ขอพื้นที่ระบาย .. !! ผมอายุ 22 ได้บังเอิญรู้จักกับน้อง ผญ คนนึง อายุ 19 จะ 20 ละ เรียนอยู่คนละมหาลัยนะ ขอไม่บอกว่าที่ไหนแต่คนละภาคเลย (คือจะบอกว่าน้องอายุเขายังน้อยได้เจอคนอีกเยอะ ผมรู้เรื่องนี้ดี แต่จะให้ทำไง รักไปแล้ว) เข้าเรื่อง ..
ผมได้คุยกับน้องคนนี้มาซักระยะนึงแล้ว ช่วงต่างคนต่างชอบ ก็มีแซวๆอารมแบบ ถามว่าอยู่ไหน ก็ตอบอยู่ในใจ อะไรทำนองนี้ จนเล่นไปเล่นมา ต่างคนต่างบอกรัก น่อว ช่วงแรกอะไรก็ดี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมขอออกตัวก่อนเลยนะนิสัยผมเองกับน้องเขาเนี่ยต่างกันคนละขั้วเลย ผมเป็นคนตรงๆ คือไม่ชอบเสแสร้งเล่นตัว คิดถึงคือคิดถึง เป็นอะไร ไปไหน ทำอะไรบอก รู้สึกยังไง โกรธ เสียใจ ไม่พอใจ คือบอก แต่ไม่ใช้อารมนะ บอกด้วยเหตุผลว่าทำใมถึงเป็นแบบนั้น"แค่คิดว่ามันจะดีกว่าที่เอาแต่ปกปิดนิสัยตัวเองแล้วให้เขารู้ทีหลังคือแบบนี้ใครรับได้หรือไม่ได้ก็ให้รู้ไปเลย ส่วนตัวน้องเขาเป็นคนพูดไม่เก่งนะ คือทุกครั้งที่คุยกันอ่ะ เขาเงียบมาก ผมถามอะไรแต่ละอย่าง คือตอบแค่คำถามแต่ไม่เคยถามกลับเลย อย่างถามว่ากินอะไรยัง กินแล้ว อยู่ไหน อยู่หอ ทำไรอยู่ อ่านหนังสือ แล้วแบบ คือพยายามคุยทุกๆอย่าง ทุกวันๆ แต่ก็เหมือนเดิม เนี่ยนิสัยเขา
พอผ่านมาซักระยะ เราคุยกันปกตินะ ตามประสาคนรัก มีเปิดกล้องคอลกันบ้างเพราะไม่ได้อยู่ใกล้กัน เขาไม่เคยให้ผมเห็นหน้านะ คือนอกจากจะหลุดมาแบบไม่ตั้งใจ ผมก็เข้าใจเขาเขินแหละ แต่ทุกครั้งที่บอกว่ารัก บอกคิดถถึง บอกเป็นห่วง ในใจผมเองอยากได้ยินคำเหล่านั้นกับมาบ้าง แต่ได้แค่คำว่า อื้ม รู้แล้ว เข้าใจแล้ว แล้วก็เงียบเหมือนเดิม
เห็นความรู้สึกเป็นของเล่นกันมั้งครับ
ผมได้คุยกับน้องคนนี้มาซักระยะนึงแล้ว ช่วงต่างคนต่างชอบ ก็มีแซวๆอารมแบบ ถามว่าอยู่ไหน ก็ตอบอยู่ในใจ อะไรทำนองนี้ จนเล่นไปเล่นมา ต่างคนต่างบอกรัก น่อว ช่วงแรกอะไรก็ดี[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
พอผ่านมาซักระยะ เราคุยกันปกตินะ ตามประสาคนรัก มีเปิดกล้องคอลกันบ้างเพราะไม่ได้อยู่ใกล้กัน เขาไม่เคยให้ผมเห็นหน้านะ คือนอกจากจะหลุดมาแบบไม่ตั้งใจ ผมก็เข้าใจเขาเขินแหละ แต่ทุกครั้งที่บอกว่ารัก บอกคิดถถึง บอกเป็นห่วง ในใจผมเองอยากได้ยินคำเหล่านั้นกับมาบ้าง แต่ได้แค่คำว่า อื้ม รู้แล้ว เข้าใจแล้ว แล้วก็เงียบเหมือนเดิม