Coco (Lee Unkrich, Adrian Molina, 2017) คะแนน A

By Form Corleone
"บรรเลงดนตรีในโลกหลังความตาย สายสัมพันธ์ระหว่างครอบครัว" ถือเป็นภาพยนตร์แอนิเมชั่นที่ดีงามที่สุดในปีนี้เลย และเป็นแอนิเมชั่นที่ไม่ควรพลาดในการรับชมแต่อย่างใด หนังเต็มไปด้วยความละเอียดทั้งงานโปรดักชั่นและงานดีไซน์ตัวละครแต่ละตัวได้อย่างดีเยี่ยม วิธีเล่าเรื่องค่อยๆพาเราไต่ระดับไปเรื่อยๆ ผ่านการเดินทางตามหารากเหง้าบรรพบุรุษ ตามหาความฝันในสิ่งที่อยากเป็น พร้อมทั้งสายสัมพันธ์ของคนในครอบครัว ท่ามกลางเสียงดนตรีและประเพณีวัฒนธรรมของชาวลาตินอเมริกาในเทศกาล 'Day of the Dead' ซึ่งตัวหนังพาเราไปเข้าใจวัฒนธรรมรูปแบบนี้ได้อย่างลึกซึ้งกินใจ(เปรียบเทียบประเพณีบ้านเราคงเป็น งานเช็งเม้ง) ผนวกกับเนื้อเพลงและท่วงทำนองที่สอดประสานร้อยเรียงกันได้อย่างไพเราะตลอดทั้งเรื่อง เพลงประกอบไม่ได้ทำให้เรารู้สึกว่าตัวภาพยนตร์ได้กลายเป็นแอนิเมชั่นแนวเพลงที่นึกจะร้องเพลงก็ร้องเลย เพราะดนตรี+คำร้องในเรื่องมีจุดมุ่งหมาย+แสดงออกมาได้ถูกจังหวะตามสถานการณ์ แม้ว่าภาพรวมของเรื่องราวต่างๆใน 'Coco' จะอยู่ในรูปแบบงานสำเร็จรูป ที่ตัวละครออกตามหาความฝัน ตัวละครมีทะเลาะกันระหว่างทาง หรือบทสรุปช่วงท้ายที่ไม่ได้แปลกใหม่อะไรในพล็อตเรื่อง เพียงแต่งานนี้มีความหนักแน่นของเรื่องราวที่เจนจัดและมีพลังงานมหาศาลในช่วงเร่งเร้าอารมณ์ร่วมได้อย่างดีเยี่ยม จนต้องเสียน้ำตาให้กับฉากสำคัญของเรื่องอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย

'ดิสนีย์และพิกซ่าร์' ไม่เคยสร้างความทรงจำไม่ดีเลยสักครั้ง หนังเกือบทุกเรื่องมีการจัดวางบทภาพยนตร์ที่ดีเยี่ยม มีเมสเสจที่จะสื่อสารได้ตรงประเด็นและแน่นอนว่ามันเข้าถึงทุกเพศทุกวัยได้อย่างง่ายดาย ด้วยเนื้อเรื่องที่ย่อยง่าย+จับประเด็นได้ถูกจุดในการจับตัวละครรังสรรค์ออกมาสู่หัวใจของคนดูครั้งแล้วครั้งเล่า สำหรับ 'Coco' ถือเป็นความสำเร็จอีกหนึ่งครั้งอย่างไม่ต้องสงสัยและไม่มีข้อตำหนิใดๆเลย พร้อมทั้งยังกล้าหาญในการใช้เรื่องราวผ่านวัฒนธรรมและสำเนียงเม็กซิกันได้อย่างน่ารักลงตัวอีกด้วย เรื่องราวจึงถูกสอดประสานผ่านช่วงเวลาที่ดีและความทรงจำที่ดี ทำให้ 'โลกความตาย' ในเรื่องดูมีพลังและให้ความปิติยินดีจนนึกถึง ปู่ ย่า ตา ยาย หรือทวดของเราไปพร้อมกัน หนังพาให้เรานึกถึงบรรพบุรุษทั้งคนเป็นและคนตาย ทำให้เราไม่หลงลืมคนเหล่านั้นที่ถ้าไม่มีพวกเขาก็ไม่มีเราในวันนี้ ประเด็นเรื่องการหลงลืมใครสักคนเมื่อเวลาผ่านไปในภาพยนตร์เรื่องนี้ จึงเป็นข้อความที่สวยงามและเข้าใกล้ความรู้สึกของการกลัวใครสักคนลืมว่าครั้งหนึ่งเคยมีเราอยู่ในความทรงจำเหล่านั้น มุมหนึ่งตัวหนังเองยังสะท้อนให้เราตระหนักถึงอดีตของตัวเราเอง อดีตที่เคยเกิดขึ้น ยอมรับเผชิญหน้ากับเรื่องราวในอดีตได้อย่างลงลึกถึงแก่นความเป็นคนในครอบครัวได้อย่างสร้างสรรค์

ท้ายสุด 'Coco' เต็มไปด้วยความสนุกสนาน มุกตลกสอดแทรกลงตัว ข้อความน่าประทับใจ ผจญภัยไปในโลกหลังความตาย เสียงเพลงขับขานประกอบฉากที่ละเมียดละไม+ละเอียดจับใจมาก เข้าถึงง่ายทั้งเด็กน้อยทีรักการผจญภัย+เรียนรู้วัฒนธรรมต่างๆ เข้าถึงผู้ใหญ่ที่ทำให้สะกิดความคิดว่าเราได้หลงลืมใครไปหรือเปล่า ทั้งหมดจึงเป็นสิ่งการรันตีได้เลยว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะได้รับรางวัลแอนิเมชั่นยอดเยี่ยมบทเวทีออสการ์อย่างแน่นอน และแทบที่จะไร้คู่แข่งใดๆเลย เพราะเนื้องานทั้งหมดนั้นมีคุณภาพยอดเยี่ยมและครบองค์ประกอบอย่างมาก นอกจากนี้สาขาดนตรีประกอบหรือเพลงประกอบยอดเยี่ยมก็น่าจะได้เข้าชิงเหมือนกัน โดยเฉพาะเพลง 'Remember Me' ที่ทำให้เราร้องไห้และยิ้มไปได้พร้อมกัน ฉะนั้นแล้ว งานนี้จึงต้องเน้นย้ำกันอีกครั้งว่า ไม่ควรพลาดเพราะเนื้องานจะทำให้เรารักคนในครอบครัวของเรามากขึ้นกว่าเดิมอย่างแน่นอน...และไม่เกินไปที่จะบอกว่า ‘ควรดูก่อนตาย’ ไปดูเถอะ....

ขอให้มีความสุขกับการรับชมภาพยนตร์ครับ
ตัวอย่างหนัง

ติดตามรีวิวภาพยนตร์ได้ที่
Page:
https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog:
http://moviesdelightclub.blogspot.com/
Review: Coco (Lee Unkrich, Adrian Molina, 2017) เขียนโดย Form Corleone
By Form Corleone
"บรรเลงดนตรีในโลกหลังความตาย สายสัมพันธ์ระหว่างครอบครัว" ถือเป็นภาพยนตร์แอนิเมชั่นที่ดีงามที่สุดในปีนี้เลย และเป็นแอนิเมชั่นที่ไม่ควรพลาดในการรับชมแต่อย่างใด หนังเต็มไปด้วยความละเอียดทั้งงานโปรดักชั่นและงานดีไซน์ตัวละครแต่ละตัวได้อย่างดีเยี่ยม วิธีเล่าเรื่องค่อยๆพาเราไต่ระดับไปเรื่อยๆ ผ่านการเดินทางตามหารากเหง้าบรรพบุรุษ ตามหาความฝันในสิ่งที่อยากเป็น พร้อมทั้งสายสัมพันธ์ของคนในครอบครัว ท่ามกลางเสียงดนตรีและประเพณีวัฒนธรรมของชาวลาตินอเมริกาในเทศกาล 'Day of the Dead' ซึ่งตัวหนังพาเราไปเข้าใจวัฒนธรรมรูปแบบนี้ได้อย่างลึกซึ้งกินใจ(เปรียบเทียบประเพณีบ้านเราคงเป็น งานเช็งเม้ง) ผนวกกับเนื้อเพลงและท่วงทำนองที่สอดประสานร้อยเรียงกันได้อย่างไพเราะตลอดทั้งเรื่อง เพลงประกอบไม่ได้ทำให้เรารู้สึกว่าตัวภาพยนตร์ได้กลายเป็นแอนิเมชั่นแนวเพลงที่นึกจะร้องเพลงก็ร้องเลย เพราะดนตรี+คำร้องในเรื่องมีจุดมุ่งหมาย+แสดงออกมาได้ถูกจังหวะตามสถานการณ์ แม้ว่าภาพรวมของเรื่องราวต่างๆใน 'Coco' จะอยู่ในรูปแบบงานสำเร็จรูป ที่ตัวละครออกตามหาความฝัน ตัวละครมีทะเลาะกันระหว่างทาง หรือบทสรุปช่วงท้ายที่ไม่ได้แปลกใหม่อะไรในพล็อตเรื่อง เพียงแต่งานนี้มีความหนักแน่นของเรื่องราวที่เจนจัดและมีพลังงานมหาศาลในช่วงเร่งเร้าอารมณ์ร่วมได้อย่างดีเยี่ยม จนต้องเสียน้ำตาให้กับฉากสำคัญของเรื่องอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย
'ดิสนีย์และพิกซ่าร์' ไม่เคยสร้างความทรงจำไม่ดีเลยสักครั้ง หนังเกือบทุกเรื่องมีการจัดวางบทภาพยนตร์ที่ดีเยี่ยม มีเมสเสจที่จะสื่อสารได้ตรงประเด็นและแน่นอนว่ามันเข้าถึงทุกเพศทุกวัยได้อย่างง่ายดาย ด้วยเนื้อเรื่องที่ย่อยง่าย+จับประเด็นได้ถูกจุดในการจับตัวละครรังสรรค์ออกมาสู่หัวใจของคนดูครั้งแล้วครั้งเล่า สำหรับ 'Coco' ถือเป็นความสำเร็จอีกหนึ่งครั้งอย่างไม่ต้องสงสัยและไม่มีข้อตำหนิใดๆเลย พร้อมทั้งยังกล้าหาญในการใช้เรื่องราวผ่านวัฒนธรรมและสำเนียงเม็กซิกันได้อย่างน่ารักลงตัวอีกด้วย เรื่องราวจึงถูกสอดประสานผ่านช่วงเวลาที่ดีและความทรงจำที่ดี ทำให้ 'โลกความตาย' ในเรื่องดูมีพลังและให้ความปิติยินดีจนนึกถึง ปู่ ย่า ตา ยาย หรือทวดของเราไปพร้อมกัน หนังพาให้เรานึกถึงบรรพบุรุษทั้งคนเป็นและคนตาย ทำให้เราไม่หลงลืมคนเหล่านั้นที่ถ้าไม่มีพวกเขาก็ไม่มีเราในวันนี้ ประเด็นเรื่องการหลงลืมใครสักคนเมื่อเวลาผ่านไปในภาพยนตร์เรื่องนี้ จึงเป็นข้อความที่สวยงามและเข้าใกล้ความรู้สึกของการกลัวใครสักคนลืมว่าครั้งหนึ่งเคยมีเราอยู่ในความทรงจำเหล่านั้น มุมหนึ่งตัวหนังเองยังสะท้อนให้เราตระหนักถึงอดีตของตัวเราเอง อดีตที่เคยเกิดขึ้น ยอมรับเผชิญหน้ากับเรื่องราวในอดีตได้อย่างลงลึกถึงแก่นความเป็นคนในครอบครัวได้อย่างสร้างสรรค์
ท้ายสุด 'Coco' เต็มไปด้วยความสนุกสนาน มุกตลกสอดแทรกลงตัว ข้อความน่าประทับใจ ผจญภัยไปในโลกหลังความตาย เสียงเพลงขับขานประกอบฉากที่ละเมียดละไม+ละเอียดจับใจมาก เข้าถึงง่ายทั้งเด็กน้อยทีรักการผจญภัย+เรียนรู้วัฒนธรรมต่างๆ เข้าถึงผู้ใหญ่ที่ทำให้สะกิดความคิดว่าเราได้หลงลืมใครไปหรือเปล่า ทั้งหมดจึงเป็นสิ่งการรันตีได้เลยว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะได้รับรางวัลแอนิเมชั่นยอดเยี่ยมบทเวทีออสการ์อย่างแน่นอน และแทบที่จะไร้คู่แข่งใดๆเลย เพราะเนื้องานทั้งหมดนั้นมีคุณภาพยอดเยี่ยมและครบองค์ประกอบอย่างมาก นอกจากนี้สาขาดนตรีประกอบหรือเพลงประกอบยอดเยี่ยมก็น่าจะได้เข้าชิงเหมือนกัน โดยเฉพาะเพลง 'Remember Me' ที่ทำให้เราร้องไห้และยิ้มไปได้พร้อมกัน ฉะนั้นแล้ว งานนี้จึงต้องเน้นย้ำกันอีกครั้งว่า ไม่ควรพลาดเพราะเนื้องานจะทำให้เรารักคนในครอบครัวของเรามากขึ้นกว่าเดิมอย่างแน่นอน...และไม่เกินไปที่จะบอกว่า ‘ควรดูก่อนตาย’ ไปดูเถอะ....
ขอให้มีความสุขกับการรับชมภาพยนตร์ครับ
ตัวอย่างหนัง
ติดตามรีวิวภาพยนตร์ได้ที่
Page: https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog: http://moviesdelightclub.blogspot.com/