สำหรับเราในหนึ่งปีจะเป็นคนที่วางแผนก่อนเสมอว่าปีนี้จะดูหนังเรื่องอะไรบ้างจะดูเฉพาะเรื่องที่อยากดูตามแผน นอกแผนก็ดูบ้างถ้าคนรีวิวว่าหนังดี ตอนแรกก็ไม่ได้จะดูcocoเลยจากตัวอย่างและพล็อตเรื่องดูเป็นหนังประเพณี ผจญภัยธรรมดา ถ้าไม่มีคนในpantip กับในทวิตเตอร์มารีวิวเราคงไม่คิดจะไปดูแน่ๆ

       ต้องขอเกริ่นเลยว่าตัวเราเป็นแค่คนดูหนังธรรมดาไม่ใช่นักวิจารณ์นักรีวิวอะไร ไม่ขอใช้คำว่ารีวิวหนัง แต่เป็น"รีวิวความรู้สึก"ละกัน และแน่นอนสำหรับcocoอวยจัดเต็มแน่นอนเด้อ

        เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับมิเกลเด็หนุ่มที่ชื่นชอบดนตรี แต่ครอบครัวของเขาเกลียดดนตรีเพราะทำให้ครอบครัวแตกแยก แต่แล้วก็มีเหตุการณ์บางอย่างทำให้มิเกลได้ไปโลกแห่งคนตายและต้องหาทางกลับมาโลกของคนเป็นให้ทันก่อนที่เขาจะเป็นวิญาณตลอดไป

        สำหรับตัวหนังคือเกินคาดมาก ภาพแสงสีเสียงคือสมจริง หน้าคนแก่คือเรียลมาก การวางมือบนกีตาร์ก็จริงๆ โลกคนตายหนังทำออกมาได้น่ารัก ด้านตัวละครหลักมีเสน่ห์มากๆดูแล้วรู้สึกรักตัวละครทุกตัว เรื่องมีการหักมุมเล็กๆ ส่วนที่หลายคนบอกว่าดราม่าไม่ใช่ดราม่าท้ายเรื่องนะคะ!! กลางเรื่องน้ำตาก็เริ่มรื้อแล้ว หนังมีการไล่ระดับความพีคได้ดีมาก เรื่องเดาไม่ยาก แต่ทั้งสนุกและกินใจ ในโรงพยายามกลั้นน้ำตาล่วงหน้าแล้วก็ทำไม่ได้ร้องให้หนักมาก ได้ยินเสียงคนอื่นในโรงร้องด้วย ฮ่าๆ จะบอกว่าเรื่องนี้มีการถ่ายทอดออกมาแบบไม่ได้ยัดเยียดเลยจริงๆ มันสมูธไปหมดทุกอย่าง ไม่ขอสปอยอะไรมาก แต่อยากจะบอกว่าปีนี้ดูหนังฟอร์มเล็กฟอร์มใหญ่มาเยอะ แต่ต้องให้cocoเป็นหนังที่ดีที่สุดของปีจริงๆและเป็นหนังในดวงใจอีกเรื่อง ไม่รู้จะติอะไรมีแต่อวย สุดท้ายขอฝากcocoเรื่องนี้สามารถไปดูได้ทั้งครอบครัวจริงๆ รับรองไม่เสียดายค่าตั๋วแน่นอน รักมากcoco ❤️❤️❤️