เราชื่อเมย์ค่ะ มันมีบางอย่างที่ทำให้เราคาใจ ปกติเราจะนอนกับลูกพี่ลูกน้องอีกคนหนึ่ง แต่วันนั้นเราได้นอนคนเดียวเพราะลูกพี่ลูกน้องเราไปนอนกับพี่สาว วันนั้นฝนตกกลางดึกเราไม่แน่ใจว่ากี่โมง ฟ้าร้องดังมากฝนตกหนัก ลมพัดแรงมาก เราสะดุ้งตื่นแต่..
  เหมือนตื่นมาไม่เต็มอ่ะแบบครึ่งหลับครึ่งตื่น
....เรารู้สึกว่าหนาวมากแต่เราขยับตัวไม่ได้ ทั้งที่ตาเราลืมอยู่  ผ้าห่มเราห่มไว้แค่ช่วงเอวจะยกแขนไปดึงผ้าห่มก็ยกไม่ได้ เราพยายามกวดสายตามองไปรอบๆ แล้วเราก็มองไปตรงปลายเตียง เราเห็นเงาคนดำๆรู้เลยว่าเป็นผู้ชาย ตัวสูงหุ่นดูใหญ่ๆ เราพยายามพูดแต่พูดไม่รู้เรื่อง เราพูดออกมาไม่เป็นคำเลย ไม่รู้ว่าทำไม เราเห็นเงาที่ยื่นปลายเตียงนอกมุ้ง เค้าค่อยๆเปิดมุ้งขึ้น ตาเราเริ่มมองเห็นไม่ชัด เราเลยหลับตาลงพักหนึ่ง ,,เรารู้สึกเลยว่ามีคนขึ้นมาบนเตียงข้างๆเรา เพราะเตียงมันยุบลง เหมือนมีคนนั่งลงที่เตียงอ่ะ เราลืมตาขึ้นมาอีกที่ ((เห็นเงาดำๆนั้นดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เราไว้ตรงหน้าอก???? เห็นกำลังห่มผ้าให้จะๆตาเลย แล้วตัวเรามันก็กระตุกแล้วก็ขยับได้เหมือนเดิม  เรามองไปรอบๆไม่มีใครตื่นมาเลยสักคน เรามองที่ผ้าห่ม จากห่มถึงแค่เอวกลายเป็นห่มจนถึงอกเหมือนที่เห็นจริงๆ
คนอื่นชอบบอกว่ามันคงฝัน แต่ความจริงคือมันไม่ใช่ความฝันตัวเรารู้สึกอย่างนั้น มันคงไม่มีฝันไหนให้ผ้าห่มลอยมาห่มเองได้หรอก

จนถึงวันนี้เราอยากรู้มากว่าเค้าเป็นใคร
มีวิธีที่ทำให้รู้บ้างไหม


.....จากนั้นเราก็เป็นแบบนี้เกือบตลอด ทุกครั้งที่เราเป็นแบบนี้เรา มักจะได้เห็นอะไรบางอย่างเสมอ