะ เราเริ่มต้นกันด้วยความเข้าใจไม่ใช่ความรัก แต่พออยู่ด้วยกันไปมันก็ยิ่งรักมากขึ้น แฟนเราเป็นคนไม่ยอมใคร เอาแต่ใจซะส่วนใหญ่แต่เขาก็มีข้อดีหลายอย่าง เราอยู่ด้วยแล้วมีความสุขค่ะ ถึงแม้ว่าเขาจะผิดสัญญาในหลายๆเรื่อง แต่พอนานๆเข้าเขาทำบ่อยขึ้นและชวนทะเลาะได้ทุกวัน ไล่เราบอกเลิกเราทุกครั้ง เอาเราไปเปรียบเทียบกับแฟนเก่าอย่างนั้นอย่างนี้ จนเราได้ไปเจอผู้ชายคนนึง เป็นเพื่อนร่วมสาขากันที่มหาลัย(เราพึ่งขึ้นปี1 เป็นช่วงรับน้อง แฟนเราทำงานแล้วอายุ26)เขามาทำให้เรายิ้มมากกว่าแฟนเราซะอีก แต่เราก็บอกเขาและเขาก็รู้ว่าเรามีแฟนแล้ว เรากับเขาเลยคุยกันแบบเพื่อน จนมาถึงวันรับน้องใหญ่ เราก็โทรหาแฟน ถ่ายรูปรายงานเหมือนทุกครั้ง แต่แฟนเราก็ชวนทะเลาะแล้วก็บอกเลิกเราไล่เราเหมือนเดิม(แฟนเราเสียใจเรื่องผู้หญิงมาเยอะ แล้วเป็นคนพูดหยาบ เขาบอกว่ากลัวว่าเราจะไปมีคนอื่นเหมือนแฟนเก่าเขา) ทุกครั้งที่แฟนเราบอกเลิกเขามักจะบล็อคเบอร์บล็อคไลน์เรา และก็เป็นทุกครั้งที่เราร้อนใจเพราะติดต่อเขาไม่ได้ ครั้งนี้เราทั้งเหนื่อยแล้วก็เจ็บมาก เลยบล็อคเขากลับ ตั้งใจว่าจะเลิกจริงๆ เราบล็อคเค้าไปวันนึงเต็มๆ ตอนเย็นเขาเลิกงานก็มาหาเราที่คอนโด ทั้งร้องไห้ทั้งยื้อเรา แต่เราตั้งใจจะเลิกจริงๆ เขาก็ถามเราว่าเรามีคนอื่นใช่มั้ย เราก็บอกไปตรงๆว่ามีคุยๆบ้าง แต่ก็เพิ่งได้แค่สองสามวัน เราบอกแฟนเราว่าที่เราอยากเลิกไม่ใช่เพราะมีคนอื่น แต่เพราะตัวเขาเองที่ทำผิดกับเราซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้วก็ชอบทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น นึกอยากจะโกรธอยากจะด่าตอนไหนก็ทำ พอหายหงุดหงิดก็มาคุยดีเหมือนเดิมโดยที่ไม่มีคำว่าขอโทษเลยสักครั้ง ความสัมพันธ์ของเรากับแฟนคลุมเคลือกันอยู่หลายวัน จนวันนึงเขาซื้อยาแก้ปวดท้องมาให้เรา พอเราไปเข้าห้องน้ำแปปเดียว ออกมาก็เห็นว่าเขาเอาโทรศัพท์เราไปโทรหาผู้ชายอีกคนที่เราคุยด้วย แล้วก็ด่าเขาสารพัด เราก็โกรธสิคะ โมโหมากด้วย ที่โกรธไม่ใช่เพราะเสียดายอีกคนหรืออะไรนะ แต่ที่โกรธเพราะเขาอยากได้เราคืนถึงขนาดเอาเราไปพูดเสียๆหายๆให้อีกฝ่ายรับไม่ได้ มันเหมือนไม่ให้เกียรติกัน เราเลยตีเขาแล้วไล่เค้าออกจากห้อง โยนยาที่เขาอุตส่าซื้อมาให้ (ยอมรับนะว่าเราทำแรงไปแต่คนมันโมโหมาก) วันนั้นเค้าก็กลับไปทำงานต่อ หลังจากนั้น เพื่อนคนนั้นก็ไม่คุยกับเราอีกเลยแล้วตอนนี้เขาก็ย้ายไปเรียนที่อื่นแล้ว เราทำได้แค่ขอโทษ ขอแค่ไม่โกรธกันก็พอ เป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิมก็ดีแล้ว หลังจากวันนั้นเราก็พักใจไปสองสามวัน เราก็คิดได้ว่าเรารักแฟนเรามาก ถึงแม้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาจะไม่เคยทำให้เรารู้สึก แต่ตอนนี้เขามาตามง้อมาคอยยื้อเราเราก็รู้สึกได้ว่าเขาก็รักเรา เราเลยตัดสินใจโทรหาเขาบอกเขาว่าจะลองดูอีกครั้ง เขาดีใจมาก ขี่มอร์ไซต์ตากฝนมาหาเราทันที เราก็คุยกันมากขึ้น เขาขอโทษเราทุกเรื่องที่เขาเคยทำไม่ดี เราเองก็ขอโทษเขาที่เคยคุยกับคนอื่นแล้วก็ทำให้เขารู้สึกแย่ เราสัญญาว่าจะเริ่มกันใหม่ เวลาผ่านไปเขาทำตัวดีขึ้นจากที่ด่าเราบ่อยๆบอกเลิกบ่อยๆก็ไม่ทำอีก เอาใจใส่เรามากขึ้น จนเรายอมรับว่าเราได้ใจ เขาดูแลทุกอย่าง อะไรที่เมื่อก่อนเราเป็นคนดูแลเขาเขาก็กลับมาทำให้เราหมด จนช่วงนึงเค้าเริ่มกลับมาชวนทะเลาะอีก เราก็เริ่มสงสัยว่าเขาเปลี่ยนไป เราเลยถือวิสาสะเอาโทรศัพท์เขามาดูตอนที่เขาไม่อยู่ เราก็เจอว่าเขาคุยกับผู้หญิงคนนึงเป็นพนักงาาอยู่ธนาคารกรุงเทพ ซึ่งเราก็เคยเจอเคยคุยกับคนนี่ด้วย เรารู้ว่าสาวแบงค์คนนี้ก็ชอบแฟนเรา แต่เราก็ไม่คิดว่าจะไปแอบคุยกันขนาดนี้ ตอนเรารู้เรื่องคือแฟนเราคบกับเขาไปแล้ว แฟนเราบอกว่าเพราะเราไม่ใส่ใจเขา เราชอบว่าเขา เราไม่เข้าใจว่าเขาทำงาน เอาแต่จุกจิกๆทั้งๆที่เมื่อก่อนเราเป็นยังไงตอนนี้เราก็ทำกับเขาแบบนั้นแต่กลับกลายเป็นว่าแค่โทรก็ไม่ได้ พิมหาก็บอกไม่ว่าง เขาบอกว่าสาวแบงค์เข้าใจเขามากกว่าเรา เป็นผู้ใหญ่มากกว่าเรา(สาวแบงค์อายุ30กว่าแล้ว) เราก็ถามเขาว่าคิดจะบอกเรามั้ย เขาบอกว่าคิดแต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ เราถามเขาว่าทำแบบนี้ทำไม เขาบอกว่าก็เรามีคนอื่นก่อน เราบอกว่าเรายอมรับแล้วเราก็ขอโทษไปแล้ว อย่างน้อยเราก็ไม่เคยใช้คำว่าแฟนกับอีกคน บอกรักอีกคน เหมือนอย่างที่เขาทำ เขาบอกว่าเขาได้แก้แค้นเรา เห็นเราเสียใจแล้วซะใจ ตอนแรกเราตัดสินใจเลิกขาดเพราะเขาบอกว่าเขาเลิกอีกคน แต่เรารักเขามาก เราคิดถึงเขาตลอดเวลา เลยขอกลับไปคุยกับเขา แรกๆเขาก็ไม่ค่อยแคร์เราเท่าไหร่ เหมือนไม่รักเราแล้วจริงๆ แต่พออยู่กันแบบรักสามเศร้าไปนานๆเขาก็เริ่มจะบกรักเรา ทำดีกับเราเหมือนเดิม บอกว่าจะสร้างอนาคตกับเรา ให้เราตั้งใจเรียน รอเขาผ่อนรถหมด เขามีเงินเขาก็ไม่ต้องพึ่งสาวแบงค์แล้ว สาวแบงค์เคยจับได้เรื่องเรากับแฟนมาแล้ว ว่าแฟนมาอยู่กับเรามากกว่าอยู่กับเขา มาลอยกระทงกับเรา แต่นางก็ไม่ยอมเลิก ตอนนี้นางก็ยอมแฟนเราทุกอย่าง ยอมให้ด่ายอมให้ว่า รู้ทั้งรู้ว่าแฟนเราไม่แคร์เหมือนกัน ตอนนี้นางก็คิดว่าเรากับแฟนเลิกกันขาดแล้ว ถึงได้คบต่อ ตอนนี้เราไม่รู้ว่าควรจะเชื่อเขา หรือควรจะปล่อยให้เขาลองไปคบกันดูแบบเต็มๆดี (สาวแบงค์ทั้งรวยทั้งเป็นผู้ดี ที่บ้านไม่ชอบคนพูดหยาบ เข้าสังคมประจำ แต่แฟนเราไม่ชอบสุงสิงกับใคร พูดคำหยาบตลอด เขาจะเข้ากันได้มั้ยเราก็ไม่รู้) เขาบอกว่าใครดีกับเขาเขาก็จะรักคนนั้น เราจะไปสู้อะไรสาวแบงค์ได้ นางดีอย่างกับแม่ชี นางกับแฟนเราศีลไม่เสมอกันเลย สงสารนางเหมือนกันนะ แต่ก็สงสารตัวเอง ตอนนี้ก็ทุกข์บ้างสุขบ้างปะปนกันไป แต่ก็ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ เหนื่อย